చిరునవ్వులతో బ్రతకాలి

ఆత్మీయత కరువైనా అంధకారం ఎదురైనా
బ్రతకడమే బరువైనా స్థితిగతులవి ఏమైనా

చిరునవ్వులతో బ్రతకాలి
చిరంజీవిగా బ్రతకాలి
ఆనందాలను అన్వేషిస్తూ
అందరికోసం బ్రతకాలి
అందరినీ బ్రతికించాలి

బ్రతుకే నీకు బరువైతే ఆ భారం
బరువేదైన గురితో ఓ నలుగురితో పంచుకో
కలతే లేని జీవితమంటే విలువే లేదులే
అలుపే లేక ఎ గేలుపు అవలీలగా రాదులే
నింగినంటు ఎవేర్స్ట్ ఐనా నేల నుండి మొదలవతుంది
నమ్ముకోకు అదృష్టని ..నమ్ముకో ధైర్యాన్ని
మెరుపులే పిడుగులై ఉరుముతున్నా
ఉరకలు వేసే కిరణం జీవితం

చిరునవ్వులతో బ్రతకాలి
చిరుదివ్వెలుగా వెలగాలి
లోకం నిండిన సోకం తుడిచే
వేకువలా ఉదయించాలి
వెన్నెలలే కురిపించాలి

ఎదిగే పక్షి రెక్కకు సహజం ఎగిరే లక్షణం
వదిలేస్తుంది నిన్నటి గూటిని కదిలే ఆ క్షణం
ఎది నీది కాదు అనుకో ఎదో నాటికి
ఆయిన రేపు మిగిలే ఉంది ఆశావాదికి
కొమ్మలన్ని చుక్కలవైపే కోరి కోరి చూస్తూ ఉన్న
మట్టితోటి అనుబంధాన్ని చెట్టు మరువగలదా
చీడలే నీడలై వీడకున్న
అందరి బౄందావనమే జీవితం

చిరునవ్వులతో బ్రతకాలి
శ్రీకరంలా బ్రతకాలి
గతమంతా కనుమరుగవుతున్నా
నిన్నటి స్వప్నం నిలవాలి
నీ సంకల్పం గెలవాలి

ఆశే నిన్ను నడిపిస్తుంది ఆకాశానికి
ఆశే దారి చూపిస్తుంది అవకాశానికి
ఆశే నీ లక్ష్యం చెరే ఆస్త్రం మిత్రమా
ఆశే నీకు ఆయువు పెంచే అమృతం నేస్తమా
ఆశ వెంట ఆచరణ ఉంటే అద్భుతాలు నీ సొంతం
ఆదమరచి నిదురిస్తుంటే అందదే వసంతం
నిప్పులే గుండెలో నిండుతున్నా
ఉప్పొంగే జలపాతం జీవితం

చిరునవ్వులతో బ్రతకాలి
చిగురాశలతో బ్రతకాలి
అంతిమ విజయం అనివార్యమని
ఆశిస్తూ నువ్వు బ్రతకాలి
ఆశయాన్ని బ్రతికించాలి

నీడె నిన్ను భయపెడితే ఆ నేరం వెలుగుదా
నలుసే నిన్ను భాధపెడితే ఆ దోషం కంటిదా
నేస్తం చూడు జీవితం అంటే నిత్యం సమరమే
సమరంలోనే కనుమూస్తే ఆ మరణం అమరమే
పారిపోకు ఎ ఓటమికి ప్రపంచాన్ని విడిచి
జారిపోకు పాతాళనికి బ్రతుకుబాట మరచి
వరదలా మౄత్యువే తరుముతున్నా
ఆరని అగ్నిజ్వాలే జీవితం

చిరునవులతో బ్రతకాలి
శిఖరంలా పైకి ఎదగాలి
చావుకు చూపే ఆ తెగింపుతో
జీవించాలనుకోవాలి
నువ్వు జీవించే తీరాలి

విజయం తలుపు తెరిచేవరకు విసుగే చెందకు
విసుగే చెంది నిస్పౄహతో నీ వెనుకే చూడకు
చిందే చమట చుక్కకు సైతం ఉంది ఫలితమే
అది అందే వరకు సహనంతో సాగాలి పయనమే
అంతరాత్మ గొంతే నులిమి శాంతి కొరుకుంటవా
అల్లుకున్న అనుబంధాలే తలడిలిపోవా
అలజడే నిలువునా అలుముకున్నా
అలుపెరుగుని చైతన్యం జీవితం 

 

చిరునవ్వుతో

 ప్రతి రోజుని ప్రభవించని చిరునవ్వుతో చిరునవ్వుతో
ప్రతి ఉహని బ్రతికించుకో చిరునవ్వుతో చిరునవ్వుతో

ప్రతి మనిషిని పరికించారా చిరునవ్వుతో చిరునవ్వుతో
ప్రతి రాత్రిని పవలించని చిరునవ్వుతో చిరునవ్వుతో

రు రు రూ రు రు...

ప్రతి రోజు ప్రారంభించు చిరునవ్వుతో
ప్రతి రోజు గడుపు చిరునవ్వుతో
ప్రతి రోజు ముగించు చిరునవ్వుతో ....

గతమనది గతమేనురా
వ్యధ చెందకు విలపించకు
విధి రాతలో కష్టాలకు కడ ఏదిరా దుఖించకు

తలరాతనే ఎదిరించారా చిరునవ్వుతో చిరునవ్వుతో
మున్ముముందుకే అడుగేయరా చిరునవ్వుతో చిరునవ్వుతో

Quote for the day/మంచి మాట

మనకు ఏమి హక్కు ఉందని నిర్దేశించడానికి ? 

 
ఏ ప్రాణియొక్క జీవన రీతులు దానివి !
ఏ ప్రాణియొక్క ఇష్టాఇష్టాలు దానివి!
ఏ ప్రాణియొక్క ధర్మాధర్మాలు దానివి!
ప్రతి ప్రాణి కూడా సర్వ స్వతంత్రమైనది!!

మనకు ఏమి హక్కు ఉందని "అది ఆ విధంగా వుండాలి - ఈ విధంగా వుండాలి" నిర్దేశించడానికి ?

ప్రతి ప్రాణి పట్ల సరైన సదవగాహనను కలిగి వుండాలి, ఆ ప్రాణి యొక్క సర్వ స్వాతంత్రతను దానికి ఇచ్చి, ఆ యొక్క సర్వ స్వాతంత్రత పట్ల సహ్రుదయతను, మైత్రిభావాన్నికలిగివుండాలి - - పత్రిజి

ఉపవాసము

నా భావనలో "ఉపవాసము" అంటే  ఏదో  బరువు  తగ్గడం  కోసమో  లేక  సంప్రదయమనో  చెయ్యడం  కాదు …ఉప --వాసము  అంటే దగ్గరగా  నివసించందం ..అంటే
1.ఆ  రోజు  మొత్తం  దేవునికి  మరింత  సన్నిహితంగా , దగ్గరగా  ఉండడం, మంచి  ఆలోచనలతో, ఏ విధమైన   అనవసరపు  వ్యర్ధ  ప్రలోభాలకు లోను  కాకుండ,  ఒక  దాని  మీద  ద్రుష్టి  కేంద్రీకరించడము ....
2. లంకణం  పరమౌషధం కాబట్టి ...మన  జీర్నశాయానికి  కొంచెం  విశ్రాంతి  ఇవ్వడం ద్వారా అది మరింత  చక్కగా పనిచేయడానికి దోహదపడం..
3. అన్నిటికంటే   ముఖ్యమైనది ...ఇలా  ఏదో  ఒక  నమ్మకంతోనో, బయంతోనో, సాకుతోను మన  ఇంద్రియాలపై కాసేపైనా పట్టు  సాదించడం. నిగ్రహం కలిగిఉండడం, అదుపులో పెట్టుకోవడం  ...అంటే  మన  తుఛ్మైఅన  కోర్కెలను  కళ్ళెం  వేసి  పట్టుకోవడం  అన్నమాట ....

ఇలా అప్పుడప్పుడు చెయ్యడం వల్లనైనా మనం మన ఇంద్రియ నిగ్రహం పై విజయం సాధించే దిశగా అడుగులు వెయ్యడం ... మీ "అమ్మ" శ్రీనివాస్ 

ఓ అమ్మ కథ…

మా అమ్మకు ఒక్క కన్నే ఉండేది. మా అమ్మంటే నాకు ఇష్టం ఉండేది కాదు. ఆమె ఎక్కడికి వచ్చినా నాకు అవమానంగా తోస్తుండేది. ఆమె ఓ చిన్న కొట్టు నడుపుతుండేది ఒక రోజు మా అమ్మ నాకు చెప్పకుండా నన్ను కలుసుకోవడానికి స్కూల్ కి వచ్చింది. ఇంక అప్పట్నించి చూడండి. ”మీ అమ్మ ఒంటి కన్నుది” అని స్నేహితులందరూ ఒకటే వెక్కిరింతలు, అవహేళనలు.

అలా ఆమె ఎక్కడికి వచ్చినా నాకు అవమానాలే. అసలు ఈమె కడుపులో నేను ఎందుకు పుట్టానబ్బా అనిపించేది. ఒక్కోసారి నాకు.అసలామె ఈ లోకం నుంచే ఒక్కసారిగా అదృశ్యమైపోతే బావుణ్ణు.

“అమ్మా నీ రెండో కన్ను ఎక్కడికి పోయింది? నీవల్ల నేను అందరికీ చులకన అయిపోయాను. నువ్వు చచ్చిపో!” కోపంగా అరిచేసే వాణ్ణి. ఆమె మొహంలో నిర్లిప్తత తప్ప ఇంకేమీ కనిపించేదికాదు. నాకు మాత్రం చిర్రెత్తుకొచ్చేది. అయినా సరే అమ్మను అలా మాట్లాడినందుకు మాత్రం నాకు ఎక్కడలేని సంతోషంగా ఉండేది. ఆమె నన్ను ఎప్పుడూ దండించలేదు కాబట్టి ఆమెను నేను ఎంతగా భాధ పెట్టానో నాకు తెలియదు.

ఒక రోజు రాత్రి యధాప్రకారం అమ్మను నానా మాటలు అనేసి నిద్రపోయాను. మద్యలో దాహం వేసి మెలుకువ వచ్చింది. నీళ్ళు తాగడానికి వంటగదిలోకి వెళ్ళాను. అమ్మ అక్కడ ఒంటరిగా రోదిస్తోంది. మళ్ళీ ఆ దిక్కుమాలిన ఒక్క కంటిలోంచే నీళ్ళు. నా సహజ స్వభావం ఎక్కడికి పోతుంది? మొహం తిప్పుకుని వెళ్ళిపోయాను.

ఎక్కడికొచ్చినా నన్ను అవమానాలు పాలు చేసే మా అమ్మను, మా పేదరికాన్ని తిట్టుకుంటూ ఎప్పటికైనా నేను పెద్ద ధనవంతుణ్ణవ్వాలనీ, బాగా పేరు సంపాదించాలనీ కలలుగంటూ నిద్రపోయాను.
ఆ తరువాత నేను చాలా కష్టపడి చదివాను. పై చదువుల కోసం అమ్మను వదిలి వచ్చేశాను. మంచి విశ్వవిద్యాలయంలో సీటు సంపాదించి మంచి ఉద్యోగంలో చేరాను. బాగా డబ్బు సంపాదించాను. మంచి ఇల్లు కొనుక్కున్నాను. మంచి అమ్మాయిని చూసి పెళ్ళి చేసుకున్నాను. నాకిప్పుడు ఇద్దరు పిల్లలు కూడా. ఇప్పుడు నాకు చాలా సంతోషంగా జీవితం గడిచిపోతుంది. ఎందుకంటే ఇక్కడ మా ఒంటికన్ను అమ్మ లేదుకదా!

అలా ఎడతెరిపిలేని సంతోషాలతో సాగిపోతున్న నా జీవితంలోకి మళ్ళీ వచ్చింది మహాతల్లి. ఇంకెవరు? మా అమ్మ. ఆమె ఒంటి కన్ను చూసి రెండేళ్ళ నా కూతురు భయంతో జడుసుకుంది. “ఎవరు నువ్వు? ఎందుకొచ్చావిక్కడికి? నువ్వెవరో నాకు తెలియదు. నా ఇంటికొచ్చి నా కూతుర్నే భయపెడతావా?ముందు నువ్వెళ్ళిపో ఇక్కడ్నుంచి!!!” సాధ్యమైనంతవరకు తెలియనట్లే నటించాను.

“క్షమించండి బాబూ! తెలియక తప్పుడు చిరునామాకి వచ్చినట్లున్నాను” ఆమె అదృశ్యమైపోయింది. “హమ్మయ్య ఆమె నన్ను గుర్తు పట్టలేదు”. భారంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. ఇక ఆమె గురించి జీవితాంతం పట్టించుకోనవసరం లేదు అనుకున్నాను.

కానీ కొద్దిరోజులకు పాఠశాల పూర్వ విద్యార్థుల సమ్మేళనానికి రమ్మని ఒక ఆహ్వాన పత్రం అందింది నాకు. వ్యాపార నిమిత్తం వెళుతున్నానని మా శ్రీమతికి అబద్ధం చెప్పి అక్కడికి బయలు దేరాను. స్కూల్లో కార్యక్రమం అయిపోయిన తర్వాత నేను మా గుడిసె దగ్గరికి వెళ్ళాను. ఎంత వద్దకున్నా నా కళ్ళు లోపలి భాగాన్ని పరికించాయి. మా అమ్మ ఒంటరిగా కటిక నేలపై పడి ఉంది. ఆమె చేతిలో ఒక లేఖ. నా కోసమే రాసిపెట్టి ఉంది. దాని సారాంశం.
ప్రియమైన కుమారునికి,

ఇప్పటికే నేను బతకాల్సిన దానికన్నా ఎక్కువే బతికాను. నేనింక నీవుండే దగ్గరికి రాను. కానీ నువ్వైనా నా దగ్గరికి వచ్చిపోరా కన్నా! ఏం చేయమంటావు? నిన్ను చూడకుండా ఉండలేకున్నాను. కన్నపేగురా. తట్టుకోలేక పోతోంది. నువ్వు పాఠశాల పూర్వ విద్యార్థుల సమ్మేళనానికి వస్తున్నావని తెలిసిన నా ఆనందానికి పట్టపగాలు లేవు. కానీ నేను మాత్రం నీకోసం స్కూల్ దగ్గరికి రానులే. వస్తే నీకు మళ్ళీ అవమానం చేసినదాన్నవుతాను. ఒక్క విషయం మాత్రం ఇప్పటికి చెప్పక తప్పడం లేదు. చిన్నా! నీవు చిన్నపిల్లవాడిగా ఉన్నపుడు ఒక ప్రమాదంలో నీకు ఒక కన్నుపోయింది. నా ప్రాణానికి ప్రాణమైన నిన్ను ఒక కంటితో చూడలేకపోయాన్రా కన్నా! అందుకనే నా కంటిని తీసి నీకు పెట్టమన్నాను. నా కంటితో నువ్వు ప్రపంచం చూస్తున్నందుకు నాకు ఎంత గర్వంగా ఉందో తెలుసా? నువ్వు చేసిన పనులన్నింటికీ నేను ఎప్పుడూ బాధపడలేదు. ఒక్క రెండు సార్లు మాత్రం ” వాడు నా మీద కోప్పడ్డాడంటే నా మీద ప్రేమ ఉంటేనా కదా!” అని సరిపెట్టుకున్నాను. చిన్నప్పుడు నేను నీతో గడిపిన రోజులన్నీ నా హృదయంలో శాశ్వతంగా నిలిచిపోయే మధురానుభూతులు.

ఉత్తరం తడిసి ముద్దయింది. నాకు ప్రపంచం కనిపించడం లేదు.నవనాడులూ కుంగిపోయాయి. భూమి నిలువుగా చీలిపోయి అందులో చెప్పలేనంత లోతుకి వెళ్ళిపోయాను. తన జీవితమంతా నాకోసం ధారబోసిన మా అమ్మ కోసం నేను ఎన్ని కన్నీళ్ళు కారిస్తే సరిపోతాయి? ఎన్ని జన్మలెత్తి ఆమె ఋణం తీర్చుకోను?

PS:ఒక వెబ్‌సైటులో నేను చదివిన ఆంగ్లకథకు స్వేచ్చానువాదం.
Disclaimer: ఇది నా జీవిత కథ కాదు. దయచేసి నాపై ఎవరూ కోపగించుకోవద్దు

అలెగ్జాండర్ మూడు కోరికలు

అలెగ్జాండర్ మూడు కోరికలు

అలెగ్జాండర్ చాలా రాజ్యాలను జయించిన తర్వాత ఇంటికి తిరిగి వెళుతున్నాడు. మార్గమధ్యంలో తీవ్ర అనారోగ్యానికి గురై మరణ శయ్యపై చేరాడు. తాను మరణించడం తథ్యమని అలెగ్జాండర్ కు అవగతమైపోయింది.తాను సాధించిన గొప్ప గొప్ప విజయాలు, అమిత శక్తిశాలురైన  సైన్యం, అంతులేని సంపద తన్ను మరణం నుంచి దూరం చేయలేవని స్పష్టమైపోయింది.
ఇంటికి వెళ్ళాలనే కోరిక తీవ్రతరమైంది. తన తల్లికి కడసారిగా తన ముఖాన్ని చూపించి కన్ను మూయాలనే ఆశ. కానీ సమయం గడిసే కొద్దీ దిగజారుతున్న అతని ఆరోగ్యం అందుకు సహకరించడం లేదు. నిస్సహాయంగా ఆఖరి శ్వాస కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు. తన సైన్యాధికారులను దగ్గరికి పిలిచి ఇలా అన్నాడు.
“నేనింక కొద్దిసేపట్లో ఈ లోకం నుంచి నిష్క్రమించబోతున్నాను. నాకు చివరగా మూడు కోరికలున్నాయి. ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ వాటిని నెరవేర్చకుండా విస్మరించకండి.” అని వారి నుండి వాగ్ధానం తీసుకున్నాడు.
అశ్రు నయనాలతో కడసారిగా తమ రాజు గారి ఆజ్ఞను వినమ్రంగా అంగీకరించారు ఆ అధికారులు.

నా మొదటి కోరిక:  ” నా శవ పేటికను కేవలం నా వైద్యులు మాత్రమే మోయాలి”

రెండవ కోరిక: “నా పార్థివ దేహం  స్మశానానికి వెళ్ళే దారిలో నేను సంపాదించిన విలువైన వజ్రాలు, మణి మాణిక్యాలు పరచండి”

మూడవ కోరిక: “శవపేటిక లో నుంచి నా ఖాళీ చేతులు బయటికి కనిపించే విధంగా ఉంచండి”

చుట్టూ మూగి ఉన్న సైనికులు ఆయన విచిత్రమైన కోరికలు విని ఆశ్చర్యపోయారు.కానీ వారిలో ఎవ్వరికీ ఆయన్ను అడిగే ధైర్యం లేకపోయింది. అలెగ్జాండర్ కు అత్యంత ప్రీతి పాత్రుడైన ఒక సైనికుడు దగ్గరగా  వచ్చి, ఆయన చేతులను ముద్దాడి, ఆయన కోరికలను తప్పక నెరవేరుస్తామని మాట ఇచ్చాడు. ఈ కోరికల వెనక ఆంతర్యమేమిటో సెలవియ్యమని అడిగాడు.
అలెగ్జాండర్ అతి కష్టమ్మీద ఇలా అన్నాడు. “ఈ మూడు కోరికలు నేనిప్పుడే నేర్చుకున్న మూడు పాఠాలకు ప్రతిరూపాలు.”

“మొదటి కోరికలో నా ఆంతర్యం, నిజానికి ఏ వైద్యుడూ మరణాన్ని ఆపలేడు . ఒకవేళ  వైద్యం చేసినా వల్లకాటి వరకే.” అని చెప్పడానికి.

“రెండవ కోరికలో నా ఆంతర్యం, నా జీవితంలో సింహ భాగం సంపదను కూడబెట్టడానికే సరిపోయింది.అదేదీ నా వెంట తీసుకెళ్ళలేక పోతున్నాననీ, కేవలం సిరిసంపదల వెంటబడి విలువైన సమయాన్ని, జీవితంలో మాధుర్యం కోల్పోవద్దని చెప్పడానికి”

“మూడవ కోరికలో నా ఆంతర్యం ఈ ప్రపంచంలోకి నేను వచ్చేటపుడు వట్టి చేతులతో వచ్చాను. ఇప్పుడు వట్టి చేతులతోనే వెళ్ళిపోతున్నాను అని చెప్పడానికే ”

అని చెప్పి కన్ను మూశాడు.
అలెగ్జాండర్ రాజ్యకాంక్ష గల చక్రవర్తే కావచ్చు. కానీ ఆయన గురించిన ఈ సంఘటనలో భారతీయ ఆత్మ ఉంది. ఆధ్యాత్మిక సారం ఉంది. అందుకనే ఈ సంఘటన అంటే నాకు ఎంతో ఇష్టం.

అందరికి ఎక్కువ అసక్తి కలిగించేవి.......ప్రేమ... దేవుడు... జీవితం.

So naa gurinchi kakundaa veeti gurinchi naa feelings rastunnanu...so that meeru naa gurinchi ardham cheskovachu.

-----------------------------------
 
గెలుపు : తనువంతా విరబూసే గాయాలే వరమాలై దరిచేరే ప్రియురాలే..గెలుపంటే!!

జీవితం......
సీతారాములు పడ్డాన్ని కష్టాలు ఎవరన్నా పడ్డారా! పాపం రాముడు ఎప్పుడన్నా రాజ్యసుఖాలు అనుభవించాడా!
అసలు సీతమ్మోరికొచినన్ని కష్టాలు ఏదేవతకైనా వచ్చినయ్యా! మరి వాళ్ళని మన కష్టాలు తీర్చమని అడుక్కోవటం ఏంటి!
ఏంటంటే రాములోరి కధ మనకి ఏం చెప్తోందంటే కష్టాలు రాకూడదు అన్ని సుఖాలే ఉండాలి అని కాదు... ఎన్ని కష్టాలొచ్చినా మనకొక తోడుండాలి ..
రాముడికి సీతలా..సీతకి రాముడిలా ..ఆ కష్టాల్ని ఆనందంగా ఎదుర్కోవాలని ,ఎదుర్కొని ఆదర్సవంతమైన జీవితం గడపాలని
ఇట్లు captain శ్రీనివాసమౌళి ...బెంగుళూరు.
(శేఖర్ కమ్మల)

ఫ్రేమ అంటే :
కన్నుల ఒడిలో ..కలలనుచేర్చే కనుపాపరా ప్రేమంటే
మనసుల బడిలో మమతలు చదివే పసి పాపరా ప్రేమంటే
నవ్వుల చినుకులు చిలికే మేఘం ప్రేమంటే..
పువ్వులు పంచే ప్రేమసుగంధం ప్రేమంటే..
మనిషిని నడిపేది ప్రేమంటే..
అనిపిస్తుంది అది తోడుంటే!
(శ్రీనివాసమౌళి)

గాలికి గంధము పూయడమే ..పువ్వుకు తెలిసిన ప్రేమ సుధ..
రాలిన పూవుల జ్ఞాపకమే కాలం చదివే ప్రేమ కధ...

ఎగిరిపోయింది...సీతాకోక చిలుక...
కానీ మిగిలిపోయింది వేళ్ళపై అది వాలిన మరక
(వేటూరి)

స్పర్శానుభూతి గొప్పదే కాదనను..
అది మానసికమైతే మరీ గొప్పది ఎంతో వెచ్చనైనది
కాదనగలవా!
(నచకి)

Attitude towards life:
సాధించే సత్తా ఉంటే సమరం ఒక సయ్యాటా !!!
తలవంచుకు రావలసిందే ప్రతి విజయం నీ వెంటా !!!
(సిరివెన్నెల)

స్వర్గమే సొంతమౌతుందిరా! అంత పదునైందిరా ఈడనే ఆయుధం
స్వప్నమై చెరిగిపోనీకురా..కరిగిపోనీకురా ..నేడు నీ యవ్వనం
నడవాలంటే ..నడపాలంటే..నిలబడి చూడకురా..
(సిరివెన్నెల)

బొమ్మనే చేశాడు ప్రాణమే పోశాడు...
సిరులిచ్చి దీవించి చింతలే తీర్చాడు
ఉన్ననాడే మేలుకుని ఉట్టికెక్కమన్నాడు..
ఊపిరాగిపోయిందా...మట్టిపాలే వీడు..
మేలుకోవే ఓ! మనసా.....మేలుకోవే ...ఓ! మనసా
(వనమాలి)

ఎవ్వరి వెనకనో నీడగ నిలబడి పడుండాలా మనం ...
యవ్వన తరుణము రవ్వలు చిలికితే తలొంచాలీ జగం...
బతుకు బళ్ళో చదువంటే ..వరద ఒళ్ళో ఎదురీతే....
(సిరివెన్నెల)

కష్టాలతో సావాసమా! చెప్పు నావల్ల ఇకకాదని....
కన్నీళ్ళపై కనికారమా! చెప్పు నావైపుకే రాకని...
నవ్వుతుండే మనుష్షులుంటే నవ్వు పంచే మనస్సులుంటే..
లోకమంతా ప్రేమలోన తూలి...సోలి..
తేలిపోదాం ప్రేమ వీధుల్లో..సోలిపోదాం ప్రేమ లోతుల్లో
(శ్రీనివాసమౌళి)

మనిషి అశను నిరోధిస్తే....ప్రేమను నిషేధిస్తే...దేవుడు...శాడిస్టే.....
(నచకి)

నొప్పి లేని నిముషమేది..జనమైనా..మరణమైనా..
జీవితాన అడుగు అగుగునా..
నీరసించి నిలిచిపోతే..నిముషమైనా నీది కాదు...
బ్రతుకు అంటే..నిత్య ఘర్షణ.
ఊపిరుంది ఆయువుంది నెత్తురుంది..సత్తువుంది...
ఇంతకన్న సైన్యముండునా
(గురువు గారు-- సిరివెన్నెల)


Never Believe wt the lines of ur hand predict abt ur future,
caz people who d'nt hve hands also hv a future... Believe in urself

"Sometimes love is for a moment, sometimes love is for a lifetime.
Sometimes a moment is a lifetime."

ఎదుగుదాం.. నిజాయితీతో!

ఎదుగుదాం.. నిజాయితీతో! (ఫిబ్రవరి 2010 "కంప్యూటర్ ఎరా" ఎడిటోరియల్)

మన లక్ష్యాలు ఉన్నతమైనవి. కానీ వాటిని సాధించడానికి అనుసరించే మార్గాల్లోనే లోపమంతా! ఎంత గొప్ప లక్ష్యమైనా నిజాయితీ, స్వచ్ఛత లేకుండా సాకారమైతే అపరాధభావానికి గురిచేస్తుంది. ఆ లక్ష్యం సాధించబడిన ఆనందం లేశమాత్రమైనా మిగలదు. ఏదో తెలీని వెలితి వెంటాడుతూనే ఉన్నా దాన్ని దిగమింగుకుంటూ ప్రపంచం ముందు సంతోషం ప్రదర్శిస్తుంటాం. ఏదైనా లక్ష్యాన్ని నిర్దేశించుకునేటప్పుడే మన ఆలోచనలు పైపై స్థాయిల్లో సాగుతుంటాయి తప్ప ఆ లక్ష్యం మన నుండి ఏపాటి వనరులను ఆశిస్తోందీ, అంత శ్రమపడగల సామర్థ్యం మనకుందా లేదా వంటి కీలకమైన అంశాలను పరిగణనలోకి తీసుకోం. గొప్ప స్థానానికి ఎదగాలని, ఎదిగిపోయినట్లు మదిలో మెరిసే ఊహ సజీవరూపం దాల్చాలంటే కావలసింది మొక్కుబడి చిత్తశుద్ధి కాదు, దొడ్డి దారులూ కాదు. ఒక లక్ష్యం నిర్దేశించుకుని రెండో ఆలోచన అనేదే లేకుండా నమ్మినది ఆచరిస్తూ ప్రాపంచిక విషయాలపై వీలైనంత తక్కువ శ్రద్ధ కనబరుస్తూ శ్రమిస్తూ పోతే నిజాయితీతో కూడిన విజయం వరిస్తుంది. అందరి లక్ష్యం జీవితంలో ఎదగడమే! ఎదగడానికి తగిన అర్హతలు లేకపోయినా, కర్కశంగా ఎదుటివారిని కూలదోసైనా ప్రపంచం ముందు విజయం సాధించినట్లు ప్రదర్శించుకోవడమే గొప్పదనంగా చలామణి అయిపోతోంది ప్రస్తుతం! ప్రతీ విజయానికీ, అపజయానికీ కొన్ని విలువలు ఉంటాయని ఎప్పుడో మర్చిపోయాం. విలువలు లేని విజయమైనా విలువలతో కూడిన అపజయం ముందు తీసిపోతుందన్న సత్యం గ్రహించగలిగే పరిణతితో కూడిన ఆలోచనా విధానం మనకంటూ ఉంటేగా ఈ వ్యత్యాసాలన్నది తెలిసేది! ఎదగాలంటే ఎదగండి..


ఇతరులను శత్రువులుగా చూస్తూ, ద్వేషిస్తూ ఎదగడం సరైనది కాదు. ఎవరి స్థాయి, ఎవరి వనరులు, ఎవరి ఆలోచనా విధానం, వ్యక్తిత్వం వారికి ఉంటుంటాయి. వాటిని బట్టి మన ఎదుగుదల ఆధారపడి ఉంటుంది. మనం సరిగ్గా ఎదగలేకపోతున్నామంటే అది మన తప్పు తప్ప ఎదుటి వ్యక్తి మనపై ఏదో కుట్ర చేస్తున్నారని ద్వేషం పెంచుకోవడం అర్థరహితం. అస్సలు మన ప్రయత్నాలకు సరైన ఫలితాలు వచ్చినా, రాకపోయినా పూర్తిగా మనల్ని మనం బాధ్యులుగా ఒప్పుకునే ధైర్యం కావాలి. ఏమాత్రం ఎదుగూ బొదుగూ లేకుండా జీవితం వెళ్లబుచ్చినా నష్టం లేదు గానీ ఇతరులను ద్వేషిస్తూ మనసుని కుళ్లబెట్టుకుంటూ ఎదగాలనుకోవడం దారుణమైన విషయం. ఇటువంటి నిజాయితీ లోపించడం వల్లనే మన విజయాలకు మనమూ సంతోషించలేక పోతున్నాం. మన విజయాల్ని సంతోషంగా స్వీకరించి ఆనందించడానికి మనకంటూ ఎవరూ మిగలకుండా పోతున్నారు. లక్ష్యసాధన అనేది ఎలాగైనా పూర్తి చేయొచ్చు.. కానీ వినమ్రంతో కూడిన విజయం, ఎవరినీ గాయపరచకుండా, నొప్పించకుండా సాకారమైన లక్ష్యం మన జీవితానికి అర్థాన్ని ఇస్తుంది.. మన మానసిక శక్తులను ద్విగుణీకృత ఉత్సాహంలో ముంచెత్తుతుంది. ద్వేషాల తో, కుట్రలతో, మనసు నిండా ఈర్ష్యాసూయలను నింపుకుని విజయం సాధించినా ఆ విజయం విర్రవీగేలా చేస్తుంది.. మనలో మానవత్వాన్ని హరించి పశువుల్లా మార్చేస్తుంది.



మీ
నల్లమోతు శ్రీధర్

ఆశ నిరాశలు శ్వాసగ అడిగా!

ఆశ నిరాశలు శ్వాసగ అడిగా!

కిరణ్ అన్నయ్య ఇండియా వచ్చినప్పుడు... నేను... కిరణ్(అప్ కమింగ్ పాటల రచయిత).. అవినాష్(వినాయకుడు సినిమా పాటల రచయిత)

కలవటం జరిగింది... ముగ్గురం సినిమాల గురించి...సినిమా పాటల గురించి చర్చించుకుంటుండగా ... మాటల్లో నేను చిన్నగా ఉన్నప్పుడు పెద్దగా హిట్ కాని పాట ఒకటి కిరణ్ వినిపించాడు..వేటూరి గారి రచన అది... దానికి వైరముత్తు గారు తమిళ్ లో పాట వ్రాశారు..ప్రతి లైన్ ...అడిగా! అని పూర్తవుతూ భలే బాగుందనిపించింది పాట...అప్పట్లో నేను బెంగళూరు లో పనిచేసేవాడిని... ఆరోజు తిరుగు ప్రయాణమయ్యా...వోల్వో బస్సులో..ఏమీ తోచని టైం లో ఏవో లైన్స్ గుర్తు వస్తున్నాయి.. సెల్ తీసి రాసేశా... చివరికి మూడు నిమిషాల్లో వ్రాసిన SMS కవిత అయ్యింది.

కొంతమంది స్నేహితులు(ప్రియనేస్తం చంద్రశేఖర్) ఇది నచ్చి కొత్తబంగారులోకం అనేపేరుతో డెస్క్ వద్ద అతికించుకోవటం... గొప్ప అనుభూతిని మిగిల్చింది..ప్రేరణ కిరణ్ అన్నయ్యో! వేటూరి గారో! ముంబై ఉగ్రవాదుల దాడిలో బలైన జవాన్లో ...ఏమో ఎవరో తెలియదు..

నాకు ఈ కవిత చాలా ఇష్టం ....

ఆశ నిరాశలు శ్వాసగ అడిగా!
అనుబంధాలకు అర్ధం అడిగా!
పెనుగండాలను ప్రేరణ అడిగా!
ప్రగతి పధానికి అడుగులనడిగా!
జగతి రధానికి సారధినడిగా!
సత్యం కోరే సంఘం అడిగా!
నిత్యం నిలిచే ప్రేమను అడిగా!
నేనంటే? అని ఈ క్షణాన్ని అడిగా!
మదిని మలచు నిశ్శబ్దం అడిగా!
కసిని పిలుచు కష్టాన్నే అడిగా!
కాలం కలిపే బంధం అడిగా!
మనిషిగ నిలిపే మరణం అడిగా!
తనువు కరిగితే తలపుగ మిగలగ ....
చరిత హృదిని మరుజననం అడిగా!
-- శ్రీనివాసమౌళి

Quote for the Day/మంచి మాట

" ONENESS ! "

We are all One !
All life in life form is One !
All consciousness is One !

Spirituality is to understand Oneness !
Spirituality is to experience Oneness !
Enlightenment is the expression of Oneness !

Oneness has to be established on earth by the year 2012 !
That’s the charge of Pyramid Spiritual Societies Movement !

Lets do meditation to achieve Oneness !
Lets do meditation to establish Oneness !

Every person has to become One with Nature !
Every person has to become One with One’s Own-self !
Every person has to become One with all entities on the Earth !

The only way to achieve Oneness is through Meditation !

Meditation !            Meditation !            Meditation !
Oneness !            Oneness !                   Oneness ! 

- Brahmarshi Patriji
Founder, Pyramid Spiritual Societies, INDIA

Quote for the day/మంచి మాట

నిన్ను నమ్మేది జనం
          నడిపేది దైవం
          చేరాల్సింది గమ్యం
         కావాల్సింది నమ్మకం
         వదలాల్సింది అనుమానం
         వరించేది అదృష్టం
         పొందేది విజయం
        జీవితమంతా ఆనందం /సంతోషం

నేను వేములవాడ వెళ్లి వచ్చు సమయములో బస్సు లో నా మది పలికిన పలుకుల గుళికలు

ఇక్కడ "అమ్మ"  అంటే నాకు అత్యంత ఇష్టమైన ౩
ఒకటి. అమ్మలుగన్న ముగురమ్మల మూలపుటమ్మ
రెండు . మాయమ్మ  (మా అమ్మ)
మూడు. అమ్మ స్వచ్చంద సేవ సమితి  

అమ్మతో సాంగత్యం అమృత బాన్డంబు..
అమ్మ కరుణకున్న అవధి ఏది..
అమ్మ లేని నాడు ఆహార్యమేలరా..
అమ్మ ఉన్న చోటే  ఆనందమున్డురా!!!

అమ్మ కోసం ఆత్మ అర్పింపజాలన
అమ్మ అవని ఉన్న నా అత్మ యేనురా
అమ్మ ఊసులేని ఈ శ్వాస ఏలరా
అమ్మతో ఈ బంధం ఏనాటిదోనురా!!!

అమ్మ చల్లని చూపు ఆశీరవచనంబు
అమ్మరా ఈ అమ్మ లలితమ్మర.. 
అమ్మరా ఈ అమ్మ మీ అమ్మరా!!!

నిముషమైనా కదల నువ్వు లేక నా ముందు
 నిముషమైనా కదల  నువ్వు లేక మదియందు 
నిను చేరు, నిను కొల్చు, నిను చూచు భాగ్యంభు
కల్పించావే నాకు కల్పతరువా !!!

క్షణమైన స్తంభించు నువ్వు లేక లోకంభు,
క్షణములో తొలగించు ఈ మయజాలంబు,  
అమ్మ చల్లని చూపు అవనిపైన
సృష్టించు అంతట సంతసంభు!!!

చూపవే.. ఆ కరుణ నిముషమైనా
శాశ్వతముగా.. శోకం లోకమొదులు
చూపవే నీ కరుణ చూపవే తల్లి
బాపవే కష్టాలు బాపవే  తల్లి
నిను కొల్చు, నిను తల్చు నిష్కల్మషముగా
దరి చేర్చుకో తల్లి దాపు జేరి ..
చేయవే ఈ జన్మ సార్ధకంబు..
నిను కొల్చి, నిను తల్చి అర్పించులాగా
నీ కొరకే సాగించు జీవితంబు!!!
 
ఏల నాకీ భ్రమలు, పైపైన మాయలు?
ఎప్పటికిన్ కొల్చు నిను శాశ్వతముగా ? 
 ఎప్పటికిన్ స్తుతించు నిను శ్వాసలాగా   ?

ఏమిటీ భంధాలు, ఏమిటీ ప్రేమలు?
ఏమిటీ పుట్టుకలు, ఏమిటీ చావులు?
ఏమిటీ ఘోరాలు, ఏమిటీ నేరాలు?
చూపవే తల్లి వీటి పరిష్కారాలు..

చూపవే జనని  నిత్య సంతోసము
చూపవే జనని నిత్య ఆనందము
ఏ వాడనైనా, ఏ ఉరునైనా,  
ఏ రాష్ట్రమైనా, ఏ దేశమైనా ..
ఎందెందు నువ్వున్న అందందు..
ఎల్లకాలములలో, ఎల్ల వేళలలో,
అన్ని భావాలలో, అన్ని భావనలలో,
అన్ని మార్గాలలో, అన్ని జాతులలో,
అన్ని కులాలలో, అన్ని మతములలో..
అర్పింతు నా జన్మ, అర్పింతు నా కర్మ
అర్పింతునే నీకు సర్వంబును..
తీసుకో ఓ జనని, చేర్చుకో తల్లి..
కలుపుకో నీ యందు కనికరము చేతన్

కాపాడు, రక్షించు ,కవ్వించు, నడిపించు జనని
తొలగించావే భ్రమలు తొందరగ తల్లీ
చేర్చుకో నీ దరికి, చేర్చుకో తల్లి,..

పుట్టగానే జనులు పుట్టునే కోర్కెలు
నువ్వు-నేనులనే జంట స్వార్ధముల్
నాది-నాది   అంటూ సాగేను జీవితము

కట్టేరు మేడలు, కట్టేరు భవనాలు,
చేరేరు చివరికి మట్టిలోన
తెలుపవే జనని నీవేమిటో నాకు
చూపవే తల్లి కర్తవ్య మార్గము

ఏల పుట్టిన్చావో...ఎటుల నడిపించేవో..ఎడేడో  తిప్పేవో..ఎందుకొరకో.
ఏమిటో మర్మంబు, ఏమిటో కార్యంబు, తెలియచేయవే నాకు ఇప్పుడైనా ,
తెలియచేయవే నాకు కొంచెమైనా,
ఎందుకీ నాటకము, ఎందుకీ భుటకము, ఎందెందు వెతికినా నువ్వే కదా, ఏమేమి చేసిన నువ్వే కదా...  

ఇది నా అంతరంగం...మీ అమ్మ శ్రీనివాస్ 
 

నిగ్గదీసి అడుగు ఈ సిగ్గులేని జనాన్ని

నిగ్గదీసి అడుగు ఈ సిగ్గులేని జనాన్ని
అగ్గితోటి కడుగు ఈ సమాజ జీవచ్ఛవాన్ని
మారదు లోకం మారదు కాలం
దేవుడు దిగిరానీ ఎవ్వరు ఏమైపోనీ
మారదు లోకం మారదు కాలం

గాలివాటు గమనానికి కాలిబాట దేనికి
గొర్రెదాటు మందకి నీ ఙానబోధ దేనికి
ఏ చరిత్ర నేర్చుకుంది పచ్చని పాఠం
ఏ క్షణాన మార్చుకుంది చిచ్చుల మార్గం
రామబాణమార్పిందా రావణ కాష్టం
కృష్ణ గీత ఆపిందా నిత్య కురుక్షేత్రం

పాత రాతి గుహలు పాల రాతి గృహాలైనా
అడవి నీతి మారిందా ఎన్ని యుగాలైనా
వేట అదే వేటు అదే నాటి కథే అంతా
నట్టడవులు నడివీధికి నడిచొస్తే వింతా
బలవంతులె బ్రతకాలనే సూక్తి మరవకుండ
శతాబ్దాలు చదవలేద ఈ అరణ్య కాండ

జగమంత కుటుంబం నాది ఏకాకి జీవితం నాది

జగమంత కుటుంబం నాది ఏకాకి జీవితం నాది
జగమంత కుటుంబం నాది ఏకాకి జీవితం నాది
సంసార సాగరం నాదే సన్యాసం శూన్యం నావే
జగమంత కుటుంబం నాది ఏకాకి జీవితం నాది

కవినై కవితనై భార్యనై భర్తనై
కవినై కవితనై భార్యనై భర్తనై
మల్లెల దారిలో మంచు ఎడారిలో
మల్లెల దారిలో మంచు ఎడారిలో
పన్నీటి జయగీతాల కన్నీటి జలపాతాల
నాతో నేను అనుగమిస్తూ నాతో నేనే రమిస్తూ
వంటరినై అనవరతం కంటున్నాను నిరంతరం
కలల్ని కథల్ని మాటల్ని పాటల్ని
రంగుల్ని రంగవల్లుల్ని కావ్య కన్యల్ని ఆడపిల్లని

మింటికి కంటిని నేనై
కంటను మంటను నేనై
మింటికి కంటిని నేనై
కంటను మంటను నేనై
మంటల మాటున వెన్నెల నేనై
వెన్నెల పూతల మంటను నేనై
రవినై శశినై దివమై నిశినై
నాతో నేను సహగమిస్తూ నాతో నేనే రమిస్తూ
వంటరినై ప్రతినిమిషం కంటున్నాను నిరంతరం
కిరణాల్ని కిరణాల హరిణాల్ని హరిణాల చరణాల్ని చరణాల
చలనాన కనరాని గమ్యాల కాలాన్ని ఇంద్రజాలాన్ని

గాలి పల్లకీలోన తరలి నా పాట పాప ఊరేగి వెడలె
గొంతు వాకిలిని మూసి మరలి తను మూగబోయి నా గుండె మిగిలె
నా హృదయమే నా లోగిలి
నా హృదయమే నా పాటకి తల్లి
నా హృదయమే నాకు ఆలి
నా హృదయములో ఇది సినీవాలి

Labels: Lyrics - Sirivennela, Movie - Chakram, Singer - Sri 0 comments |

సంతోషం సగం బలం హాయిగ నవ్వమ్మ

సంతోషం సగం బలం హాయిగ నవ్వమ్మ
ఆ సంగీతం నీతోడై సాగవె గువ్వమ్మ
నవ్వే నీ కళ్ళలో లేదా ఆ జాబిలి
నవ్వే ముంగిళ్ళలో రోజూ దీపావళి

నిన్నటి నీడలే కనుపాపని ఆపితే
రేపటి వైపుగా నీ చూపు సాగదుగా
నిన్నటి నీడలే కనుపాపని ఆపితే
రేపటి వైపుగా నీ చూపు సాగదుగా
చుట్టమల్లె కష్టమొస్తె కళ్ళనీళ్ళు పెట్టుకుంటు
కాళ్ళు కడిగి స్వాగతించకు
ఒక్క చిన్న నవ్వు నవ్వి సాగనంపకుండా
లేనిపోని సేవ చెయ్యకు
మిణుగురులా మిల మిల మెరిసే దరహాసం చాలుకద
ముసురుకునే నిసి విలవిలలాడుతు పరుగులు తీయద
నవ్వే నీ కళ్ళలో లేదా ఆ జాబిలి
నవ్వే ముంగిళ్ళలో రోజూ దీపావళి

ఆశలు రేపినా అడియాశలు చూపినా
సాగే జీవితం అడుగైనా ఆగదుగా
ఆశలు రేపినా అడియాశలు చూపినా
సాగే జీవితం అడుగైనా ఆగదుగా
నిన్న రాత్రి పీడకల నేడు తలుచుకుంటూ
నిద్ర మానుకోగలమా
ఎంత మంచి స్వప్నమైన అందులోనె ఉంటూ
లేవకుండ ఉండగలమా
కలలుగని అవి కలలే అని తెలిసినదే తెలివమ్మా
కలతలని నీ కిలకిలతో తరిమెయ్యవె చిలకమ్మా
నవ్వే నీ కళ్ళలో లేదా ఆ జాబిలి
నవ్వే ముంగిళ్ళలో రోజూ దీపావళి

Labels: Lyrics - Sirivennela, Movie - Chirunavvuto, Singer - SP Balasubrahmanyam 0 comments |

అమ్మా అని అరిచినా ఆలకించవేమమ్మా

అమ్మా నాన్నా
అమ్మా
అమ్మా అని అరిచినా ఆలకించవేమమ్మా
ఆవేదన తీరురోజు ఈ జన్మకు లేదా
అమ్మా అని అరిచినా ఆలకించవేమమ్మా
ఆవేదన తీరురోజు ఈ జన్మకు లేదా
పదినెనలు నను మోసి పాలిచ్చి పెంచి
మదిరోయక నాకెన్నో వూడిగాలు చేసినా
ఓ తల్లీ నిను నలుగురిలో నగుబాటు చెసితీ
కలతకమ్మ తనయునీ తప్పులు క్షమియించవమ్మ

అమ్మా అమ్మా

దేహము విజ్ఞానము బ్రహ్మొపదేశమిచ్చి
ఇహపరాలు సాధించే హితమిచ్చె తండ్రివి..
తనుగానని కామమున నినువెడల నడిచితీ.
కనిపిస్తే కన్నీళ్ళతో కాళ్ళు కడుగుతా నాన్నా

నాన్నా నాన్నా

పారిపోతినమ్మా నాగతి ఎరిగితినమ్మా
నీ మాట దాటనమ్మ
ఒకమారు కనరమ్మా
మాతా పితా పాదసేవే మధవ సేవని మరువనమ్మ
మాతా పితా పాదసేవే మధవ సేవయని మరువనమ్మ
నన్ను మన్నిచగ రారమ్మా అమ్మా అమ్మా

అమ్మా

అమ్మా అని అరిచినా ఆలకించవేమమ్మా
ఆవేదన తీరురోజు ఈ జన్మకు లేదా

అమ్మా

అమ్మా అని అరిచినా ఆలకించవేమమ్మా
అమ్మా ఆలకించవేమమ్మా..
అమ్మా

Lyriscist - Samudrala Ramanujacharya, Movie - pAnDu ranga mahatyam, Music Director - TV Raju

Personal development: Table Etiquette

All of us generally pay a lot of attention to develop our personality. We work on our communication skill, our health, and our dressing style. But how many of us take care of eating etiquettes? Do we know what table manners are? Here I am discussing few points that we all know but usually ignore them. If we mind all the points from today, we can learn a lot about table manners.


• Please do not make a noise such as slurping and burping while eating. This is very bad table manner and looks very indecent.


• Do not talk with food in your mouth. Chew with your mouth closed.


• Do not put too much food in your mouth. Eat in small bites and slowly.


• Licking fingers or picking teeth on dinner table is very impolite.


• Wait for others to start. If you are a host, request your guest to start first. On other hand if you are a guest never start eating before any signal from your host.


• If you are dining with any lady, first serve for her.


• Do not look at others table again and again. This is very disturbing behavior for others.


• Do not put too much food at a time on your plate. Take a small amount, finish it, and then take another time. If you are unable to finish your food instead of eating forcefully and vomit politely say “Sorry”.


• If you drop your cutlery or napkin on floor while eating, do not pick it up. Take fresh cutlery or napkin.


• If you do not know the use of fork and knife, please do not try in front of your guest or host. If you really want to eat with fork and knife, first try in front of your family members. Hold your knife in your right hand and fork in the left hand. Cut the item into small peaces with the help of knife and eat with fork.


• If you are eating ice-cream or rice better to have it with spoon instead of fork.


• Place your napkin across your lap. Do not use it to clean your nose or your eyes.


• If you are eating chapatti and do not know proper use of fork and knife, better to use your fingers. On other way you can roll chapatti, take a bite of it and use spoon to eat vegetable.


• If you do not like the food presented to you, it is polite to at least make some attempt to eat a small amount of it.


• If you are eating noodles prefer fork instead of spoon. Roll noodles in your fork and eat.


• Do not drink water when there is food in your mouth. Finish the food first, and then drink water.


• If you are eating with your fingers use other hand to take glass of water.


• When finger bowl is presented to you, dip your fingers in the water and gently wipe them with the napkin.

Patient support groups eenadu article titled- Arogya sanghalu jindabad

Main Edition -  February 7, 2010   Page 1,7,8,9,10