| Names | Email ID | Phone NO. |
|---|---|---|
| Sarvaraju.Sreenivasa Prasad Rao | prasadrao.sreenivas@gmail.com | 9177999263 |
| Murukutla.N.R.R.V.Srikanth | murukutlasrikanth@gmail.com | 9000101177 |
| Kasina.Veerabhadran | kvbadri_2k7@zapak.com | 9866458910 |
| Tharigonda.Adithya | tharigonda@gmail.com | 9966136420 |
| Telidevarapalli.Uma Shankar | sankaricwai@gmail.com | 9000234852 |
| Sarvaraju.Sreenivasa Kumar | srinivas.sarvaraju@gmail.com | 9177775957 |
| Koruturu Surendra Kumar | k.surya82@gmail.com | 9704902279 |
Friday, August 7, 2009
Contacts
Wednesday, August 5, 2009
Members
A.Santosh Kumar
A.Sumalatha
Addanki.Sudhakar
Adepu.Rajitha
Akula.Vivek
Alapati.Jagadish
Alawarthi.Mallesh
Araveti/Srinivasulu
B.Chandrika
B.V.Naga Raja rao
Bathula.Jayapal reddy
Bitla.Bhaskar
Bollineni.Ramesh
Borra. Maheswara Rao
Boyapati.Ravi
Brahmandlapalli.Balleshwar
Chalike.Pradeep
Chenchu Rama Naidu
Chennakesava
Cherukuru.Praveen Kumar
Chimmani.Sirisha
Chinchinedi.Pavan Kumar
Chollangi.Subba Rao
D.Brahmaiah
Deshmukh.Jagan Mohan Rao
Divvela.Venkateswarlu
Duggempudi.Malla Reddy
Dupaguntla.Lavanya
G.Siva Parvathi Devi
Galla.Srinivasa Rao
Gavini.Srikeerthi
Gollapudi.V.N.Uma Maheswara Rao
Gorikapudi.Chandana
Gowri.Madhavi
GunaSekhar
Haritha
J.Satyanarayana
K.Kalyani
K.Sridhar
K.Surendra
Kakarla.Tejeswara rao
Kandagatla.Vijay Kumar
Karri.Rama Krishna
Kasina.Veerabhadran
Katakam.Satyanarayana
Kattamasu.Venugopal
Kilaru.Srinivasa Rao
Killada.Sai Gopal
Kobisetti.Hymavathi
Kodali.Sambasiva rao
Kodumuri.Krishna Rao
Koduri.Anjaiah Chowdary
Kokkattil.Santhosh Nair
Kolla.Madhavi
Konjeti.Pulla Rao
Kora.Ramakrishna Choudary
Kotapati.Venkateswarlu
Kotha.Srinivasulu
M.Sowmya
M.V.T.Subramanyam
Maliga.Adithya
Mandalapu.Srinivasa Rao
Mandava.Srinivasa Rao
Manikanta
Medarametla.Vamsi Priya
Merugu.Praveen
Mundada.Murali Mohan
Murukutla.N.R.R.V.Srikanth
Muta.Venkatesham
Muvvala.Subramanyam
Naga Malleswara rao Edara
Nandigum.Hema
Nanduri.Rajesh
Nerji.Narasimha
Oduri.Sarada Devi
Oleti.Anjaneyulu
P.Kalyan
P.Kedarinadh
P.Lingaswamy
P.Sri Vidya
Parchuri.V.N.Hari Krishna
Parvathala.Satish
Patra.Manoj Kumar
Peram.Prakash
PMBB.Amarnath
Poondla.Pavan Kumar
Poreddy.Venugopalareddy
Prabha
R.Srivalli
R.Vijaya Narasimha Reddy
Ramaraju.Indira rama jyothi
Sarvaraju Pattabhi.Syam Sunder
Sarvaraju.Sandhya Latha
Sarvaraju.Sreenivasa Kumar
Sarvaraju.Sreenivasa Prasad Rao
Sarvaraju.Sridevi
Shaik.Noureen
Shanthi Devi
Siriki.Suvarna
Sirisha Reddy
T.Bhanupriya
Telidevarapalli.Uma shankar
Tharigonda.Adithya
Thodeti.Rajeswara Rao
Tulimalla.Lakshmana Rao
Udayadithya
Vaddi.Archana
Veeraiah
Vemulapalli.Haritha
Vemuluri.Swathi
Venkatesh Kamasani
Vipparla.Sandhya Sri
Y.Pravveen Varma
Yadavalli.Ananth
Yalavarthi.Ramu
Yellampalli.Viraja
Projects
Hi all,
As you all know we are continuously working on slum children education in 4 areas/places. We need Volunteers for these projects. At present we are working on following projects and want to concentrate only on these. If any body comes forward voluntarily then we will go for more.
1. In Karmika Nagar we are conducting classes on every Sunday (4.30- 6.00 PM). Lavanya, Prabha, Srivalli, Surendra and Sarath Chandra are conducting the classes on rotation basis.
2. Metro Slum. At present we got 2 students from this who are studying 6th and 7th class. They are not up to the standards. They are studying in nearest Govt. So we can make an impact in these guys only from our regular visits and motivation. This week we are going to cover one more nearest slum near Metro where there are more than 20 children are residing without any education. We will come up with more details after visiting this. After 1st visit we will come to know how many of them are really interested and how we want to plan the things. At present T. Adithya and Me are visiting this weekly along with M.Srikanth and K.Veera Bhdran. In next couple of visits we will plan and only one or 2 of us will take over this task (like Karmika Nagar) and they will look after us. If in any case both of them are not available then other will take care of this.
3. FORUM FOR STREET CHILDREN Here there are more than 40 children in which 30-40% is studying in between 6th –Degree. Here the things are very disastrous. This needs our regular weekly visits like Karmika Nagar to transform their attitudes and life’s. One group named Helping Hands is visiting this on weekly basis. So we need to structurise our visits after having a chat with them and we both groups will plan our visits to these on alternate sessions (may be everyday/every alternate day/every week based on volunteer support). I along with T.Adithya visited this yesterday evening.
4. We are supporting 2 children named Mounika (6th) and Sangeetha (7th class), who are residing at AMEER ESTATES, Beside SR NAGAR Bus Stop, Hyderabad. We need a volunteer(s) to monitor their performance regularly. We just need your one hour daily/ alternate days. They come to home at 4 PM. We will plan at any after 4.00PM. We can change our timings based on your shift timings (morning or evening).
From our active volunteers we need at least 2 of us to concentrate on management of this group. After deducing these we only have few volunteers to go and conduct all these. Please come forward and spend your time (wasting time only) to transform one bright uncared student.
As you all know we are continuously working on slum children education in 4 areas/places. We need Volunteers for these projects. At present we are working on following projects and want to concentrate only on these. If any body comes forward voluntarily then we will go for more.
1. In Karmika Nagar we are conducting classes on every Sunday (4.30- 6.00 PM). Lavanya, Prabha, Srivalli, Surendra and Sarath Chandra are conducting the classes on rotation basis.
2. Metro Slum. At present we got 2 students from this who are studying 6th and 7th class. They are not up to the standards. They are studying in nearest Govt. So we can make an impact in these guys only from our regular visits and motivation. This week we are going to cover one more nearest slum near Metro where there are more than 20 children are residing without any education. We will come up with more details after visiting this. After 1st visit we will come to know how many of them are really interested and how we want to plan the things. At present T. Adithya and Me are visiting this weekly along with M.Srikanth and K.Veera Bhdran. In next couple of visits we will plan and only one or 2 of us will take over this task (like Karmika Nagar) and they will look after us. If in any case both of them are not available then other will take care of this.
3. FORUM FOR STREET CHILDREN Here there are more than 40 children in which 30-40% is studying in between 6th –Degree. Here the things are very disastrous. This needs our regular weekly visits like Karmika Nagar to transform their attitudes and life’s. One group named Helping Hands is visiting this on weekly basis. So we need to structurise our visits after having a chat with them and we both groups will plan our visits to these on alternate sessions (may be everyday/every alternate day/every week based on volunteer support). I along with T.Adithya visited this yesterday evening.
4. We are supporting 2 children named Mounika (6th) and Sangeetha (7th class), who are residing at AMEER ESTATES, Beside SR NAGAR Bus Stop, Hyderabad. We need a volunteer(s) to monitor their performance regularly. We just need your one hour daily/ alternate days. They come to home at 4 PM. We will plan at any after 4.00PM. We can change our timings based on your shift timings (morning or evening).
From our active volunteers we need at least 2 of us to concentrate on management of this group. After deducing these we only have few volunteers to go and conduct all these. Please come forward and spend your time (wasting time only) to transform one bright uncared student.
Welcome Letter
Welcome To
AMMA SOCIAL WELFARE ASSOCIATION
Amma - such a sweet word and is a part of every human life… We started this welfare association to serve the people who are in need like as a mother who serves her child.
Thanks for you kind hearted decision to join in this group. You have taken a very good decision. To serve the people is nothing but serving god. We will work together in this regard.
We have started this group on 27th April, 08, to serve the poor and needy in any manner. As we are in initial stages, we are slowly moving step by step in order to expand ourselves to serve better. At the very initial stage we were a team of 15 members and within a very short span, as on today, have risen to 120+ sharing shoulders. We also associate with Birds Of Same Feathers, Viswa Manvata Samstha, Nenunnanu, Ayesha Foundation, To-Make-A-Difference, Balarakshak, Vitharana, Spoorthi Charitable Trust, Spoorthi Foundation, Veluguri Foundation, Lending Hands, Hands To Support, National Sarvodaya Movement, Akshara Foundation, First-Ray Foundation.
The main objective of this association is to take the education to every door step and inject or inculcate human values. For this presently we are visiting slum areas and orphanages, where the living style is entirely different and where awareness about cleanliness, education ad hygiene is very less. We visit weekly /monthly in a regular basis to create awareness about all these. We also are extending our financial support to the poor and needy students.
Our Objectives:
• Ultimate aim is to serve the people of any kind in any manner- Orphans, Old age, Mentally and physically challenged, Blind, Poor and needy.
• Providing financial support to the poor and orphan students.
• Providing financial support for poor patients.
• Blood donation, Eye donation.
• Visiting Orphanage, Old age Homes regularly and Spent some time with them.
• Motivating the people to serve others.
• Increase the self confidence in all kinds of people.
• Sharing the joy, happiness and everything we have with the Unwanted, Unloved and Uncared people and caring them.
• Collection of unused clothes and donating the same to needy.
• Any other service related activities suggested by our members.
Finally I am assuring you that we will lend our hand in a very good manner in coming years as a group and we definitely change this society up to some extent. As you know “Every thing starts from one i.e. you... Your suggestions and co-operation is always necessary in this regard.We are doing only this because of “To do something to others is not a social service it is our social responsibility”.
I will come up with every update of our activity. We are deadly in need of Timely support/services, if you have the time please come forward and spend your time to transform the life of a student
The words that inspires us always
WE SHOULD LOVE MANKIND.
WE SHOULD BELIEVE IN MANKIND.
BECAUSE WE BELONG TO MANKIND.
Tuesday, August 4, 2009
అద్వైత వేదాంతం (ఆంగ్లం : Advaita Vedanta); సంస్కృతం अद्वैत वेदान्त ); వేదాంతానికి చెందిన ఒక ఉపశాఖ లేదా తాత్విక వాదం. హిందూ తత్వశాస్త్రాల ప్రకారం దీని అర్థం "వేదముల లక్ష్యము".
వేదాంతాల ఇతర ఉపశాఖలు ద్వైతం మరియు విశిష్టాద్వైతం.
అద్వైతం అనగా భాషాపరంగా అర్థం "ద్విత్వం"కానిది, జీవాత్మ ఏకత్వ భావనే అద్వైత సిద్ధాంతానికి ప్రాతిపదిక.ఆది శంకరాచార్యులు ఈ సిద్ధాంతాన్ని ప్రతిపాదించాడు.
చారిత్రకంగా దీని ప్రతిపాదకుడు గౌడపాదాచార్యుడు. ఇతడు శంకరుని గురువైన గోవింద భగవత్పాదునకు గురువు. అయితే మనకు లభించిన సాహిత్యం ప్రకారం ఈ తత్వానికి మూలగ్రంధాలు ప్రస్థానాత్రయం అనగా ఉపనిషత్తులు, భగవద్గీత మరియు బ్రహ్మసూత్రాలకు శంకరుడు రచించిన భాష్యాలు.
అద్వైతాన్ని క్లుప్తంగా చెప్పే శంకరుని వచనాలు -
బ్రహ్మ సత్యం జగన్మిధ్య
జీవీ బ్రహ్మైన నా పరః
బ్రహ్మమొక్కటే సత్యం. జగత్తు మిధ్య. ఈ జీవుడే బ్రహ్మం. జీవుడు, బ్రహ్మము వేరు కాదు. - ఇదే శంకరుని మాయావాదంగా ప్రసిద్ధమైనది. అయితే కంటికి కనిపిస్తున్న జగత్తు మిధ్య కావడమేమిటి? ఏనుగు తరుముకొస్తుంటే పారిపోవక తప్పదు కదా? - ఇందుకు మాయావాదం వివరణ : జగత్తులో జీవిస్తున్నంతకాలం దాని ఉనికి అనే భావనకు తగినట్లుగానే (అనగా అది యదార్ధమన్నట్లుగానే) ప్రవర్తించాలి. ఎప్పుడైతే ఇదంతా మిధ్య అన్న జ్ఞానం గోచరమౌతుందో అపుడు అందుకు అనుగుణమైన ప్రవర్తన దానంతట అదే వస్తుంది.
భారతీయ తత్వవేత్తలందరిలాగానే శంకరుడు కూడా జగత్తును దుఃఖమయమైన సంసార బంధనంగా దర్శించాడు. ఈ జీవితంలో సుఖం అనిపించేది ఒక భ్రమగా భావించాడు. మరి ఈ ఎడతెరిపి లేని దుఃఖానికి కారణం ఏమిటి? "ఆత్మానాత్మ వివేకం" అనే ప్రకరణ గ్రంధంలో శంకరుడు ఇలా వివరించాడు -
ఆత్మ ఈ శరీరాన్ని ఎందుకు ధరించవలసి వస్తున్నది?
పూర్వ జన్మ లలోని కర్మ వలన.
కర్మ ఎందుకు జరుగుతుంది?
రాగం (కోరిక) వలన.
రాగాదులు ఎందుకు కలుగుతాయి?
అభిమానం (నాది, కానాలి అనే భావం) వలన.
అభిమానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అవివేకం వలన
అవివేకం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానం వలన
అజ్ఞానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానానికి కారణం లేదు. అది అనాదిగా ఉన్నది. (వెలుగు లేని చోట చీకటి ఉన్నట్లుగా. అందుకు కారణం ఉండదు.) దాని పుట్టుక ఎవరూ ఎరుగరు. అది మాయ. త్రిగుణాత్మకం. జ్ఞానానికి విరోధి. అదే అజ్ఞానం.
అనగా అజ్ఞానం వలన అవివేకం, అవివేకం వలన అభిమానం, అభిమానం వలన రాగాదులు, రాగాదుల వలన కర్మలు, కర్మల వలన పునర్జన్మ (శరీర ధారణ), అందువలన దుఃఖం కలుగుతున్నాయి.
వేదాంతాల ఇతర ఉపశాఖలు ద్వైతం మరియు విశిష్టాద్వైతం.
అద్వైతం అనగా భాషాపరంగా అర్థం "ద్విత్వం"కానిది, జీవాత్మ ఏకత్వ భావనే అద్వైత సిద్ధాంతానికి ప్రాతిపదిక.ఆది శంకరాచార్యులు ఈ సిద్ధాంతాన్ని ప్రతిపాదించాడు.
చారిత్రకంగా దీని ప్రతిపాదకుడు గౌడపాదాచార్యుడు. ఇతడు శంకరుని గురువైన గోవింద భగవత్పాదునకు గురువు. అయితే మనకు లభించిన సాహిత్యం ప్రకారం ఈ తత్వానికి మూలగ్రంధాలు ప్రస్థానాత్రయం అనగా ఉపనిషత్తులు, భగవద్గీత మరియు బ్రహ్మసూత్రాలకు శంకరుడు రచించిన భాష్యాలు.
అద్వైతాన్ని క్లుప్తంగా చెప్పే శంకరుని వచనాలు -
బ్రహ్మ సత్యం జగన్మిధ్య
జీవీ బ్రహ్మైన నా పరః
బ్రహ్మమొక్కటే సత్యం. జగత్తు మిధ్య. ఈ జీవుడే బ్రహ్మం. జీవుడు, బ్రహ్మము వేరు కాదు. - ఇదే శంకరుని మాయావాదంగా ప్రసిద్ధమైనది. అయితే కంటికి కనిపిస్తున్న జగత్తు మిధ్య కావడమేమిటి? ఏనుగు తరుముకొస్తుంటే పారిపోవక తప్పదు కదా? - ఇందుకు మాయావాదం వివరణ : జగత్తులో జీవిస్తున్నంతకాలం దాని ఉనికి అనే భావనకు తగినట్లుగానే (అనగా అది యదార్ధమన్నట్లుగానే) ప్రవర్తించాలి. ఎప్పుడైతే ఇదంతా మిధ్య అన్న జ్ఞానం గోచరమౌతుందో అపుడు అందుకు అనుగుణమైన ప్రవర్తన దానంతట అదే వస్తుంది.
భారతీయ తత్వవేత్తలందరిలాగానే శంకరుడు కూడా జగత్తును దుఃఖమయమైన సంసార బంధనంగా దర్శించాడు. ఈ జీవితంలో సుఖం అనిపించేది ఒక భ్రమగా భావించాడు. మరి ఈ ఎడతెరిపి లేని దుఃఖానికి కారణం ఏమిటి? "ఆత్మానాత్మ వివేకం" అనే ప్రకరణ గ్రంధంలో శంకరుడు ఇలా వివరించాడు -
ఆత్మ ఈ శరీరాన్ని ఎందుకు ధరించవలసి వస్తున్నది?
పూర్వ జన్మ లలోని కర్మ వలన.
కర్మ ఎందుకు జరుగుతుంది?
రాగం (కోరిక) వలన.
రాగాదులు ఎందుకు కలుగుతాయి?
అభిమానం (నాది, కానాలి అనే భావం) వలన.
అభిమానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అవివేకం వలన
అవివేకం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానం వలన
అజ్ఞానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానానికి కారణం లేదు. అది అనాదిగా ఉన్నది. (వెలుగు లేని చోట చీకటి ఉన్నట్లుగా. అందుకు కారణం ఉండదు.) దాని పుట్టుక ఎవరూ ఎరుగరు. అది మాయ. త్రిగుణాత్మకం. జ్ఞానానికి విరోధి. అదే అజ్ఞానం.
అనగా అజ్ఞానం వలన అవివేకం, అవివేకం వలన అభిమానం, అభిమానం వలన రాగాదులు, రాగాదుల వలన కర్మలు, కర్మల వలన పునర్జన్మ (శరీర ధారణ), అందువలన దుఃఖం కలుగుతున్నాయి.
అద్వైత వేదాంతం (ఆంగ్లం : Advaita Vedanta); సంస్కృతం अद्वैत वेदान्त ); వేదాంతానికి చెందిన ఒక ఉపశాఖ లేదా తాత్విక వాదం. హిందూ తత్వశాస్త్రాల ప్రకారం దీని అర్థం "వేదముల లక్ష్యము".
వేదాంతాల ఇతర ఉపశాఖలు ద్వైతం మరియు విశిష్టాద్వైతం.
అద్వైతం అనగా భాషాపరంగా అర్థం "ద్విత్వం"కానిది, జీవాత్మ ఏకత్వ భావనే అద్వైత సిద్ధాంతానికి ప్రాతిపదిక.ఆది శంకరాచార్యులు ఈ సిద్ధాంతాన్ని ప్రతిపాదించాడు.
చారిత్రకంగా దీని ప్రతిపాదకుడు గౌడపాదాచార్యుడు. ఇతడు శంకరుని గురువైన గోవింద భగవత్పాదునకు గురువు. అయితే మనకు లభించిన సాహిత్యం ప్రకారం ఈ తత్వానికి మూలగ్రంధాలు ప్రస్థానాత్రయం అనగా ఉపనిషత్తులు, భగవద్గీత మరియు బ్రహ్మసూత్రాలకు శంకరుడు రచించిన భాష్యాలు.
అద్వైతాన్ని క్లుప్తంగా చెప్పే శంకరుని వచనాలు -
బ్రహ్మ సత్యం జగన్మిధ్య
జీవీ బ్రహ్మైన నా పరః
బ్రహ్మమొక్కటే సత్యం. జగత్తు మిధ్య. ఈ జీవుడే బ్రహ్మం. జీవుడు, బ్రహ్మము వేరు కాదు. - ఇదే శంకరుని మాయావాదంగా ప్రసిద్ధమైనది. అయితే కంటికి కనిపిస్తున్న జగత్తు మిధ్య కావడమేమిటి? ఏనుగు తరుముకొస్తుంటే పారిపోవక తప్పదు కదా? - ఇందుకు మాయావాదం వివరణ : జగత్తులో జీవిస్తున్నంతకాలం దాని ఉనికి అనే భావనకు తగినట్లుగానే (అనగా అది యదార్ధమన్నట్లుగానే) ప్రవర్తించాలి. ఎప్పుడైతే ఇదంతా మిధ్య అన్న జ్ఞానం గోచరమౌతుందో అపుడు అందుకు అనుగుణమైన ప్రవర్తన దానంతట అదే వస్తుంది.
భారతీయ తత్వవేత్తలందరిలాగానే శంకరుడు కూడా జగత్తును దుఃఖమయమైన సంసార బంధనంగా దర్శించాడు. ఈ జీవితంలో సుఖం అనిపించేది ఒక భ్రమగా భావించాడు. మరి ఈ ఎడతెరిపి లేని దుఃఖానికి కారణం ఏమిటి? "ఆత్మానాత్మ వివేకం" అనే ప్రకరణ గ్రంధంలో శంకరుడు ఇలా వివరించాడు -
ఆత్మ ఈ శరీరాన్ని ఎందుకు ధరించవలసి వస్తున్నది?
పూర్వ జన్మ లలోని కర్మ వలన.
కర్మ ఎందుకు జరుగుతుంది?
రాగం (కోరిక) వలన.
రాగాదులు ఎందుకు కలుగుతాయి?
అభిమానం (నాది, కానాలి అనే భావం) వలన.
అభిమానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అవివేకం వలన
అవివేకం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానం వలన
అజ్ఞానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానానికి కారణం లేదు. అది అనాదిగా ఉన్నది. (వెలుగు లేని చోట చీకటి ఉన్నట్లుగా. అందుకు కారణం ఉండదు.) దాని పుట్టుక ఎవరూ ఎరుగరు. అది మాయ. త్రిగుణాత్మకం. జ్ఞానానికి విరోధి. అదే అజ్ఞానం.
అనగా అజ్ఞానం వలన అవివేకం, అవివేకం వలన అభిమానం, అభిమానం వలన రాగాదులు, రాగాదుల వలన కర్మలు, కర్మల వలన పునర్జన్మ (శరీర ధారణ), అందువలన దుఃఖం కలుగుతున్నాయి.
వేదాంతాల ఇతర ఉపశాఖలు ద్వైతం మరియు విశిష్టాద్వైతం.
అద్వైతం అనగా భాషాపరంగా అర్థం "ద్విత్వం"కానిది, జీవాత్మ ఏకత్వ భావనే అద్వైత సిద్ధాంతానికి ప్రాతిపదిక.ఆది శంకరాచార్యులు ఈ సిద్ధాంతాన్ని ప్రతిపాదించాడు.
చారిత్రకంగా దీని ప్రతిపాదకుడు గౌడపాదాచార్యుడు. ఇతడు శంకరుని గురువైన గోవింద భగవత్పాదునకు గురువు. అయితే మనకు లభించిన సాహిత్యం ప్రకారం ఈ తత్వానికి మూలగ్రంధాలు ప్రస్థానాత్రయం అనగా ఉపనిషత్తులు, భగవద్గీత మరియు బ్రహ్మసూత్రాలకు శంకరుడు రచించిన భాష్యాలు.
అద్వైతాన్ని క్లుప్తంగా చెప్పే శంకరుని వచనాలు -
బ్రహ్మ సత్యం జగన్మిధ్య
జీవీ బ్రహ్మైన నా పరః
బ్రహ్మమొక్కటే సత్యం. జగత్తు మిధ్య. ఈ జీవుడే బ్రహ్మం. జీవుడు, బ్రహ్మము వేరు కాదు. - ఇదే శంకరుని మాయావాదంగా ప్రసిద్ధమైనది. అయితే కంటికి కనిపిస్తున్న జగత్తు మిధ్య కావడమేమిటి? ఏనుగు తరుముకొస్తుంటే పారిపోవక తప్పదు కదా? - ఇందుకు మాయావాదం వివరణ : జగత్తులో జీవిస్తున్నంతకాలం దాని ఉనికి అనే భావనకు తగినట్లుగానే (అనగా అది యదార్ధమన్నట్లుగానే) ప్రవర్తించాలి. ఎప్పుడైతే ఇదంతా మిధ్య అన్న జ్ఞానం గోచరమౌతుందో అపుడు అందుకు అనుగుణమైన ప్రవర్తన దానంతట అదే వస్తుంది.
భారతీయ తత్వవేత్తలందరిలాగానే శంకరుడు కూడా జగత్తును దుఃఖమయమైన సంసార బంధనంగా దర్శించాడు. ఈ జీవితంలో సుఖం అనిపించేది ఒక భ్రమగా భావించాడు. మరి ఈ ఎడతెరిపి లేని దుఃఖానికి కారణం ఏమిటి? "ఆత్మానాత్మ వివేకం" అనే ప్రకరణ గ్రంధంలో శంకరుడు ఇలా వివరించాడు -
ఆత్మ ఈ శరీరాన్ని ఎందుకు ధరించవలసి వస్తున్నది?
పూర్వ జన్మ లలోని కర్మ వలన.
కర్మ ఎందుకు జరుగుతుంది?
రాగం (కోరిక) వలన.
రాగాదులు ఎందుకు కలుగుతాయి?
అభిమానం (నాది, కానాలి అనే భావం) వలన.
అభిమానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అవివేకం వలన
అవివేకం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానం వలన
అజ్ఞానం ఎందుకు కలుగుతుంది?
అజ్ఞానానికి కారణం లేదు. అది అనాదిగా ఉన్నది. (వెలుగు లేని చోట చీకటి ఉన్నట్లుగా. అందుకు కారణం ఉండదు.) దాని పుట్టుక ఎవరూ ఎరుగరు. అది మాయ. త్రిగుణాత్మకం. జ్ఞానానికి విరోధి. అదే అజ్ఞానం.
అనగా అజ్ఞానం వలన అవివేకం, అవివేకం వలన అభిమానం, అభిమానం వలన రాగాదులు, రాగాదుల వలన కర్మలు, కర్మల వలన పునర్జన్మ (శరీర ధారణ), అందువలన దుఃఖం కలుగుతున్నాయి.
Humanity - మనిషితనం
"ఒకటి రెండంటూ విడిగా లెక్కెడితే
తొమ్మిది గుమ్మం దాటము ఎపుడూ అంకెలు ఎన్నంటే!!
పక్కన నిలబెడుతూ కలుపుకు పొతుంటే
అంకెల కైనా అందవు మొత్తం సంఖ్యలు ఎన్నంటే!!
నువ్వు నువ్వుగా నేను నేనుగా ఉన్నామనుకుంటే
కొట్ల ఒకట్లయి ఒంటరి తనాన పడి ఉంటామంతే!!
నిన్నూ నన్నూ కలిపి మనం అని అనుకున్నామంటే
ప్రపంచ జనాభా కలిపి మొత్తమూ మనిషితనం ఒకటే!!" - సిరివెన్నెల
తొమ్మిది గుమ్మం దాటము ఎపుడూ అంకెలు ఎన్నంటే!!
పక్కన నిలబెడుతూ కలుపుకు పొతుంటే
అంకెల కైనా అందవు మొత్తం సంఖ్యలు ఎన్నంటే!!
నువ్వు నువ్వుగా నేను నేనుగా ఉన్నామనుకుంటే
కొట్ల ఒకట్లయి ఒంటరి తనాన పడి ఉంటామంతే!!
నిన్నూ నన్నూ కలిపి మనం అని అనుకున్నామంటే
ప్రపంచ జనాభా కలిపి మొత్తమూ మనిషితనం ఒకటే!!" - సిరివెన్నెల
Humanity - మనిషితనం
"ఒకటి రెండంటూ విడిగా లెక్కెడితే
తొమ్మిది గుమ్మం దాటము ఎపుడూ అంకెలు ఎన్నంటే!!
పక్కన నిలబెడుతూ కలుపుకు పొతుంటే
అంకెల కైనా అందవు మొత్తం సంఖ్యలు ఎన్నంటే!!
నువ్వు నువ్వుగా నేను నేనుగా ఉన్నామనుకుంటే
కొట్ల ఒకట్లయి ఒంటరి తనాన పడి ఉంటామంతే!!
నిన్నూ నన్నూ కలిపి మనం అని అనుకున్నామంటే
ప్రపంచ జనాభా కలిపి మొత్తమూ మనిషితనం ఒకటే!!" - సిరివెన్నెల
తొమ్మిది గుమ్మం దాటము ఎపుడూ అంకెలు ఎన్నంటే!!
పక్కన నిలబెడుతూ కలుపుకు పొతుంటే
అంకెల కైనా అందవు మొత్తం సంఖ్యలు ఎన్నంటే!!
నువ్వు నువ్వుగా నేను నేనుగా ఉన్నామనుకుంటే
కొట్ల ఒకట్లయి ఒంటరి తనాన పడి ఉంటామంతే!!
నిన్నూ నన్నూ కలిపి మనం అని అనుకున్నామంటే
ప్రపంచ జనాభా కలిపి మొత్తమూ మనిషితనం ఒకటే!!" - సిరివెన్నెల
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః - आत्मा त्वं - SrI SankarAcArya
నా చిన్నప్పుడు మా బడిలో పాటల పోటీకి ఏదో సినెమా పాట నేర్చుకొని తీరా అక్కడ "ఆత్మా త్వం" పాడేసిన వైనం చూసి మా ఇంట్లో వాళ్ళు నవ్వుకోడం నాకింకా గుర్తుంది. "భోజనకాలే శివనామ స్మరణ" అంటొ మా నాన్నారు, మా గురువుగారూ ఈ శ్లోకం పాడడం కూడా ఇంకా గుర్తుంది
అప్పట్లో ఈ శ్లోకం ఎవరు రాసారో ఏమీ తెలియక పోయినా విపరీతమైన ఇష్టం. అది ఆది శంకరాచార్యులవారు రాసిన శివ మానస పూజ లోనిది.
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః, సహచరాః ప్రాణాః, శరీరం గృహం,
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా, నిద్రా సమాధి స్థితిః /
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః, స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ,
యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం //
ఆత్మా త్వం - You are my soul.
గిరిజా మతిః - Parvathi(daughter to Giri Raja) is my mind.
సహచరాః ప్రాణాః - Your army (Nandi, Bhrungi and all pramadhagaNas) are my breath.
శరీరం గృహం - My body is your abode.
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా - Any activity I do is your worship.
నిద్రా సమాధి స్థితిః - My sleep is your state of meditation.
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః - All my movement is my pradakshina to you.
స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ, యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం - All the praises and all the work I do, Sri Sambho! is in your devotion.
आत्मा त्वं गिरिजा मतिः सहचराः प्राणाः शरीरं ग्ऱ्हं
पूजा तॆ विषयॊप-भॊग-रचना निद्रा समाधि स्थितिः /
सन्चारः पदयॊः प्रदक्षिण-विधिः स्तॊत्राणि सर्वा गिरॊ
यद्-यत् कर्म करॊमि तत्-तद्-अखिलं शम्भॊ तवा-राधनं //
You Lord Shiva are my AtmA; my mind is ambikA, the daughter of the Mountain; my five prANas are the GaNas that serve you; my body is your temple; all my involvement in sensual experience is your pUjA; my sleep is the samAdhi state; my wanderings on my feet constitute Your pradakshhiNa; whatever I talk shall be your praises; whatever I do O shambho, all that shall be a propitiation of You.
Such a dedication of everything at the feet of the Lord is what is prescribed by the Lord in the Gita:
Yat-karoshhi yad-ashnAsi yaj-juhoshhi dadAsi yat /
Yat-tapasyasi kaunteya tat-kurushhva mad-arpaNaM //
Whatever you do, whatever you eat, whatever you offer in the homa-fire, whatever you give away, whatever intense concentration you do – all that should be offered to Me.
నా చిన్నప్పుడు మా బడిలో పాటల పోటీకి ఏదో సినెమా పాట నేర్చుకొని తీరా అక్కడ "ఆత్మా త్వం" పాడేసిన వైనం చూసి మా ఇంట్లో వాళ్ళు నవ్వుకోడం నాకింకా గుర్తుంది. "భోజనకాలే శివనామ స్మరణ" అంటొ మా నాన్నారు, మా గురువుగారూ ఈ శ్లోకం పాడడం కూడా ఇంకా గుర్తుంది
అప్పట్లో ఈ శ్లోకం ఎవరు రాసారో ఏమీ తెలియక పోయినా విపరీతమైన ఇష్టం. అది ఆది శంకరాచార్యులవారు రాసిన శివ మానస పూజ లోనిది.
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః, సహచరాః ప్రాణాః, శరీరం గృహం,
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా, నిద్రా సమాధి స్థితిః /
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః, స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ,
యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం //
ఆత్మా త్వం - You are my soul.
గిరిజా మతిః - Parvathi(daughter to Giri Raja) is my mind.
సహచరాః ప్రాణాః - Your army (Nandi, Bhrungi and all pramadhagaNas) are my breath.
శరీరం గృహం - My body is your abode.
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా - Any activity I do is your worship.
నిద్రా సమాధి స్థితిః - My sleep is your state of meditation.
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః - All my movement is my pradakshina to you.
స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ, యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం - All the praises and all the work I do, Sri Sambho! is in your devotion.
आत्मा त्वं गिरिजा मतिः सहचराः प्राणाः शरीरं ग्ऱ्हं
पूजा तॆ विषयॊप-भॊग-रचना निद्रा समाधि स्थितिः /
सन्चारः पदयॊः प्रदक्षिण-विधिः स्तॊत्राणि सर्वा गिरॊ
यद्-यत् कर्म करॊमि तत्-तद्-अखिलं शम्भॊ तवा-राधनं //
You Lord Shiva are my AtmA; my mind is ambikA, the daughter of the Mountain; my five prANas are the GaNas that serve you; my body is your temple; all my involvement in sensual experience is your pUjA; my sleep is the samAdhi state; my wanderings on my feet constitute Your pradakshhiNa; whatever I talk shall be your praises; whatever I do O shambho, all that shall be a propitiation of You.
Such a dedication of everything at the feet of the Lord is what is prescribed by the Lord in the Gita:
Yat-karoshhi yad-ashnAsi yaj-juhoshhi dadAsi yat /
Yat-tapasyasi kaunteya tat-kurushhva mad-arpaNaM //
Whatever you do, whatever you eat, whatever you offer in the homa-fire, whatever you give away, whatever intense concentration you do – all that should be offered to Me.
నిర్వాణ శతకం
నిర్వాణ శతకం
By Adi Sankaracharya, Translated by P. R. Ramachander
మనో బుద్ధ్యాహంకార చిత్తాని నాహం,
న చ శ్రోత్రా జిహ్వే, న చ గ్రాణ నేత్రేర్,
న చ వ్యోమ భూమిర్, న తేజో న వాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Neither am I mind, nor intelligence ,
Nor ego, nor thought,
Nor am I ears or the tongue or the nose or the eyes,
Nor am I earth or sky or air or the light,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న చ ప్రాణ సంఙో, న వై పంచ వాయుః,
న వా సప్త ధాతుర్, న వా పంచ కోశ,
న వాక్ పాణి పాదం, న చోపస్థా పాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం
Neither am I the movement due to life,
Nor am I the five airs, nor am I the seven elements,
Nor am I the five internal organs,
Nor am I voice or hands or feet or other organs,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మే ద్వేషా రాగౌ, న మే లోభా మోహౌ,
మదో నైవ, మే నైవ మాత్సర్య భావ,
న ధర్మో న చ అర్ధ, న కామో న మోక్ష,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I never do have enmity or friendship,
Neither do I have vigour nor feeling of competition,
Neither do I have assets, or money or passion or salvation,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న పుణ్యం న పాపం, న శౌఖ్యం న దుఃఖం,
న మంత్రో న తీర్థం, న వేదా న యఙ్న,
అహం భోజనం, నైవ భోజ్యం న భోక్తా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Never do I have good deeds or sins or pleasure or sorrow,
Neither do I have holy chants or holy water or holy books or fire sacrifice,
I am neither food or the consumer who consumes food,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మృత్యుర్ న శంకా, న మే జాతి భేదా,
పితా నైవ, మే నైవ మాతా, న జన్మా,
న భంధుర్ న మిత్రం, గురూర్ నైవ శిష్యాః,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I do not have death or doubts or distinction of caste,
I do not have either father or mother or even birth,
And I do not have relations or friends or teacher or students,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
అహం నిర్వికల్పో నిరాకార రూపో,
విభూత్వస్చ సర్వత్ర సర్వేoద్రియణాం,
న చా సంగతం, నైవ ముక్తిర్ న మేయా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I am one without doubts , I am without form,
Due to knowledge I do not have any relation with my organs,
And I am always redeemed,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
By Adi Sankaracharya, Translated by P. R. Ramachander
మనో బుద్ధ్యాహంకార చిత్తాని నాహం,
న చ శ్రోత్రా జిహ్వే, న చ గ్రాణ నేత్రేర్,
న చ వ్యోమ భూమిర్, న తేజో న వాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Neither am I mind, nor intelligence ,
Nor ego, nor thought,
Nor am I ears or the tongue or the nose or the eyes,
Nor am I earth or sky or air or the light,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న చ ప్రాణ సంఙో, న వై పంచ వాయుః,
న వా సప్త ధాతుర్, న వా పంచ కోశ,
న వాక్ పాణి పాదం, న చోపస్థా పాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం
Neither am I the movement due to life,
Nor am I the five airs, nor am I the seven elements,
Nor am I the five internal organs,
Nor am I voice or hands or feet or other organs,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మే ద్వేషా రాగౌ, న మే లోభా మోహౌ,
మదో నైవ, మే నైవ మాత్సర్య భావ,
న ధర్మో న చ అర్ధ, న కామో న మోక్ష,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I never do have enmity or friendship,
Neither do I have vigour nor feeling of competition,
Neither do I have assets, or money or passion or salvation,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న పుణ్యం న పాపం, న శౌఖ్యం న దుఃఖం,
న మంత్రో న తీర్థం, న వేదా న యఙ్న,
అహం భోజనం, నైవ భోజ్యం న భోక్తా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Never do I have good deeds or sins or pleasure or sorrow,
Neither do I have holy chants or holy water or holy books or fire sacrifice,
I am neither food or the consumer who consumes food,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మృత్యుర్ న శంకా, న మే జాతి భేదా,
పితా నైవ, మే నైవ మాతా, న జన్మా,
న భంధుర్ న మిత్రం, గురూర్ నైవ శిష్యాః,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I do not have death or doubts or distinction of caste,
I do not have either father or mother or even birth,
And I do not have relations or friends or teacher or students,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
అహం నిర్వికల్పో నిరాకార రూపో,
విభూత్వస్చ సర్వత్ర సర్వేoద్రియణాం,
న చా సంగతం, నైవ ముక్తిర్ న మేయా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I am one without doubts , I am without form,
Due to knowledge I do not have any relation with my organs,
And I am always redeemed,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః - आत्मा त्वं - SrI SankarAcArya
నా చిన్నప్పుడు మా బడిలో పాటల పోటీకి ఏదో సినెమా పాట నేర్చుకొని తీరా అక్కడ "ఆత్మా త్వం" పాడేసిన వైనం చూసి మా ఇంట్లో వాళ్ళు నవ్వుకోడం నాకింకా గుర్తుంది. "భోజనకాలే శివనామ స్మరణ" అంటొ మా నాన్నారు, మా గురువుగారూ ఈ శ్లోకం పాడడం కూడా ఇంకా గుర్తుంది
అప్పట్లో ఈ శ్లోకం ఎవరు రాసారో ఏమీ తెలియక పోయినా విపరీతమైన ఇష్టం. అది ఆది శంకరాచార్యులవారు రాసిన శివ మానస పూజ లోనిది.
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః, సహచరాః ప్రాణాః, శరీరం గృహం,
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా, నిద్రా సమాధి స్థితిః /
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః, స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ,
యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం //
ఆత్మా త్వం - You are my soul.
గిరిజా మతిః - Parvathi(daughter to Giri Raja) is my mind.
సహచరాః ప్రాణాః - Your army (Nandi, Bhrungi and all pramadhagaNas) are my breath.
శరీరం గృహం - My body is your abode.
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా - Any activity I do is your worship.
నిద్రా సమాధి స్థితిః - My sleep is your state of meditation.
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః - All my movement is my pradakshina to you.
స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ, యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం - All the praises and all the work I do, Sri Sambho! is in your devotion.
आत्मा त्वं गिरिजा मतिः सहचराः प्राणाः शरीरं ग्ऱ्हं
पूजा तॆ विषयॊप-भॊग-रचना निद्रा समाधि स्थितिः /
सन्चारः पदयॊः प्रदक्षिण-विधिः स्तॊत्राणि सर्वा गिरॊ
यद्-यत् कर्म करॊमि तत्-तद्-अखिलं शम्भॊ तवा-राधनं //
You Lord Shiva are my AtmA; my mind is ambikA, the daughter of the Mountain; my five prANas are the GaNas that serve you; my body is your temple; all my involvement in sensual experience is your pUjA; my sleep is the samAdhi state; my wanderings on my feet constitute Your pradakshhiNa; whatever I talk shall be your praises; whatever I do O shambho, all that shall be a propitiation of You.
Such a dedication of everything at the feet of the Lord is what is prescribed by the Lord in the Gita:
Yat-karoshhi yad-ashnAsi yaj-juhoshhi dadAsi yat /
Yat-tapasyasi kaunteya tat-kurushhva mad-arpaNaM //
Whatever you do, whatever you eat, whatever you offer in the homa-fire, whatever you give away, whatever intense concentration you do – all that should be offered to Me.
నా చిన్నప్పుడు మా బడిలో పాటల పోటీకి ఏదో సినెమా పాట నేర్చుకొని తీరా అక్కడ "ఆత్మా త్వం" పాడేసిన వైనం చూసి మా ఇంట్లో వాళ్ళు నవ్వుకోడం నాకింకా గుర్తుంది. "భోజనకాలే శివనామ స్మరణ" అంటొ మా నాన్నారు, మా గురువుగారూ ఈ శ్లోకం పాడడం కూడా ఇంకా గుర్తుంది
అప్పట్లో ఈ శ్లోకం ఎవరు రాసారో ఏమీ తెలియక పోయినా విపరీతమైన ఇష్టం. అది ఆది శంకరాచార్యులవారు రాసిన శివ మానస పూజ లోనిది.
ఆత్మా త్వం, గిరిజా మతిః, సహచరాః ప్రాణాః, శరీరం గృహం,
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా, నిద్రా సమాధి స్థితిః /
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః, స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ,
యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం //
ఆత్మా త్వం - You are my soul.
గిరిజా మతిః - Parvathi(daughter to Giri Raja) is my mind.
సహచరాః ప్రాణాః - Your army (Nandi, Bhrungi and all pramadhagaNas) are my breath.
శరీరం గృహం - My body is your abode.
పూజా తే విషయోప-భొగ-రచనా - Any activity I do is your worship.
నిద్రా సమాధి స్థితిః - My sleep is your state of meditation.
సంచారః పదయోః ప్రదక్షిణ-విధిః - All my movement is my pradakshina to you.
స్తోత్రాణి సర్వా గిరొ, యద్-యత్ కర్మ కరొమి తత్-తద్-అఖిలం, శంభో తవ-ఆరాధనం - All the praises and all the work I do, Sri Sambho! is in your devotion.
आत्मा त्वं गिरिजा मतिः सहचराः प्राणाः शरीरं ग्ऱ्हं
पूजा तॆ विषयॊप-भॊग-रचना निद्रा समाधि स्थितिः /
सन्चारः पदयॊः प्रदक्षिण-विधिः स्तॊत्राणि सर्वा गिरॊ
यद्-यत् कर्म करॊमि तत्-तद्-अखिलं शम्भॊ तवा-राधनं //
You Lord Shiva are my AtmA; my mind is ambikA, the daughter of the Mountain; my five prANas are the GaNas that serve you; my body is your temple; all my involvement in sensual experience is your pUjA; my sleep is the samAdhi state; my wanderings on my feet constitute Your pradakshhiNa; whatever I talk shall be your praises; whatever I do O shambho, all that shall be a propitiation of You.
Such a dedication of everything at the feet of the Lord is what is prescribed by the Lord in the Gita:
Yat-karoshhi yad-ashnAsi yaj-juhoshhi dadAsi yat /
Yat-tapasyasi kaunteya tat-kurushhva mad-arpaNaM //
Whatever you do, whatever you eat, whatever you offer in the homa-fire, whatever you give away, whatever intense concentration you do – all that should be offered to Me.
నిర్వాణ శతకం
నిర్వాణ శతకం
By Adi Sankaracharya, Translated by P. R. Ramachander
మనో బుద్ధ్యాహంకార చిత్తాని నాహం,
న చ శ్రోత్రా జిహ్వే, న చ గ్రాణ నేత్రేర్,
న చ వ్యోమ భూమిర్, న తేజో న వాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Neither am I mind, nor intelligence ,
Nor ego, nor thought,
Nor am I ears or the tongue or the nose or the eyes,
Nor am I earth or sky or air or the light,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న చ ప్రాణ సంఙో, న వై పంచ వాయుః,
న వా సప్త ధాతుర్, న వా పంచ కోశ,
న వాక్ పాణి పాదం, న చోపస్థా పాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం
Neither am I the movement due to life,
Nor am I the five airs, nor am I the seven elements,
Nor am I the five internal organs,
Nor am I voice or hands or feet or other organs,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మే ద్వేషా రాగౌ, న మే లోభా మోహౌ,
మదో నైవ, మే నైవ మాత్సర్య భావ,
న ధర్మో న చ అర్ధ, న కామో న మోక్ష,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I never do have enmity or friendship,
Neither do I have vigour nor feeling of competition,
Neither do I have assets, or money or passion or salvation,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న పుణ్యం న పాపం, న శౌఖ్యం న దుఃఖం,
న మంత్రో న తీర్థం, న వేదా న యఙ్న,
అహం భోజనం, నైవ భోజ్యం న భోక్తా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Never do I have good deeds or sins or pleasure or sorrow,
Neither do I have holy chants or holy water or holy books or fire sacrifice,
I am neither food or the consumer who consumes food,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మృత్యుర్ న శంకా, న మే జాతి భేదా,
పితా నైవ, మే నైవ మాతా, న జన్మా,
న భంధుర్ న మిత్రం, గురూర్ నైవ శిష్యాః,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I do not have death or doubts or distinction of caste,
I do not have either father or mother or even birth,
And I do not have relations or friends or teacher or students,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
అహం నిర్వికల్పో నిరాకార రూపో,
విభూత్వస్చ సర్వత్ర సర్వేoద్రియణాం,
న చా సంగతం, నైవ ముక్తిర్ న మేయా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I am one without doubts , I am without form,
Due to knowledge I do not have any relation with my organs,
And I am always redeemed,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
By Adi Sankaracharya, Translated by P. R. Ramachander
మనో బుద్ధ్యాహంకార చిత్తాని నాహం,
న చ శ్రోత్రా జిహ్వే, న చ గ్రాణ నేత్రేర్,
న చ వ్యోమ భూమిర్, న తేజో న వాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Neither am I mind, nor intelligence ,
Nor ego, nor thought,
Nor am I ears or the tongue or the nose or the eyes,
Nor am I earth or sky or air or the light,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న చ ప్రాణ సంఙో, న వై పంచ వాయుః,
న వా సప్త ధాతుర్, న వా పంచ కోశ,
న వాక్ పాణి పాదం, న చోపస్థా పాయు,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం
Neither am I the movement due to life,
Nor am I the five airs, nor am I the seven elements,
Nor am I the five internal organs,
Nor am I voice or hands or feet or other organs,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మే ద్వేషా రాగౌ, న మే లోభా మోహౌ,
మదో నైవ, మే నైవ మాత్సర్య భావ,
న ధర్మో న చ అర్ధ, న కామో న మోక్ష,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I never do have enmity or friendship,
Neither do I have vigour nor feeling of competition,
Neither do I have assets, or money or passion or salvation,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న పుణ్యం న పాపం, న శౌఖ్యం న దుఃఖం,
న మంత్రో న తీర్థం, న వేదా న యఙ్న,
అహం భోజనం, నైవ భోజ్యం న భోక్తా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
Never do I have good deeds or sins or pleasure or sorrow,
Neither do I have holy chants or holy water or holy books or fire sacrifice,
I am neither food or the consumer who consumes food,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
న మృత్యుర్ న శంకా, న మే జాతి భేదా,
పితా నైవ, మే నైవ మాతా, న జన్మా,
న భంధుర్ న మిత్రం, గురూర్ నైవ శిష్యాః,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I do not have death or doubts or distinction of caste,
I do not have either father or mother or even birth,
And I do not have relations or friends or teacher or students,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
అహం నిర్వికల్పో నిరాకార రూపో,
విభూత్వస్చ సర్వత్ర సర్వేoద్రియణాం,
న చా సంగతం, నైవ ముక్తిర్ న మేయా,
చిదానంద రూపా శివోహం, శివోహం.
I am one without doubts , I am without form,
Due to knowledge I do not have any relation with my organs,
And I am always redeemed,
I am Shiva, I am Shiva, of nature knowledge and bliss
నీకు నీవే పరిష్కారం
జీవితం అంటేనే ఎగుడు, దిగుళ్ళ ప్రయాణం. నడుస్తున్న కొద్దీ విజయాలు, అపజయాలు మలుపు మలుపులోనూ ఎదురుపడుతుంటాయి. సులభంగా జరిగిపోతాయనుకున్నవి జరగకపోవడం, సాధించలేమనుకొన్నవి సునాయాసంగా సాధించేయడం, ఆశ్చర్యం, కలవరపాటు....ఇలా ఎన్నెన్నో వింతలకు ఆస్కారం ఉండేది మనిషి జీవితంలోనే.
కొద్దిమందిని చూస్తుంటాం. వాళ్ళ జీవితం ఏమాత్రం వడ్డించిన విస్తరిలా ఉండదు. తమ తప్పిదాలవల్లో, ఇతరులు చేసిన ద్రోహాలవల్లో కష్టాల పాలౌతుంటారు. ఐతే అవేవీ వారిని చీకాకు పెట్టవు. వాళ్ళల్లోని ఉత్సాహం ఏమాత్రం తగ్గదు. జీవితాన్ని ఓ ఊరేగింపులా సాగించేస్తుంటారు. ఇది ఎలా సాధ్యం ? కష్టాలనన్నింటినీ అంత సులువుగా మర్చిపోవచ్చునా ?
అలాంటివాళ్ళను దగ్గరనుండి చూసిన తర్వాత నాకు అనిపించింది ఇంతే. కష్టాలను నవ్వుతూ ఎదుర్కోవడం సాధ్యమేనని. సులువు కూడా అని. ఆ ధైర్యం వేరే ఎక్కడినుండో కాదు మనలో నుండే రావాలని.
బాగా పరిశీలించి చూస్తే ముప్పాతిక భాగం సమస్యలకు ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో మనమూ బాధ్యులమై ఉంటాము. కానీ ఆ విషయాన్ని గుర్తించకుండా పరిస్థితులపైనా, పరిసరాలపైనా, తోటి వ్యక్తులపైనా నెట్టేస్తుంటాము. విజయాన్ని అనుభవిస్తే కలిగేంత ఆనందం వైఫల్యంలో ఉండదు. అందుచేతనే మన తప్పిదాలను ఒప్పుకొనే మానసిక ధైర్యాన్ని చాలామంది కోల్పోతుంటారు. తమ బలహీనతను కప్పి పుచ్చుకొనే తొందరలో మాట తూలడం, సమ్యమనం కోల్పోవడం, ఇతరుల మనసుల్ని గాయపరచడం జరిగిపోతాయి.
అందుకనే నాకనిపిస్తుంది.....మనల్ని మనం తెలుసుకోవడం అన్నిటికంటే ముఖ్యమైనదని. రోజులో ఓ పదినిముషాల పాటు మన చర్యల్ని, మాటల్ని, ఆలోచనల్ని నిష్పక్షపాతంగా బేరీజు వేసుకొని ఆత్మ విమర్శ చేసుకోగలిగితే చాలా వరకు చిన్న చిన్న చీకాకుల్ని దూరం చేసుకోవచ్చు.
కొద్దిమందిని చూస్తుంటాం. వాళ్ళ జీవితం ఏమాత్రం వడ్డించిన విస్తరిలా ఉండదు. తమ తప్పిదాలవల్లో, ఇతరులు చేసిన ద్రోహాలవల్లో కష్టాల పాలౌతుంటారు. ఐతే అవేవీ వారిని చీకాకు పెట్టవు. వాళ్ళల్లోని ఉత్సాహం ఏమాత్రం తగ్గదు. జీవితాన్ని ఓ ఊరేగింపులా సాగించేస్తుంటారు. ఇది ఎలా సాధ్యం ? కష్టాలనన్నింటినీ అంత సులువుగా మర్చిపోవచ్చునా ?
అలాంటివాళ్ళను దగ్గరనుండి చూసిన తర్వాత నాకు అనిపించింది ఇంతే. కష్టాలను నవ్వుతూ ఎదుర్కోవడం సాధ్యమేనని. సులువు కూడా అని. ఆ ధైర్యం వేరే ఎక్కడినుండో కాదు మనలో నుండే రావాలని.
బాగా పరిశీలించి చూస్తే ముప్పాతిక భాగం సమస్యలకు ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో మనమూ బాధ్యులమై ఉంటాము. కానీ ఆ విషయాన్ని గుర్తించకుండా పరిస్థితులపైనా, పరిసరాలపైనా, తోటి వ్యక్తులపైనా నెట్టేస్తుంటాము. విజయాన్ని అనుభవిస్తే కలిగేంత ఆనందం వైఫల్యంలో ఉండదు. అందుచేతనే మన తప్పిదాలను ఒప్పుకొనే మానసిక ధైర్యాన్ని చాలామంది కోల్పోతుంటారు. తమ బలహీనతను కప్పి పుచ్చుకొనే తొందరలో మాట తూలడం, సమ్యమనం కోల్పోవడం, ఇతరుల మనసుల్ని గాయపరచడం జరిగిపోతాయి.
అందుకనే నాకనిపిస్తుంది.....మనల్ని మనం తెలుసుకోవడం అన్నిటికంటే ముఖ్యమైనదని. రోజులో ఓ పదినిముషాల పాటు మన చర్యల్ని, మాటల్ని, ఆలోచనల్ని నిష్పక్షపాతంగా బేరీజు వేసుకొని ఆత్మ విమర్శ చేసుకోగలిగితే చాలా వరకు చిన్న చిన్న చీకాకుల్ని దూరం చేసుకోవచ్చు.
నీకు నీవే పరిష్కారం
జీవితం అంటేనే ఎగుడు, దిగుళ్ళ ప్రయాణం. నడుస్తున్న కొద్దీ విజయాలు, అపజయాలు మలుపు మలుపులోనూ ఎదురుపడుతుంటాయి. సులభంగా జరిగిపోతాయనుకున్నవి జరగకపోవడం, సాధించలేమనుకొన్నవి సునాయాసంగా సాధించేయడం, ఆశ్చర్యం, కలవరపాటు....ఇలా ఎన్నెన్నో వింతలకు ఆస్కారం ఉండేది మనిషి జీవితంలోనే.
కొద్దిమందిని చూస్తుంటాం. వాళ్ళ జీవితం ఏమాత్రం వడ్డించిన విస్తరిలా ఉండదు. తమ తప్పిదాలవల్లో, ఇతరులు చేసిన ద్రోహాలవల్లో కష్టాల పాలౌతుంటారు. ఐతే అవేవీ వారిని చీకాకు పెట్టవు. వాళ్ళల్లోని ఉత్సాహం ఏమాత్రం తగ్గదు. జీవితాన్ని ఓ ఊరేగింపులా సాగించేస్తుంటారు. ఇది ఎలా సాధ్యం ? కష్టాలనన్నింటినీ అంత సులువుగా మర్చిపోవచ్చునా ?
అలాంటివాళ్ళను దగ్గరనుండి చూసిన తర్వాత నాకు అనిపించింది ఇంతే. కష్టాలను నవ్వుతూ ఎదుర్కోవడం సాధ్యమేనని. సులువు కూడా అని. ఆ ధైర్యం వేరే ఎక్కడినుండో కాదు మనలో నుండే రావాలని.
బాగా పరిశీలించి చూస్తే ముప్పాతిక భాగం సమస్యలకు ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో మనమూ బాధ్యులమై ఉంటాము. కానీ ఆ విషయాన్ని గుర్తించకుండా పరిస్థితులపైనా, పరిసరాలపైనా, తోటి వ్యక్తులపైనా నెట్టేస్తుంటాము. విజయాన్ని అనుభవిస్తే కలిగేంత ఆనందం వైఫల్యంలో ఉండదు. అందుచేతనే మన తప్పిదాలను ఒప్పుకొనే మానసిక ధైర్యాన్ని చాలామంది కోల్పోతుంటారు. తమ బలహీనతను కప్పి పుచ్చుకొనే తొందరలో మాట తూలడం, సమ్యమనం కోల్పోవడం, ఇతరుల మనసుల్ని గాయపరచడం జరిగిపోతాయి.
అందుకనే నాకనిపిస్తుంది.....మనల్ని మనం తెలుసుకోవడం అన్నిటికంటే ముఖ్యమైనదని. రోజులో ఓ పదినిముషాల పాటు మన చర్యల్ని, మాటల్ని, ఆలోచనల్ని నిష్పక్షపాతంగా బేరీజు వేసుకొని ఆత్మ విమర్శ చేసుకోగలిగితే చాలా వరకు చిన్న చిన్న చీకాకుల్ని దూరం చేసుకోవచ్చు.
కొద్దిమందిని చూస్తుంటాం. వాళ్ళ జీవితం ఏమాత్రం వడ్డించిన విస్తరిలా ఉండదు. తమ తప్పిదాలవల్లో, ఇతరులు చేసిన ద్రోహాలవల్లో కష్టాల పాలౌతుంటారు. ఐతే అవేవీ వారిని చీకాకు పెట్టవు. వాళ్ళల్లోని ఉత్సాహం ఏమాత్రం తగ్గదు. జీవితాన్ని ఓ ఊరేగింపులా సాగించేస్తుంటారు. ఇది ఎలా సాధ్యం ? కష్టాలనన్నింటినీ అంత సులువుగా మర్చిపోవచ్చునా ?
అలాంటివాళ్ళను దగ్గరనుండి చూసిన తర్వాత నాకు అనిపించింది ఇంతే. కష్టాలను నవ్వుతూ ఎదుర్కోవడం సాధ్యమేనని. సులువు కూడా అని. ఆ ధైర్యం వేరే ఎక్కడినుండో కాదు మనలో నుండే రావాలని.
బాగా పరిశీలించి చూస్తే ముప్పాతిక భాగం సమస్యలకు ప్రత్యక్షంగానో, పరోక్షంగానో మనమూ బాధ్యులమై ఉంటాము. కానీ ఆ విషయాన్ని గుర్తించకుండా పరిస్థితులపైనా, పరిసరాలపైనా, తోటి వ్యక్తులపైనా నెట్టేస్తుంటాము. విజయాన్ని అనుభవిస్తే కలిగేంత ఆనందం వైఫల్యంలో ఉండదు. అందుచేతనే మన తప్పిదాలను ఒప్పుకొనే మానసిక ధైర్యాన్ని చాలామంది కోల్పోతుంటారు. తమ బలహీనతను కప్పి పుచ్చుకొనే తొందరలో మాట తూలడం, సమ్యమనం కోల్పోవడం, ఇతరుల మనసుల్ని గాయపరచడం జరిగిపోతాయి.
అందుకనే నాకనిపిస్తుంది.....మనల్ని మనం తెలుసుకోవడం అన్నిటికంటే ముఖ్యమైనదని. రోజులో ఓ పదినిముషాల పాటు మన చర్యల్ని, మాటల్ని, ఆలోచనల్ని నిష్పక్షపాతంగా బేరీజు వేసుకొని ఆత్మ విమర్శ చేసుకోగలిగితే చాలా వరకు చిన్న చిన్న చీకాకుల్ని దూరం చేసుకోవచ్చు.
Monday, August 3, 2009
'గెలుపు' పుస్తకాల జాతర!
'గెలుపు' పుస్తకాల జాతర!
ఒంటరితనంతో బాధపడిపోతుంటే 'స్నేహితుల్ని సంపాదించుకోవడం ఎలా' అనే పుస్తకం చదవండి. ఏకాంతాన్ని ఆస్వాదించడం ఎలా?' అనే పుస్తకాన్ని ముందేసుకోండి. ఆ పుస్తకాల దొంతర్లలో దేన్ని ఎంచుకోవాలో అర్థంకానప్పుడు, 'మంచి పుస్తకాన్ని ఎంచుకోవడం ఎలా?' ఉండనే ఉంది.
సాహిత్య స్వభావమే వికాసం.
ఎంత చిన్న పుస్తకమైనా, ఎంత చెత్త పుస్తకమైనా...అందులోంచి నేర్చుకోవాల్సిందీ తెలుసుకోవాల్సిందీ ఎంతోకొంత ఉంటుంది.
ఆ పరిజ్ఞానం వ్యక్తిత్వ నిర్మాణంలోనూ పనికొస్తుంది.
అలాంటప్పుడు...ప్రత్యేకంగా వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యమెందుకు?
సమాధానం సిద్ధంగానే ఉంది.
సముద్ర గర్భంలోని నిధినిక్షేపాల్ని వెలికితీయడానికి బలంగా వల విసిరినప్పుడు అందులో చేపలు పడొచ్చు, రాళ్లూరప్పలు పడొచ్చు, తిమింగలాలు పడొచ్చు, అదృష్టం బావుంటే ...బంగారవో వజ్రాలో పడొచ్చు. కానీ, అవకాశాలు అంతంతమాత్రమే.
అదే...పారాతట్టా పట్టుకుని ఏ వజ్రాల గనికో వెళ్తే?
తవ్వేకొద్దీ అమూల్య సంపదే!
వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలకూ మిగతా సాహిత్యానికీ ఉన్న తేడా కూడా ఇలాంటిదే. వంద పేజీలో రెండొందల పేజీలో ఉన్న పుస్తకాన్ని ఆ చివర్నుంచి ఈ చివరిదాకా చదివితే, అందులో మనకు ఉపయోగపడే విషయం ఏ మూలో ఏ కొంతో ఉండొచ్చు. లేదంటే, రచయిత పైపైన చర్చించి వదిలేసి ఉండొచ్చు. ఆకలిమీదున్నవాడికి అరటిపండేం సరిపోతుంది? ఇష్టమైన రుచులన్నీ ముందుపెట్టాలి. అలాంటిపనే వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యం చేస్తుంది. ఇదోరకంగా బఫే టైపు భోజనం లాంటిది. మనం తినాలనుకున్న వంటకం దగ్గరికెళ్లి, కావలసినంతా పళ్లెంలో పెట్టేసుకోవడమే.
నోట్లో నాలుకలేదని తెగ బాధపడిపోతున్న వాళ్లంతా...నేరుగా 'అందర్నీ ఆకట్టుకునేలా మాట్లాడటం ఎలా?' పుస్తకాన్ని శ్రద్ధగా చదువుకోవచ్చు. వాగుడుకాయలు 'సెలెబ్రేటింగ్ సైలెన్స్'లోని ఆనందాన్ని ఆస్వాదించవచ్చు. వూబకాయం ఆత్మవిశ్వాసాన్ని ఆబగా మింగేస్తుంటే, 'డోంట్ లూజ్ యువర్ మైండ్, లూజ్ యువర్ వెయిట్' ముందేసుకోవచ్చు. మధ్యతరగతి కష్టాలమీద చచ్చేంత కోపముంటే 'హౌ టు బికమ్ ఎ బిలియనీర్' తరహా పుస్తకాన్ని బట్టీపట్టొచ్చు. వీటిలో ఓ సౌలభ్యం ఉంది. సూటిగా సుత్తిలేకుండా... నేరుగా విషయంలోకే వెళ్లిపోవచ్చు. ప్రతి అక్షరం, ప్రతి పేజీ, ప్రతి అధ్యాయం...చివరి అట్టదాకా కట్టలకొద్దీ సమాచారం. 'ఒక చెట్టు నుంచి లక్ష అగ్గిపుల్లలు తయారుచేయెుచ్చు. కానీ లక్ష చెట్లను నాశనం చేయడానికి ఒక పుల్ల సరిపోతుంది. అలాగే, లక్ష మంచి ఆలోచనల్ని ఒక దురాలోచన నాశనం చేయగలదు. దాన్ని ఆపే శక్తి పుస్తకానికుంది' అంటారు వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుడు వంగీపురం శ్రీనాథాచారి.
ఆ గుణమే... వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యాన్ని పాఠకులకు దగ్గర చేసింది. రచయితలు కూడా ఆషామాషీగానో మిడిమిడి జ్ఞానంతోనో రాయడం లేదు. ఏ విషయాన్ని పట్టుకున్నా అంతు చూసేదాకా వదిలిపెట్టడం లేదు. ముఖ్యంగా ఆ స్ఫూర్తిదాయక శైలి, ఉత్ప్రేరకాల్లాంటి వాక్యాలు, విజయకాంక్ష రగిలించే ఉదాహరణలు...పాఠకుడిలో ఏదో సాధించితీరాలన్న ఆలోచన రేకెత్తిస్తాయి. బలహీనతల్ని గెలవాలన్న పట్టుదల పెంచుతాయి. చివరి పేజీ తిరగేసేలోపు అంతిమ లక్ష్యం నిర్ణయమైపోతుంది. ఇక తడఅబాతుండాడు. తప్పటడుగులుండవు. రివ్వున దూసుకెళ్లిపోవడమే.
అనుభవసారం...
...అంత మహత్తు ఉంది కాబట్టే, ఇంత గిరాకీ. 'క్రాస్వర్డ్' పుస్తకాల దుకాణం 'బెస్ట్ సెల్లర్స్' జాబితాలో సగానికి పైగా వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలే. అమ్ముడుపోతున్న పది పుస్తకాల్లో ఆరేడుదాకా 'సెల్ఫ్ హెల్ప్' గైడ్లే. అనువాదాలకైతే లెక్కేలేదు. దశాబ్దాల నాటి డేల్కార్నీ 'హౌటు...' తరహా పుస్తకాలు కూడా...ఇప్పుడే మార్కెట్లోకి వచ్చిన తాజాతాజా సరుకుతో పోటీపడుతున్నాయి.
అమెరికన్ సైకలాజికల్ అసోసియేషన్ వాళ్లు ఈ పదేళ్ల కాలాన్ని వ్యక్తిత్వవికాస దశాబ్దమని ప్రకటించినా, నిజానికిది వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్య దశాబ్దం.
ఒక్క స్టీఫెన్ కోవే 'సెవెన్ హ్యాబిట్స్ ఆఫ్ హైలీ ఎఫెక్టివ్ పీపుల్' పుస్తకమే ప్రపంచ వ్యాప్తంగా రెండుకోట్ల కాపీలు అమ్ముడుపోయింది. అనధికార ముద్రణలూ నకిలీలూ అంతకు నాలుగైదు రెట్లు. కోవే పుస్తకంతో పోల్చలేం కానీ, మిగతా వ్యక్తిత్వ వికాస పుస్తకాలూ బాగానే అమ్ముడుపోతున్నాయి. ఆ గొప్పదనమంతా పుస్తకాలకే ఆపాదించలేం. రచయితలకూ వాటా ఇవ్వాలి. వాళ్లేం కాలక్షేపానికి రాయడంలేదు. గాలి పోగేయడంలేదు. వూహల్నీ భ్రమల్నీ కలగాపులగం చేయడంలేదు. అనుభవించి రాస్తున్నారు. ఆ పుస్తకం రాయడానికే అనుభవిస్తున్నారు 'ఎ ఇయర్ టు లివ్' రచయిత స్టీఫెన్ లెవిన్ దంపతులు ఓ ఏడాది జనవరి ఒకటిన 'జీవితంలో ఇదే చివరి సంవత్సరం అనుకుని బతకాలి' అని తీర్మానించుకున్నారు. చివరి పుట్టిన రోజు, చివరి పెళ్లిరోజు, చివరి సినిమా, చివరి సూర్యోదయం, చివరి వెన్నెల...ఒక్కసారి వూహించుకోండి! ఏదైనా దూరమౌతున్నప్పుడే దగ్గరితనం అనుభవంలోకి వస్తుంది. మరణానికి మానసికంగా సిద్ధమవుతున్నప్పుడే జీవితంలోని అందం, ఆనందం అర్థమవుతుంది. ఒక్క ఏడాది కాలంలో తనలో వచ్చిన మార్పుల్ని విశ్లేషిస్తూ స్టీఫెన్ రాసిన 'ఎ ఇయర్ టు లివ్'... ప్రపంచ మార్కెట్లో సంచలనాలు సృష్టించింది.
లాఫ్లే, రామ్చరణ్ ఏ ఫైవ్స్టార్ హోటల్లోనో సేదతీరుతూ 'ద గేమ్ ఛేంజర్' అల్లేయలేదు. 'ప్రోక్టర్ అండ్ గాంబిల్'ను తిరుగులేని సంస్థగా తీర్చిదిద్దిన అనుభవంతో రాశారు. 'మార్పు అనివార్యమైన గ్లోబల్ వాతావరణంలో...ఏ సంస్థనైనా ఏ వ్యక్తినైనా కొత్త ఆలోచనలొక్కటే కాపాడగలవు, సృజనే గెలిపించగలదు' అంటారీ రచయితలు. కంపెనీకి ఏ మేనేజింగ్ డైరెక్టరో అధినేత అనుకుంటే పొరపాటే, ఖాతాదారుడే అసలైన యజమాని... అన్నది వీళ్ల సిద్ధాంతం. కార్పొరేట్ ఆటతీరును మార్చే ఈ పుస్తకాన్ని రాయడానికి కొన్నేళ్లు పట్టింది. 'ఛేంజ్ యువర్ థాట్స్... ఛేంజ్ యువర్ లైఫ్' రచయిత... డయర్ తన మార్పు సిద్ధాంతాన్ని ఆవిష్కరించడానికి తపస్సులాంటిదే చేశారు. చైనా బౌద్ధ సిద్ధాంతాల ఆధారంగా రాసిన ఆ పుస్తకం కోసం...లావో ట్జూ అనే తాత్వికుడి రచనల్ని అధ్యయనం చేస్తూ సాధన చేస్తూ ఏడాదిపాటు ప్రపంచానికి దూరంగా ఉన్నారు. ఓ సర్వసంగ పరిత్యాగిలా వితాన్ని గడిపారు. 'ఎక్స్క్యూజెస్ బిగాన్' పేరుతో 'సాకులు
మా నేయడం ఎలా' తరహా చిట్కాల మీద ఆయన రాసిన సరికొత్త గ్రంథం మార్కెట్లో సంచలనాలు సృష్టిస్తోంది. కొన్ని వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలు పన్లోపనిగా వ్యవస్థలోని లోపాల్నీ కడిగేస్తున్నాయి. 'ఇఫ్ యు వాంట్ టుబి రిచ్ అండ్ హ్యాపీ... డోంట్ గోటు స్కూల్' అని సలహా ఇస్తారు రాబర్ట్ టి. కియోసకీ. 'ఈ చదువులు జీవితాన్ని ఎదుర్కోవడం నేర్పించవు. సంక్షోభాల్ని తట్టుకోవడం నేర్పించవు. సంతోషంగా ఉండటమూ నేర్పించవు. అలాంటప్పుడు చదువులతో మనకేం పని' అన్నది ఆయన అభిప్రాయం. ఆ లోపాన్ని అధిగమించి ఆర్థికంగా భావోద్వేగపరంగా...ఎలా ఎదగొచ్చన్నదే కియోసకీ పుస్తక సారాంశం.
కొత్తకొత్తగా...
విషయాన్ని కొత్తగా తాజాగా చెప్పడంలో వ్యక్తిత్వ వికాస రచయితల తర్వాతే ఎవరైనా. 'కాన్వర్జేషన్స్ విత్ గాడ్' సంగతే తీసుకోండి. డోనాల్డ్ వాల్ష్కీ దేవుడికీ మధ్య జరిగిన సంభాషణ అది. జీవితం మీద విసిగి వేసారిపోయిన రచయిత...ఒకానొక సమయంలో దేవుణ్ని నిలదీస్తూ ఓ కాగితం మీద ఏవో కొన్ని ప్రశ్నలు రాస్తాడు. ఏదో అదృశ్య శక్తి అతని మనసుకు జవాబులిస్తుంది. ఇదే పద్ధతిలో దాదాపు డజను పుస్తకాలు రాశారు. అన్నీ విజయవంతం అయ్యాయి.
రెండేళ్ల క్రితం విడుదలైన రాండా బైర్న్ 'సీక్రెట్' వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్య చరిత్రలోనే ఓ గొప్ప సంచలనం. నువ్వు సాధించాలనుకున్నదేదో సాధించాలంటే కష్టపడనక్కర్లేదు, శ్రమపడనక్కర్లేదు. ప్రగాఢంగా కోరుకుంటే చాలు. దానంతట అదే నీ ముందు వాలిపోతుంది...అంటారు రచయిత. 'మీరో అయస్కాంతం లాంటివారు. మీలో సానుకూల దృక్పథం ఉంటే, విశ్వంలోంచి పుట్టుకొచ్చే సానుకూల తరంగాలు ఆ ఆలోచనల్ని ఆకర్షించి... మన పనుల్ని సానుకూలంగానే చక్కబెడతాయి. వ్యతిరేక ఆలోచనలుంటే... వ్యతిరేక తరంగాలే వస్తాయి'... 'సీక్రెట్' వెుత్తం ఈ ఆలోచన చుట్టే తిరుగుతుంది. ఐదువందల రూపాయల విలువచేసే ఈ పుస్తకం భారత్లోనే దాదాపు లక్ష కాపీలు అమ్ముడుపోయింది. అమెరికాలో పదిహేను లక్షల కాపీలు హాట్కేకుల్లా ఖర్చయిపోయాయి. అదే స్థాయిలో విమర్శలూ వచ్చాయి. ఇలాంటి పుస్తకాలు మనిషిని బద్ధకస్తుణ్ని చేస్తాయంటూ హేతువాదులు విమర్శలకు దిగారు.
ఓ డెబ్భై ఏళ్ల క్రితం తొలితరం వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలు పుట్టుకొస్తున్నప్పుడూ ఒకట్రెండు విమర్శలు వినిపించాయి. 'ఎదుటి మనిషిని మాటలతో బురిడీ కొట్టించడమెలా? పీకలోతు కోపమున్నా నవ్వుతూ మాట్లాడటం ఎలా? నలుగుర్లో గొప్పవాడు అనిపించుకోవడం ఎలా?...ఇలాంటి ఇతివృత్తాలతోనే పుస్తకాలొచ్చేవి. మనం ఎదగడం, మనం ఆలోచించడం కంటే...ఎదుటివాళ్లని ప్రభావితం చేయడం మీదే రచయితలు దృష్టిపెట్టేవారు. ఇది తొలి దశ. దీనికి పితామహుడు డేల్కార్నీ. రెండో దశలో... రచయితలందరూ భౌతిక విజయం మీదే దృష్టిపెట్టారు. అదే మనిషి గొప్పదనానికి కొలమానమైంది. అసలైన వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యం వెుదలైంది మూడో దశలోనే. గెలుపొక్కటే కాదు, ఎలా గెలిచామన్నదీ ముఖ్య విషయమైంది. ఎంత జీతమిస్తున్నావన్నది కాదు, ఉద్యోగుల్ని ఎంత ప్రేమగా చూసుకుంటున్నావన్నది కొలమానమైంది. ఎన్ని కోట్లు సంపాదించావన్నది కాదు, ఎంత నిజాయతీగా సంపాదించావన్నది చర్చనీయమైంది. బలహీనతల్ని కప్పిపుచ్చుకుని నలుగుర్లో వెలిగిపోవడం కాదు, ఆ బలహీనతల్ని జయించడమెలాగో చెప్పడం వెుదలుపెట్టారు. వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యంలోనూ చాలా మార్పులొచ్చాయి. అట్టడుగు స్థాయి నుంచి వచ్చి అద్భుతాలు సాధించిన బిల్గేట్స్, బఫెట్ లాంటి వాళ్ల జీవితాలు ఉదాహరణలై నిలిచాయి' అంటూ వికాస సాహిత్యంలోని వివిధ దశల్ని వివరిస్తారు రచయిత సి.నరసింహారావు. ఈ దశలోనే 'ఎదుగు-ఎదగనివ్వు' అన్న సిద్ధాంతాన్ని నమ్మిన ఇన్ఫోసిస్ నారాయణమూర్తి, 'విప్రో' ప్రేమ్జీ లాంటి వాళ్లు అసలైన విజేతల జాబితాలో స్థానం సంపాదించుకున్నారు. వాళ్ల జీవితాలే విజయ సూత్రాలుగా పుస్తకాలొచ్చాయి. 'విన్నర్ నెవర్ ఛిట్స్' తరహాలో విలువలకు విలువ ఇచ్చే గ్రంథాలు చాలా పుట్టుకొచ్చాయి.
ఇప్పుడొస్తున్న సాహిత్యమంతా నైతిక విలువల చుట్టే తిరుగుతోంది. డబ్బు, పేరు ప్రఖ్యాతులు, అవార్డులు.. ఉప ఉత్పత్తులు మాత్రమే. వికాసమే గొప్ప విజయం అని చెబుతున్నాయి మూడోతరం రచనలు. చెమటోడ్చడంకంటే, సరికొత్తగా ఆలోచించడం ముఖ్యమంటున్నాయి. విజేతలు భిన్నమైన పనులు చేయరు, అందరూ చేసే పనుల్నే భిన్నంగా చేస్తారని తేల్చేశాయి. స్టీఫెన్ కోవే అయితే 'నీ అలవాట్లే నీ తలరాత' అంటూ కుండ బద్దలు కొట్టేశారు. వ్యక్తిగత స్థాయిలో బద్ధకం, పిరికితనం, సానుకూల దృక్పథం లేకపోవడంలాంటి సమస్యల్ని అధిగమించాలనుకునేవారి కోసమూ బోలెడు పుస్తకాలొచ్చాయి. వస్తూనే ఉన్నాయి. ఏ 'వాల్డెన్'కో, 'క్రాస్వర్డ్'కో వెళ్తే...ఇలాంటి పుస్తకాలకే ఒకట్రెండు అరలు ఎక్కువ ఉంటాయి. పాఠకులూ ఆ చుట్టుపక్కలే తచ్చాడుతుంటారు. ఈ అంతర్జాతీయ ధోరణిలో మనకీ వాటా ఉంది. రాబిన్శర్మ, శివ్ఖేరా, దీపక్చోప్రా లాంటివాళ్లు...రాస్తున్న పుస్తకాలు విదేశీ పాఠకుల్నీ ఆకట్టుకుంటున్నాయి. భారతీయ కర్మ సిద్ధాంతం, విలువలు, గీత...అంతర్జాతీయ ఆవోదాన్ని పొందుతున్నాయి. వ్యక్తిత్వ వికాసానికీ ఆధ్యాత్మికతకూ కొత్తచుట్టరికం కలిసింది. శివ్ఖేరా, అరిందమ్చౌదరి లాంటివారు కృష్ణుడినీ భీష్ముడినీ ఆంజనేయుడినీ...మేనేజ్మెంట్ పాఠాల్లో హీరోల్ని చేశారు. దీపక్చోప్రా రచనలకైతే భారతీయతే పునాది. సుఖబోధానంద, రవిశంకర్, జగ్గీవాసుదేవ్ వంటి ఆధ్యాత్మిక గురువుల రచనలు కూడా వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యంకోవలోకే వస్తున్నాయి. బౌద్ధ గురువు దలైలామా 'డిస్ట్రక్టివ్ ఎవోషన్స్' కూడా ఆ అరల్లోనే చోటు సంపాదించుకుంది.
మన వికాసం...
భారతీయులకు పాశ్చాత్య వికాస గ్రంథాల అవసరమే లేదని వాదించేవారూ ఉన్నారు. మన వేదాలు మనకున్నాయి. మన పురాణాలు మనకున్నాయి. మన ఉపనిషత్తులు మనకున్నాయి. మన గీత మనకుంది. ప్రపంచంలో ఏ వ్యక్తిత్వవికాస సాహిత్యంలోనూ లేనన్ని గొప్పగొప్ప విషయాలు అందులో ఉన్నాయి. 'అనోభద్రాః క్రతవోయస్తు సర్వతః' అంటుంది రుగ్వేదం. అంటే... అన్ని వైపుల నుంచి అన్నివిషయాల నుంచి మంగళకరమైన శుభప్రదమైన ఆలోచనలు మాకు కలగాలి అని!
ఆధునికులు కలవరిస్తున్న 'కొత్త ఆలోచనల్ని'...మనమెప్పుడో స్వాగతించాం! స్టీఫెన్ కోవె 'డిజైర్', 'నాలెడ్జ్', 'స్కిల్' అంటూ చర్చకుపెట్టిన విషయాల్ని లలితా సహస్రనామం 'ఇచ్ఛాశక్తి, 'జ్ఞానశక్తి', 'క్రియాశక్తి'...అని వేల ఏళ్లక్రితమే నిర్వచించింది.
చిన్నయసూరి నీతి చంద్రిక కథారూపంలో వ్యక్తిత్వ ప్రాధాన్యాన్ని వివరించే అద్భుత గ్రంథం. స్వామి వివేకానంద ఉపన్యాసాల్లోని స్ఫూర్తి ఏ విదేశీ గ్రంథాల్లోనూ లేదు. శ్రీపాద సుబ్రహ్మణ్యశాస్త్రి 'మార్గదర్శి'... 1928 ప్రాంతంలోనే వచ్చిన అద్భుత వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథం. తువ్వాళ్లు, అంగవస్త్రాలు అమ్ముకునే కుర్రాడు...ఓ పెద్ద వ్యాపారవేత్తగా ఎదిగే క్రమాన్ని స్ఫూర్తిదాయకంగా వివరించారాయన.
నిజమే, కుటుంబ విలువలు, సంప్రదాయాలు...మన స్వభావాల మీదా ప్రవర్తన మీదా ప్రభావం చూపుతున్నంత కాలం.. మనకు ప్రత్యేకంగా వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాల అవసరమే రాలేదు. అమ్మ ఏ వేమన పద్యాలతోనో విలువల వికాస పాఠాలు వెుదలుపెట్టేది. నాన్న చిటికెనవేలు పట్టుకుని నడిపిస్తూ... జీవన వికాస పాఠాలు చెప్పేవారు. పురాణ పఠనాలూ హరికథలూ...
నీతినీ లోకరీతినీ బోధించేవి. మన నడకనీ నడతనీ కనిపెట్టుకుని, మంచిచెడులు చెప్పడానికి పటాలమంత బంధుగణముండేది. రేపటి గురించి భయపడే పరిస్థితులు లేవు కాబట్టి, విజయాల కోసం ఉరుకుల్లేవు. సిరితావచ్చిన వచ్చును...అన్నట్టు సమర్థుడిని విజయమే వెతుక్కుంటూ వచ్చేది. ఉమ్మడి కుటుంబ వ్యవస్థ విచ్ఛిన్నమైపోయాక...మన జీవితాలకు మనమే బాధ్యులమైపోయాం. ప్రపంచికరణ పుణ్యమాని అభద్రతా ప్రవేశించింది. అదే సమయంలో ప్రాచిన సాహిత్యంలోని మంచిని గ్రహించి అన్వయించుకోగల ఓపికా తీరికా పాండిత్యం... కొత్తతరాలకు లేకుండా పోయింది. సరిగ్గా ఈ నేపథ్యంలో... మనదేశంలోనూ వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలకు గిరాకీ పెరిగింది. రచనలు పెరిగాయి. దిగుమతులూ పెరిగాయి. దాంతోపాటే తాలు సరుకూ పెరిగింది.
'మన గోడలకి పగుళ్లు వచ్చాయనుకోండి. ఆ సమస్య నుంచి బయటపడటానికి రెండు మార్గాలున్నాయి. ఒకటి...గోడలకు నల్లరంగు వేస్తే సరిపోతుంది. పగుళ్లు కనబడవు. ఎవరూ నవ్వుకోరు. తాత్కాలికంగా పరిష్కారమైనట్టే అనిపిస్తుంది. కానీ అసలు సమస్యంతా నిర్మాణంలో ఉంది. దాన్ని సరిచేసుకోవడమన్నది శాశ్వత పరిష్కారం. చాలా వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలు...ఇంటికి నల్లరంగు వేసినట్టు, తాత్కాలిక పరిష్కారాలే సూచిస్తాయి' అంటారు మేనేజ్మెంట్ నిపుణులు సి.ఎల్.ఎన్.మూర్తి. నిజమే, మంచి పుస్తకాన్ని ఎంచుకోవడమూ ఓ కళే. ఒకట్రెండు చెత్త పుస్తకాలు చదివాక కానీ, ఆ కళ ఒంటబట్టదు. ఆ అనుభవమూ వ్యక్తిత్వ వికాసంలో భాగమే!
ఆల్కెమిస్ట్
నీలో బలంగా ఉంటే, దాన్ని నిజం చేయడానికి విశ్వం కుట్ర పన్నుతుంది. అందుకు అనువైన పరిస్థితుల్ని సృష్టిస్తుంది. ఆ దిశగా నిన్ను నడిపిస్తుంది. మనం చేయాల్సిందల్లా ఒకటే మనసు మాట వినడం, ఆ సంకేతాల్ని అర్థంచేసుకోవడం...ఇదీ క్లుప్తంగా పాలో కోయిలో 'ఆల్కెమిస్ట్' సారాంశం. ప్రపంచంలో లిపి ఉన్న ప్రతిభాషలోకీ ఈ పుస్తకాన్ని అనువదించుకున్నారు.
యు కెన్ విన్
విజేతలు భిన్నమైన పనులు చేయరు. ఏ పని చేసినా భిన్నంగా చేస్తారు. టాగ్లైనే అద్భుతంగా ఉంది కదూ! పుస్తకం ఇంకా అద్భుతంగా ఉంటుంది. శివ్ఖేరా తనదైన సహజ గంభీరశైలిలో రాశారీ పుస్తకాన్ని. విజేత పరిష్కారంలో భాగంగా ఉంటాడు. పరాజితుడు సమస్యల్లో ఒకడైపోతాడు. విజేత ఆ పని చేసితీరతానని చెబుతాడు. పరాజితుడు ఆ పని అయితే బావుండునని వెుక్కుకుంటాడు. పరాజితుడు విజేత కావడం ఎలాగో శివ్ఖేరా వివరించారు.
ద మాంక్ హూ సోల్డ్...
ఆనందం ఆడంబరంలో లేదు, నీ ఆలోచనల్లో ఉందని చెబుతారు రాబిన్ శర్మ. వూరంత బంగళా పడవంత కారూ లెక్కపెట్టలేనన్ని ఆస్తిపాస్తులూ ఉన్న ఓ న్యాయవాది ఎవరికీ చెప్పకుండా... భారతదేశానికొస్తాడు. గురు సాంగత్యంలో ఆధ్యాత్మికానందాన్ని పొందుతాడు. భౌతిక విజయాల్లోనే ఆనందముందనీ డబ్బులోనే సర్వస్వముందనీ భ్రమపడేవారంతా చదివితీరాల్సిన పుస్తకం.
సెవెన్ స్పిరిచ్యువల్ లాస్...
ఆధ్యాత్మికతకూ విజయానికీ ముడిపెట్టి రాశారు దీపక్చోప్రా. ఆయన మీద జిడ్డు కృష్ణమూర్తి ఉపన్యాసాల ప్రభావం కనిపిస్తుంది. వేదాంతాన్నీ భగవద్గీత శ్లోకాల్నీ తరచూ ప్రస్తావిస్తారు. మనం లక్ష్యాల్ని సాధించడానికి నిరంతరం శ్రమిస్తాం. సర్వశక్తులూ ధారపోస్తాం. అనుకున్నదేదో సాధించేసరికి నిస్సత్తువ ఆవరిస్తుంది. అలా కాకుండా ఉత్సాహంగా ఆనందంగా...లక్ష్యం దిశగా ప్రయాణం సాగించడం ఎలాగో ఈ పుస్తకంలో చెప్పారు.
సెవెన్ హ్యాబిట్స్ ఆఫ్...
నీ అలవాట్లే నీ విధి రాతలంటూ స్టీఫెన్ కోవె రాసిన ఈ పుస్తకం వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్య ప్రపంచంలో ఓ కుదుపు. ఒక్క పుస్తకంతో అతను కుబేరుడైపోయారు. కొనసాగింపుగా ఆరేడు పుస్తకాలు రాశారు. 'సెవెన్ హ్యాబిట్స్...'కు బోలెడు అనువాదాలూ అనుకరణలూ వచ్చాయి. పునర్ముద్రణలకైతే లెక్కేలేదు. కోవే చెప్పిన ఆ ఏడు సూత్రాల్నీ అలవాట్లుగా మార్చుకుంటే తిరుగే ఉండదని ప్రపంచమంతా ఆవోదించింది.
కౌంట్ యువర్ చికెన్స్...
కోడిపెట్ట బుట్టలోని గుడ్లని పొదగకముందే, కోడి పిల్లల్ని లెక్కబెట్టుకోమంటున్నారు అరిందమ్ చౌదరి. వ్యక్తిగత అనుభవాలు, విలువలు, విజయసూత్రాలూ కలగలిపి రాసిన పుస్తకమిది. 'నీ ఆలోచనలతో నువ్వు ప్రేమలో పడాలి. అదే సగం గెలుపు' అని సలహా ఇస్తారు రచయిత. మిగతా వికాస పుస్తకాలు ప్రస్తావించిన విషయాల్నే కాస్త వైవిధ్యంగా కాస్త సృజనాత్మకంగా చర్చించారు. సమస్యల్ని భారతీయ కోణంలోంచి భారతీయ వాతావరణంలో విశ్లేషించారు.
(ఈనాడు, Sunday Special, ౨౬:౦౭:౨౦౦౯)
'గెలుపు' పుస్తకాల జాతర!
'గెలుపు' పుస్తకాల జాతర!
ఒంటరితనంతో బాధపడిపోతుంటే 'స్నేహితుల్ని సంపాదించుకోవడం ఎలా' అనే పుస్తకం చదవండి. ఏకాంతాన్ని ఆస్వాదించడం ఎలా?' అనే పుస్తకాన్ని ముందేసుకోండి. ఆ పుస్తకాల దొంతర్లలో దేన్ని ఎంచుకోవాలో అర్థంకానప్పుడు, 'మంచి పుస్తకాన్ని ఎంచుకోవడం ఎలా?' ఉండనే ఉంది.
సాహిత్య స్వభావమే వికాసం.
ఎంత చిన్న పుస్తకమైనా, ఎంత చెత్త పుస్తకమైనా...అందులోంచి నేర్చుకోవాల్సిందీ తెలుసుకోవాల్సిందీ ఎంతోకొంత ఉంటుంది.
ఆ పరిజ్ఞానం వ్యక్తిత్వ నిర్మాణంలోనూ పనికొస్తుంది.
అలాంటప్పుడు...ప్రత్యేకంగా వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యమెందుకు?
సమాధానం సిద్ధంగానే ఉంది.
సముద్ర గర్భంలోని నిధినిక్షేపాల్ని వెలికితీయడానికి బలంగా వల విసిరినప్పుడు అందులో చేపలు పడొచ్చు, రాళ్లూరప్పలు పడొచ్చు, తిమింగలాలు పడొచ్చు, అదృష్టం బావుంటే ...బంగారవో వజ్రాలో పడొచ్చు. కానీ, అవకాశాలు అంతంతమాత్రమే.
అదే...పారాతట్టా పట్టుకుని ఏ వజ్రాల గనికో వెళ్తే?
తవ్వేకొద్దీ అమూల్య సంపదే!
వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలకూ మిగతా సాహిత్యానికీ ఉన్న తేడా కూడా ఇలాంటిదే. వంద పేజీలో రెండొందల పేజీలో ఉన్న పుస్తకాన్ని ఆ చివర్నుంచి ఈ చివరిదాకా చదివితే, అందులో మనకు ఉపయోగపడే విషయం ఏ మూలో ఏ కొంతో ఉండొచ్చు. లేదంటే, రచయిత పైపైన చర్చించి వదిలేసి ఉండొచ్చు. ఆకలిమీదున్నవాడికి అరటిపండేం సరిపోతుంది? ఇష్టమైన రుచులన్నీ ముందుపెట్టాలి. అలాంటిపనే వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యం చేస్తుంది. ఇదోరకంగా బఫే టైపు భోజనం లాంటిది. మనం తినాలనుకున్న వంటకం దగ్గరికెళ్లి, కావలసినంతా పళ్లెంలో పెట్టేసుకోవడమే.
నోట్లో నాలుకలేదని తెగ బాధపడిపోతున్న వాళ్లంతా...నేరుగా 'అందర్నీ ఆకట్టుకునేలా మాట్లాడటం ఎలా?' పుస్తకాన్ని శ్రద్ధగా చదువుకోవచ్చు. వాగుడుకాయలు 'సెలెబ్రేటింగ్ సైలెన్స్'లోని ఆనందాన్ని ఆస్వాదించవచ్చు. వూబకాయం ఆత్మవిశ్వాసాన్ని ఆబగా మింగేస్తుంటే, 'డోంట్ లూజ్ యువర్ మైండ్, లూజ్ యువర్ వెయిట్' ముందేసుకోవచ్చు. మధ్యతరగతి కష్టాలమీద చచ్చేంత కోపముంటే 'హౌ టు బికమ్ ఎ బిలియనీర్' తరహా పుస్తకాన్ని బట్టీపట్టొచ్చు. వీటిలో ఓ సౌలభ్యం ఉంది. సూటిగా సుత్తిలేకుండా... నేరుగా విషయంలోకే వెళ్లిపోవచ్చు. ప్రతి అక్షరం, ప్రతి పేజీ, ప్రతి అధ్యాయం...చివరి అట్టదాకా కట్టలకొద్దీ సమాచారం. 'ఒక చెట్టు నుంచి లక్ష అగ్గిపుల్లలు తయారుచేయెుచ్చు. కానీ లక్ష చెట్లను నాశనం చేయడానికి ఒక పుల్ల సరిపోతుంది. అలాగే, లక్ష మంచి ఆలోచనల్ని ఒక దురాలోచన నాశనం చేయగలదు. దాన్ని ఆపే శక్తి పుస్తకానికుంది' అంటారు వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుడు వంగీపురం శ్రీనాథాచారి.
ఆ గుణమే... వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యాన్ని పాఠకులకు దగ్గర చేసింది. రచయితలు కూడా ఆషామాషీగానో మిడిమిడి జ్ఞానంతోనో రాయడం లేదు. ఏ విషయాన్ని పట్టుకున్నా అంతు చూసేదాకా వదిలిపెట్టడం లేదు. ముఖ్యంగా ఆ స్ఫూర్తిదాయక శైలి, ఉత్ప్రేరకాల్లాంటి వాక్యాలు, విజయకాంక్ష రగిలించే ఉదాహరణలు...పాఠకుడిలో ఏదో సాధించితీరాలన్న ఆలోచన రేకెత్తిస్తాయి. బలహీనతల్ని గెలవాలన్న పట్టుదల పెంచుతాయి. చివరి పేజీ తిరగేసేలోపు అంతిమ లక్ష్యం నిర్ణయమైపోతుంది. ఇక తడఅబాతుండాడు. తప్పటడుగులుండవు. రివ్వున దూసుకెళ్లిపోవడమే.
అనుభవసారం...
...అంత మహత్తు ఉంది కాబట్టే, ఇంత గిరాకీ. 'క్రాస్వర్డ్' పుస్తకాల దుకాణం 'బెస్ట్ సెల్లర్స్' జాబితాలో సగానికి పైగా వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలే. అమ్ముడుపోతున్న పది పుస్తకాల్లో ఆరేడుదాకా 'సెల్ఫ్ హెల్ప్' గైడ్లే. అనువాదాలకైతే లెక్కేలేదు. దశాబ్దాల నాటి డేల్కార్నీ 'హౌటు...' తరహా పుస్తకాలు కూడా...ఇప్పుడే మార్కెట్లోకి వచ్చిన తాజాతాజా సరుకుతో పోటీపడుతున్నాయి.
అమెరికన్ సైకలాజికల్ అసోసియేషన్ వాళ్లు ఈ పదేళ్ల కాలాన్ని వ్యక్తిత్వవికాస దశాబ్దమని ప్రకటించినా, నిజానికిది వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్య దశాబ్దం.
ఒక్క స్టీఫెన్ కోవే 'సెవెన్ హ్యాబిట్స్ ఆఫ్ హైలీ ఎఫెక్టివ్ పీపుల్' పుస్తకమే ప్రపంచ వ్యాప్తంగా రెండుకోట్ల కాపీలు అమ్ముడుపోయింది. అనధికార ముద్రణలూ నకిలీలూ అంతకు నాలుగైదు రెట్లు. కోవే పుస్తకంతో పోల్చలేం కానీ, మిగతా వ్యక్తిత్వ వికాస పుస్తకాలూ బాగానే అమ్ముడుపోతున్నాయి. ఆ గొప్పదనమంతా పుస్తకాలకే ఆపాదించలేం. రచయితలకూ వాటా ఇవ్వాలి. వాళ్లేం కాలక్షేపానికి రాయడంలేదు. గాలి పోగేయడంలేదు. వూహల్నీ భ్రమల్నీ కలగాపులగం చేయడంలేదు. అనుభవించి రాస్తున్నారు. ఆ పుస్తకం రాయడానికే అనుభవిస్తున్నారు 'ఎ ఇయర్ టు లివ్' రచయిత స్టీఫెన్ లెవిన్ దంపతులు ఓ ఏడాది జనవరి ఒకటిన 'జీవితంలో ఇదే చివరి సంవత్సరం అనుకుని బతకాలి' అని తీర్మానించుకున్నారు. చివరి పుట్టిన రోజు, చివరి పెళ్లిరోజు, చివరి సినిమా, చివరి సూర్యోదయం, చివరి వెన్నెల...ఒక్కసారి వూహించుకోండి! ఏదైనా దూరమౌతున్నప్పుడే దగ్గరితనం అనుభవంలోకి వస్తుంది. మరణానికి మానసికంగా సిద్ధమవుతున్నప్పుడే జీవితంలోని అందం, ఆనందం అర్థమవుతుంది. ఒక్క ఏడాది కాలంలో తనలో వచ్చిన మార్పుల్ని విశ్లేషిస్తూ స్టీఫెన్ రాసిన 'ఎ ఇయర్ టు లివ్'... ప్రపంచ మార్కెట్లో సంచలనాలు సృష్టించింది.
లాఫ్లే, రామ్చరణ్ ఏ ఫైవ్స్టార్ హోటల్లోనో సేదతీరుతూ 'ద గేమ్ ఛేంజర్' అల్లేయలేదు. 'ప్రోక్టర్ అండ్ గాంబిల్'ను తిరుగులేని సంస్థగా తీర్చిదిద్దిన అనుభవంతో రాశారు. 'మార్పు అనివార్యమైన గ్లోబల్ వాతావరణంలో...ఏ సంస్థనైనా ఏ వ్యక్తినైనా కొత్త ఆలోచనలొక్కటే కాపాడగలవు, సృజనే గెలిపించగలదు' అంటారీ రచయితలు. కంపెనీకి ఏ మేనేజింగ్ డైరెక్టరో అధినేత అనుకుంటే పొరపాటే, ఖాతాదారుడే అసలైన యజమాని... అన్నది వీళ్ల సిద్ధాంతం. కార్పొరేట్ ఆటతీరును మార్చే ఈ పుస్తకాన్ని రాయడానికి కొన్నేళ్లు పట్టింది. 'ఛేంజ్ యువర్ థాట్స్... ఛేంజ్ యువర్ లైఫ్' రచయిత... డయర్ తన మార్పు సిద్ధాంతాన్ని ఆవిష్కరించడానికి తపస్సులాంటిదే చేశారు. చైనా బౌద్ధ సిద్ధాంతాల ఆధారంగా రాసిన ఆ పుస్తకం కోసం...లావో ట్జూ అనే తాత్వికుడి రచనల్ని అధ్యయనం చేస్తూ సాధన చేస్తూ ఏడాదిపాటు ప్రపంచానికి దూరంగా ఉన్నారు. ఓ సర్వసంగ పరిత్యాగిలా వితాన్ని గడిపారు. 'ఎక్స్క్యూజెస్ బిగాన్' పేరుతో 'సాకులు
మా నేయడం ఎలా' తరహా చిట్కాల మీద ఆయన రాసిన సరికొత్త గ్రంథం మార్కెట్లో సంచలనాలు సృష్టిస్తోంది. కొన్ని వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలు పన్లోపనిగా వ్యవస్థలోని లోపాల్నీ కడిగేస్తున్నాయి. 'ఇఫ్ యు వాంట్ టుబి రిచ్ అండ్ హ్యాపీ... డోంట్ గోటు స్కూల్' అని సలహా ఇస్తారు రాబర్ట్ టి. కియోసకీ. 'ఈ చదువులు జీవితాన్ని ఎదుర్కోవడం నేర్పించవు. సంక్షోభాల్ని తట్టుకోవడం నేర్పించవు. సంతోషంగా ఉండటమూ నేర్పించవు. అలాంటప్పుడు చదువులతో మనకేం పని' అన్నది ఆయన అభిప్రాయం. ఆ లోపాన్ని అధిగమించి ఆర్థికంగా భావోద్వేగపరంగా...ఎలా ఎదగొచ్చన్నదే కియోసకీ పుస్తక సారాంశం.
కొత్తకొత్తగా...
విషయాన్ని కొత్తగా తాజాగా చెప్పడంలో వ్యక్తిత్వ వికాస రచయితల తర్వాతే ఎవరైనా. 'కాన్వర్జేషన్స్ విత్ గాడ్' సంగతే తీసుకోండి. డోనాల్డ్ వాల్ష్కీ దేవుడికీ మధ్య జరిగిన సంభాషణ అది. జీవితం మీద విసిగి వేసారిపోయిన రచయిత...ఒకానొక సమయంలో దేవుణ్ని నిలదీస్తూ ఓ కాగితం మీద ఏవో కొన్ని ప్రశ్నలు రాస్తాడు. ఏదో అదృశ్య శక్తి అతని మనసుకు జవాబులిస్తుంది. ఇదే పద్ధతిలో దాదాపు డజను పుస్తకాలు రాశారు. అన్నీ విజయవంతం అయ్యాయి.
రెండేళ్ల క్రితం విడుదలైన రాండా బైర్న్ 'సీక్రెట్' వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్య చరిత్రలోనే ఓ గొప్ప సంచలనం. నువ్వు సాధించాలనుకున్నదేదో సాధించాలంటే కష్టపడనక్కర్లేదు, శ్రమపడనక్కర్లేదు. ప్రగాఢంగా కోరుకుంటే చాలు. దానంతట అదే నీ ముందు వాలిపోతుంది...అంటారు రచయిత. 'మీరో అయస్కాంతం లాంటివారు. మీలో సానుకూల దృక్పథం ఉంటే, విశ్వంలోంచి పుట్టుకొచ్చే సానుకూల తరంగాలు ఆ ఆలోచనల్ని ఆకర్షించి... మన పనుల్ని సానుకూలంగానే చక్కబెడతాయి. వ్యతిరేక ఆలోచనలుంటే... వ్యతిరేక తరంగాలే వస్తాయి'... 'సీక్రెట్' వెుత్తం ఈ ఆలోచన చుట్టే తిరుగుతుంది. ఐదువందల రూపాయల విలువచేసే ఈ పుస్తకం భారత్లోనే దాదాపు లక్ష కాపీలు అమ్ముడుపోయింది. అమెరికాలో పదిహేను లక్షల కాపీలు హాట్కేకుల్లా ఖర్చయిపోయాయి. అదే స్థాయిలో విమర్శలూ వచ్చాయి. ఇలాంటి పుస్తకాలు మనిషిని బద్ధకస్తుణ్ని చేస్తాయంటూ హేతువాదులు విమర్శలకు దిగారు.
ఓ డెబ్భై ఏళ్ల క్రితం తొలితరం వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలు పుట్టుకొస్తున్నప్పుడూ ఒకట్రెండు విమర్శలు వినిపించాయి. 'ఎదుటి మనిషిని మాటలతో బురిడీ కొట్టించడమెలా? పీకలోతు కోపమున్నా నవ్వుతూ మాట్లాడటం ఎలా? నలుగుర్లో గొప్పవాడు అనిపించుకోవడం ఎలా?...ఇలాంటి ఇతివృత్తాలతోనే పుస్తకాలొచ్చేవి. మనం ఎదగడం, మనం ఆలోచించడం కంటే...ఎదుటివాళ్లని ప్రభావితం చేయడం మీదే రచయితలు దృష్టిపెట్టేవారు. ఇది తొలి దశ. దీనికి పితామహుడు డేల్కార్నీ. రెండో దశలో... రచయితలందరూ భౌతిక విజయం మీదే దృష్టిపెట్టారు. అదే మనిషి గొప్పదనానికి కొలమానమైంది. అసలైన వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యం వెుదలైంది మూడో దశలోనే. గెలుపొక్కటే కాదు, ఎలా గెలిచామన్నదీ ముఖ్య విషయమైంది. ఎంత జీతమిస్తున్నావన్నది కాదు, ఉద్యోగుల్ని ఎంత ప్రేమగా చూసుకుంటున్నావన్నది కొలమానమైంది. ఎన్ని కోట్లు సంపాదించావన్నది కాదు, ఎంత నిజాయతీగా సంపాదించావన్నది చర్చనీయమైంది. బలహీనతల్ని కప్పిపుచ్చుకుని నలుగుర్లో వెలిగిపోవడం కాదు, ఆ బలహీనతల్ని జయించడమెలాగో చెప్పడం వెుదలుపెట్టారు. వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యంలోనూ చాలా మార్పులొచ్చాయి. అట్టడుగు స్థాయి నుంచి వచ్చి అద్భుతాలు సాధించిన బిల్గేట్స్, బఫెట్ లాంటి వాళ్ల జీవితాలు ఉదాహరణలై నిలిచాయి' అంటూ వికాస సాహిత్యంలోని వివిధ దశల్ని వివరిస్తారు రచయిత సి.నరసింహారావు. ఈ దశలోనే 'ఎదుగు-ఎదగనివ్వు' అన్న సిద్ధాంతాన్ని నమ్మిన ఇన్ఫోసిస్ నారాయణమూర్తి, 'విప్రో' ప్రేమ్జీ లాంటి వాళ్లు అసలైన విజేతల జాబితాలో స్థానం సంపాదించుకున్నారు. వాళ్ల జీవితాలే విజయ సూత్రాలుగా పుస్తకాలొచ్చాయి. 'విన్నర్ నెవర్ ఛిట్స్' తరహాలో విలువలకు విలువ ఇచ్చే గ్రంథాలు చాలా పుట్టుకొచ్చాయి.
ఇప్పుడొస్తున్న సాహిత్యమంతా నైతిక విలువల చుట్టే తిరుగుతోంది. డబ్బు, పేరు ప్రఖ్యాతులు, అవార్డులు.. ఉప ఉత్పత్తులు మాత్రమే. వికాసమే గొప్ప విజయం అని చెబుతున్నాయి మూడోతరం రచనలు. చెమటోడ్చడంకంటే, సరికొత్తగా ఆలోచించడం ముఖ్యమంటున్నాయి. విజేతలు భిన్నమైన పనులు చేయరు, అందరూ చేసే పనుల్నే భిన్నంగా చేస్తారని తేల్చేశాయి. స్టీఫెన్ కోవే అయితే 'నీ అలవాట్లే నీ తలరాత' అంటూ కుండ బద్దలు కొట్టేశారు. వ్యక్తిగత స్థాయిలో బద్ధకం, పిరికితనం, సానుకూల దృక్పథం లేకపోవడంలాంటి సమస్యల్ని అధిగమించాలనుకునేవారి కోసమూ బోలెడు పుస్తకాలొచ్చాయి. వస్తూనే ఉన్నాయి. ఏ 'వాల్డెన్'కో, 'క్రాస్వర్డ్'కో వెళ్తే...ఇలాంటి పుస్తకాలకే ఒకట్రెండు అరలు ఎక్కువ ఉంటాయి. పాఠకులూ ఆ చుట్టుపక్కలే తచ్చాడుతుంటారు. ఈ అంతర్జాతీయ ధోరణిలో మనకీ వాటా ఉంది. రాబిన్శర్మ, శివ్ఖేరా, దీపక్చోప్రా లాంటివాళ్లు...రాస్తున్న పుస్తకాలు విదేశీ పాఠకుల్నీ ఆకట్టుకుంటున్నాయి. భారతీయ కర్మ సిద్ధాంతం, విలువలు, గీత...అంతర్జాతీయ ఆవోదాన్ని పొందుతున్నాయి. వ్యక్తిత్వ వికాసానికీ ఆధ్యాత్మికతకూ కొత్తచుట్టరికం కలిసింది. శివ్ఖేరా, అరిందమ్చౌదరి లాంటివారు కృష్ణుడినీ భీష్ముడినీ ఆంజనేయుడినీ...మేనేజ్మెంట్ పాఠాల్లో హీరోల్ని చేశారు. దీపక్చోప్రా రచనలకైతే భారతీయతే పునాది. సుఖబోధానంద, రవిశంకర్, జగ్గీవాసుదేవ్ వంటి ఆధ్యాత్మిక గురువుల రచనలు కూడా వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్యంకోవలోకే వస్తున్నాయి. బౌద్ధ గురువు దలైలామా 'డిస్ట్రక్టివ్ ఎవోషన్స్' కూడా ఆ అరల్లోనే చోటు సంపాదించుకుంది.
మన వికాసం...
భారతీయులకు పాశ్చాత్య వికాస గ్రంథాల అవసరమే లేదని వాదించేవారూ ఉన్నారు. మన వేదాలు మనకున్నాయి. మన పురాణాలు మనకున్నాయి. మన ఉపనిషత్తులు మనకున్నాయి. మన గీత మనకుంది. ప్రపంచంలో ఏ వ్యక్తిత్వవికాస సాహిత్యంలోనూ లేనన్ని గొప్పగొప్ప విషయాలు అందులో ఉన్నాయి. 'అనోభద్రాః క్రతవోయస్తు సర్వతః' అంటుంది రుగ్వేదం. అంటే... అన్ని వైపుల నుంచి అన్నివిషయాల నుంచి మంగళకరమైన శుభప్రదమైన ఆలోచనలు మాకు కలగాలి అని!
ఆధునికులు కలవరిస్తున్న 'కొత్త ఆలోచనల్ని'...మనమెప్పుడో స్వాగతించాం! స్టీఫెన్ కోవె 'డిజైర్', 'నాలెడ్జ్', 'స్కిల్' అంటూ చర్చకుపెట్టిన విషయాల్ని లలితా సహస్రనామం 'ఇచ్ఛాశక్తి, 'జ్ఞానశక్తి', 'క్రియాశక్తి'...అని వేల ఏళ్లక్రితమే నిర్వచించింది.
చిన్నయసూరి నీతి చంద్రిక కథారూపంలో వ్యక్తిత్వ ప్రాధాన్యాన్ని వివరించే అద్భుత గ్రంథం. స్వామి వివేకానంద ఉపన్యాసాల్లోని స్ఫూర్తి ఏ విదేశీ గ్రంథాల్లోనూ లేదు. శ్రీపాద సుబ్రహ్మణ్యశాస్త్రి 'మార్గదర్శి'... 1928 ప్రాంతంలోనే వచ్చిన అద్భుత వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథం. తువ్వాళ్లు, అంగవస్త్రాలు అమ్ముకునే కుర్రాడు...ఓ పెద్ద వ్యాపారవేత్తగా ఎదిగే క్రమాన్ని స్ఫూర్తిదాయకంగా వివరించారాయన.
నిజమే, కుటుంబ విలువలు, సంప్రదాయాలు...మన స్వభావాల మీదా ప్రవర్తన మీదా ప్రభావం చూపుతున్నంత కాలం.. మనకు ప్రత్యేకంగా వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాల అవసరమే రాలేదు. అమ్మ ఏ వేమన పద్యాలతోనో విలువల వికాస పాఠాలు వెుదలుపెట్టేది. నాన్న చిటికెనవేలు పట్టుకుని నడిపిస్తూ... జీవన వికాస పాఠాలు చెప్పేవారు. పురాణ పఠనాలూ హరికథలూ...
నీతినీ లోకరీతినీ బోధించేవి. మన నడకనీ నడతనీ కనిపెట్టుకుని, మంచిచెడులు చెప్పడానికి పటాలమంత బంధుగణముండేది. రేపటి గురించి భయపడే పరిస్థితులు లేవు కాబట్టి, విజయాల కోసం ఉరుకుల్లేవు. సిరితావచ్చిన వచ్చును...అన్నట్టు సమర్థుడిని విజయమే వెతుక్కుంటూ వచ్చేది. ఉమ్మడి కుటుంబ వ్యవస్థ విచ్ఛిన్నమైపోయాక...మన జీవితాలకు మనమే బాధ్యులమైపోయాం. ప్రపంచికరణ పుణ్యమాని అభద్రతా ప్రవేశించింది. అదే సమయంలో ప్రాచిన సాహిత్యంలోని మంచిని గ్రహించి అన్వయించుకోగల ఓపికా తీరికా పాండిత్యం... కొత్తతరాలకు లేకుండా పోయింది. సరిగ్గా ఈ నేపథ్యంలో... మనదేశంలోనూ వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలకు గిరాకీ పెరిగింది. రచనలు పెరిగాయి. దిగుమతులూ పెరిగాయి. దాంతోపాటే తాలు సరుకూ పెరిగింది.
'మన గోడలకి పగుళ్లు వచ్చాయనుకోండి. ఆ సమస్య నుంచి బయటపడటానికి రెండు మార్గాలున్నాయి. ఒకటి...గోడలకు నల్లరంగు వేస్తే సరిపోతుంది. పగుళ్లు కనబడవు. ఎవరూ నవ్వుకోరు. తాత్కాలికంగా పరిష్కారమైనట్టే అనిపిస్తుంది. కానీ అసలు సమస్యంతా నిర్మాణంలో ఉంది. దాన్ని సరిచేసుకోవడమన్నది శాశ్వత పరిష్కారం. చాలా వ్యక్తిత్వ వికాస గ్రంథాలు...ఇంటికి నల్లరంగు వేసినట్టు, తాత్కాలిక పరిష్కారాలే సూచిస్తాయి' అంటారు మేనేజ్మెంట్ నిపుణులు సి.ఎల్.ఎన్.మూర్తి. నిజమే, మంచి పుస్తకాన్ని ఎంచుకోవడమూ ఓ కళే. ఒకట్రెండు చెత్త పుస్తకాలు చదివాక కానీ, ఆ కళ ఒంటబట్టదు. ఆ అనుభవమూ వ్యక్తిత్వ వికాసంలో భాగమే!
ఆల్కెమిస్ట్
నీలో బలంగా ఉంటే, దాన్ని నిజం చేయడానికి విశ్వం కుట్ర పన్నుతుంది. అందుకు అనువైన పరిస్థితుల్ని సృష్టిస్తుంది. ఆ దిశగా నిన్ను నడిపిస్తుంది. మనం చేయాల్సిందల్లా ఒకటే మనసు మాట వినడం, ఆ సంకేతాల్ని అర్థంచేసుకోవడం...ఇదీ క్లుప్తంగా పాలో కోయిలో 'ఆల్కెమిస్ట్' సారాంశం. ప్రపంచంలో లిపి ఉన్న ప్రతిభాషలోకీ ఈ పుస్తకాన్ని అనువదించుకున్నారు.
యు కెన్ విన్
విజేతలు భిన్నమైన పనులు చేయరు. ఏ పని చేసినా భిన్నంగా చేస్తారు. టాగ్లైనే అద్భుతంగా ఉంది కదూ! పుస్తకం ఇంకా అద్భుతంగా ఉంటుంది. శివ్ఖేరా తనదైన సహజ గంభీరశైలిలో రాశారీ పుస్తకాన్ని. విజేత పరిష్కారంలో భాగంగా ఉంటాడు. పరాజితుడు సమస్యల్లో ఒకడైపోతాడు. విజేత ఆ పని చేసితీరతానని చెబుతాడు. పరాజితుడు ఆ పని అయితే బావుండునని వెుక్కుకుంటాడు. పరాజితుడు విజేత కావడం ఎలాగో శివ్ఖేరా వివరించారు.
ద మాంక్ హూ సోల్డ్...
ఆనందం ఆడంబరంలో లేదు, నీ ఆలోచనల్లో ఉందని చెబుతారు రాబిన్ శర్మ. వూరంత బంగళా పడవంత కారూ లెక్కపెట్టలేనన్ని ఆస్తిపాస్తులూ ఉన్న ఓ న్యాయవాది ఎవరికీ చెప్పకుండా... భారతదేశానికొస్తాడు. గురు సాంగత్యంలో ఆధ్యాత్మికానందాన్ని పొందుతాడు. భౌతిక విజయాల్లోనే ఆనందముందనీ డబ్బులోనే సర్వస్వముందనీ భ్రమపడేవారంతా చదివితీరాల్సిన పుస్తకం.
సెవెన్ స్పిరిచ్యువల్ లాస్...
ఆధ్యాత్మికతకూ విజయానికీ ముడిపెట్టి రాశారు దీపక్చోప్రా. ఆయన మీద జిడ్డు కృష్ణమూర్తి ఉపన్యాసాల ప్రభావం కనిపిస్తుంది. వేదాంతాన్నీ భగవద్గీత శ్లోకాల్నీ తరచూ ప్రస్తావిస్తారు. మనం లక్ష్యాల్ని సాధించడానికి నిరంతరం శ్రమిస్తాం. సర్వశక్తులూ ధారపోస్తాం. అనుకున్నదేదో సాధించేసరికి నిస్సత్తువ ఆవరిస్తుంది. అలా కాకుండా ఉత్సాహంగా ఆనందంగా...లక్ష్యం దిశగా ప్రయాణం సాగించడం ఎలాగో ఈ పుస్తకంలో చెప్పారు.
సెవెన్ హ్యాబిట్స్ ఆఫ్...
నీ అలవాట్లే నీ విధి రాతలంటూ స్టీఫెన్ కోవె రాసిన ఈ పుస్తకం వ్యక్తిత్వ వికాస సాహిత్య ప్రపంచంలో ఓ కుదుపు. ఒక్క పుస్తకంతో అతను కుబేరుడైపోయారు. కొనసాగింపుగా ఆరేడు పుస్తకాలు రాశారు. 'సెవెన్ హ్యాబిట్స్...'కు బోలెడు అనువాదాలూ అనుకరణలూ వచ్చాయి. పునర్ముద్రణలకైతే లెక్కేలేదు. కోవే చెప్పిన ఆ ఏడు సూత్రాల్నీ అలవాట్లుగా మార్చుకుంటే తిరుగే ఉండదని ప్రపంచమంతా ఆవోదించింది.
కౌంట్ యువర్ చికెన్స్...
కోడిపెట్ట బుట్టలోని గుడ్లని పొదగకముందే, కోడి పిల్లల్ని లెక్కబెట్టుకోమంటున్నారు అరిందమ్ చౌదరి. వ్యక్తిగత అనుభవాలు, విలువలు, విజయసూత్రాలూ కలగలిపి రాసిన పుస్తకమిది. 'నీ ఆలోచనలతో నువ్వు ప్రేమలో పడాలి. అదే సగం గెలుపు' అని సలహా ఇస్తారు రచయిత. మిగతా వికాస పుస్తకాలు ప్రస్తావించిన విషయాల్నే కాస్త వైవిధ్యంగా కాస్త సృజనాత్మకంగా చర్చించారు. సమస్యల్ని భారతీయ కోణంలోంచి భారతీయ వాతావరణంలో విశ్లేషించారు.
(ఈనాడు, Sunday Special, ౨౬:౦౭:౨౦౦౯)
Moral giant of modernity
Moral giant of modernity
Abraham Lincoln, the 16th President of the United States, was born two hundred years ago in a log cabin in Kentucky. He will be forever remembered for one illustrious achievement — the abolition of slavery in the United States. His commitment to that task impassioned him from a young age. Some of his arguments against slavery are as incisive as any ever propagated. In particular, his insight that the exclusion of any one part of humanity starts an infinite regress of exclusions to which no one is immune constitutes a total condemnation of slavery. Nevertheless, while Lincoln’s bicentenary will generate much hagiography, it is worth remembering that Lincoln was a highly political man, ambitious, and even calculating. Although born into a family of Democrat supporters, he started in politics as a Whig. But he was never of the Whigs’ privileged social class. Like many later leaders of the emerging Republican Party, which Lincoln later joined, he used that fact to attract voters from outside the Whigs’ natural base.
Lincoln’s whole career was filled with such features. Before the Civil War, his policies on slavery were much less actively hostile to it than his thinking on it. He maintained some kind of unity among highly divided fellow Republicans by including several factional leaders in his administration. He said diametrically opposed things to abolitionists and to supporters of slavery. For a time, with brilliant political propaganda, he used the possible northward spread of slavery for all — advocated by extreme capitalists like George Fitzhugh — to mobilise Northern white opinion against slavery. And he said in a now legendary letter to Horace Greeley, Editor of the New York Tribune: “My paramount object in this struggle is to save the Union, and is not either to save or to destroy slavery.” It has indeed been argued in some quarters that opposing slavery was the only way Lincoln could unite the Republican Party and save it. In the event, using states’ rights under the Tenth Amendment to the U.S. Constitution, 11 slave states seceded in 1860 and 1861 so as to maintain slavery. Their 1861 attack on Fort Sumter in Charleston, South Carolina, gave Lincoln’s Union government good reason to enter what became the Civil War. The Union victory gave Lincoln the opportunity to end slavery, and he seized it with both hands. A lesson for our times is that while great political leaders can achieve great things, we would do well to focus on their policies and on the issues rather than on their personalities. Lincoln will long be celebrated as a moral giant for leading the successful fight to end the evil of slavery.
(The Hindu, 17:02:2009)
Abraham Lincoln, the 16th President of the United States, was born two hundred years ago in a log cabin in Kentucky. He will be forever remembered for one illustrious achievement — the abolition of slavery in the United States. His commitment to that task impassioned him from a young age. Some of his arguments against slavery are as incisive as any ever propagated. In particular, his insight that the exclusion of any one part of humanity starts an infinite regress of exclusions to which no one is immune constitutes a total condemnation of slavery. Nevertheless, while Lincoln’s bicentenary will generate much hagiography, it is worth remembering that Lincoln was a highly political man, ambitious, and even calculating. Although born into a family of Democrat supporters, he started in politics as a Whig. But he was never of the Whigs’ privileged social class. Like many later leaders of the emerging Republican Party, which Lincoln later joined, he used that fact to attract voters from outside the Whigs’ natural base.
Lincoln’s whole career was filled with such features. Before the Civil War, his policies on slavery were much less actively hostile to it than his thinking on it. He maintained some kind of unity among highly divided fellow Republicans by including several factional leaders in his administration. He said diametrically opposed things to abolitionists and to supporters of slavery. For a time, with brilliant political propaganda, he used the possible northward spread of slavery for all — advocated by extreme capitalists like George Fitzhugh — to mobilise Northern white opinion against slavery. And he said in a now legendary letter to Horace Greeley, Editor of the New York Tribune: “My paramount object in this struggle is to save the Union, and is not either to save or to destroy slavery.” It has indeed been argued in some quarters that opposing slavery was the only way Lincoln could unite the Republican Party and save it. In the event, using states’ rights under the Tenth Amendment to the U.S. Constitution, 11 slave states seceded in 1860 and 1861 so as to maintain slavery. Their 1861 attack on Fort Sumter in Charleston, South Carolina, gave Lincoln’s Union government good reason to enter what became the Civil War. The Union victory gave Lincoln the opportunity to end slavery, and he seized it with both hands. A lesson for our times is that while great political leaders can achieve great things, we would do well to focus on their policies and on the issues rather than on their personalities. Lincoln will long be celebrated as a moral giant for leading the successful fight to end the evil of slavery.
(The Hindu, 17:02:2009)
Moral giant of modernity
Moral giant of modernity
Abraham Lincoln, the 16th President of the United States, was born two hundred years ago in a log cabin in Kentucky. He will be forever remembered for one illustrious achievement — the abolition of slavery in the United States. His commitment to that task impassioned him from a young age. Some of his arguments against slavery are as incisive as any ever propagated. In particular, his insight that the exclusion of any one part of humanity starts an infinite regress of exclusions to which no one is immune constitutes a total condemnation of slavery. Nevertheless, while Lincoln’s bicentenary will generate much hagiography, it is worth remembering that Lincoln was a highly political man, ambitious, and even calculating. Although born into a family of Democrat supporters, he started in politics as a Whig. But he was never of the Whigs’ privileged social class. Like many later leaders of the emerging Republican Party, which Lincoln later joined, he used that fact to attract voters from outside the Whigs’ natural base.
Lincoln’s whole career was filled with such features. Before the Civil War, his policies on slavery were much less actively hostile to it than his thinking on it. He maintained some kind of unity among highly divided fellow Republicans by including several factional leaders in his administration. He said diametrically opposed things to abolitionists and to supporters of slavery. For a time, with brilliant political propaganda, he used the possible northward spread of slavery for all — advocated by extreme capitalists like George Fitzhugh — to mobilise Northern white opinion against slavery. And he said in a now legendary letter to Horace Greeley, Editor of the New York Tribune: “My paramount object in this struggle is to save the Union, and is not either to save or to destroy slavery.” It has indeed been argued in some quarters that opposing slavery was the only way Lincoln could unite the Republican Party and save it. In the event, using states’ rights under the Tenth Amendment to the U.S. Constitution, 11 slave states seceded in 1860 and 1861 so as to maintain slavery. Their 1861 attack on Fort Sumter in Charleston, South Carolina, gave Lincoln’s Union government good reason to enter what became the Civil War. The Union victory gave Lincoln the opportunity to end slavery, and he seized it with both hands. A lesson for our times is that while great political leaders can achieve great things, we would do well to focus on their policies and on the issues rather than on their personalities. Lincoln will long be celebrated as a moral giant for leading the successful fight to end the evil of slavery.
(The Hindu, 17:02:2009)
Abraham Lincoln, the 16th President of the United States, was born two hundred years ago in a log cabin in Kentucky. He will be forever remembered for one illustrious achievement — the abolition of slavery in the United States. His commitment to that task impassioned him from a young age. Some of his arguments against slavery are as incisive as any ever propagated. In particular, his insight that the exclusion of any one part of humanity starts an infinite regress of exclusions to which no one is immune constitutes a total condemnation of slavery. Nevertheless, while Lincoln’s bicentenary will generate much hagiography, it is worth remembering that Lincoln was a highly political man, ambitious, and even calculating. Although born into a family of Democrat supporters, he started in politics as a Whig. But he was never of the Whigs’ privileged social class. Like many later leaders of the emerging Republican Party, which Lincoln later joined, he used that fact to attract voters from outside the Whigs’ natural base.
Lincoln’s whole career was filled with such features. Before the Civil War, his policies on slavery were much less actively hostile to it than his thinking on it. He maintained some kind of unity among highly divided fellow Republicans by including several factional leaders in his administration. He said diametrically opposed things to abolitionists and to supporters of slavery. For a time, with brilliant political propaganda, he used the possible northward spread of slavery for all — advocated by extreme capitalists like George Fitzhugh — to mobilise Northern white opinion against slavery. And he said in a now legendary letter to Horace Greeley, Editor of the New York Tribune: “My paramount object in this struggle is to save the Union, and is not either to save or to destroy slavery.” It has indeed been argued in some quarters that opposing slavery was the only way Lincoln could unite the Republican Party and save it. In the event, using states’ rights under the Tenth Amendment to the U.S. Constitution, 11 slave states seceded in 1860 and 1861 so as to maintain slavery. Their 1861 attack on Fort Sumter in Charleston, South Carolina, gave Lincoln’s Union government good reason to enter what became the Civil War. The Union victory gave Lincoln the opportunity to end slavery, and he seized it with both hands. A lesson for our times is that while great political leaders can achieve great things, we would do well to focus on their policies and on the issues rather than on their personalities. Lincoln will long be celebrated as a moral giant for leading the successful fight to end the evil of slavery.
(The Hindu, 17:02:2009)
టాపర్లు చదివే పద్ధతి ఇదే!
టాపర్లు చదివే పద్ధతి ఇదే!
సత్య
చదవడం అంటే కేవలం సమాచార సేకరణ మాత్రమే కాదు.
చదివినదాన్ని అర్థం చేసుకోవడం,
గుర్తుపెట్టుకోవడం,
వ్యక్తీకరించడం,
పునర్నిర్మించటం కూడా.
ప్రపంచ వ్యాప్తంగా టాపర్లు అనుసరిస్తున్న శాస్త్రీయమైన పఠన పద్ధతిని తెలుసుకుందాం!
పాఠ్యపుస్తకాలూ, వ్యాసాలూ, నివేదికలూ లాంటి ఎలాంటివాటినైనా క్రమపద్ధతిలో చదివి గుర్తుపెట్టుకోవడానికి విద్యావేత్తలు ఓ శాస్త్రీయ విధానం రూపొందించారు. అదే SQ3R.దేశవిదేశాల్లో విశేష ప్రాచుర్యం పొందిన ఈ పఠన పద్ధతికి రూపకల్పన చేసిన విద్యావేత్త ఫ్రాన్సిస్ రాబిన్సన్. 1941లో రూపొందిన ఈ పఠన పద్ధతి కాలానుగుణంగా అనేక రూపాంతరాలు పొంది, SQ4R,SQ7R విస్తృతితోపాటు SQRW సంక్షిప్త రూపం కూడా సంతరించుకుంది.
ఎన్ని రూపాంతరాలు వచ్చినా ఓ మంచి పఠన పద్ధతిగా కోట్లమంది సూపర్ విద్యార్థులు అనుసరిస్తున్న చదువు ఫార్ములా SQ3R.
ఆ ఫార్ములా మూల స్వభావాన్ని మార్చకుండా కొద్దిపాటి చేర్పులతో గరిష్ఠ లబ్ధి ఎలా పొందొచ్చో తెలుసుకుందాం.
విహంగ వీక్షణం (Survey)
SQ3R మొదటిది S- సర్వే. అంటే విహంగ వీక్షణం. వివరాల్లోకి పోకుండా విషయాన్ని తెలుసుకోవడం. దీనికి మరోపేరు క్విక్ రీడ్/ప్రీ రీడ్. ప్రముఖ విద్యావేత్త వై.సి. హాలన్ ఇది ఏడు దశల్లో ఉండొచ్చని సూచించాడు.
* వ్యాస సారాంశం ప్రతిఫలించేలా శీర్షిక ఉంటుంది. శీర్షికను చూడగానే దానికి సంబంధించి అదివరకే తెలిసిన విషయాలను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవాలి.
* మొదటి పేరాగ్రాఫ్ను చదవాలి. రచయిత తాను విశదం చేయబోయే విషయాన్ని ఇందులో ఆవిష్కరిస్తాడు.
* ఉప శీర్షికలను (Side headings) చూడాలి. ప్రధాన భావాలకు ఇవి టార్చిలైట్లుగా పనికొస్తాయి.
* పేరాల్లోని కీలక పదాలను (Key words)పట్టుకోవాలి. ఇవి ఇటాలిక్స్లో కానీ, ప్రత్యేక ఆకృతిలో కానీ ఉండవచ్చు.
* బొమ్మలు, రేఖాచిత్రాలు, టేబుల్స్ వంటివాటికి ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి. అసలు విషయం అర్థం కావడానికి ఇవి తోడ్పడతాయి.
* చివరి పేరాగ్రాఫ్ను జాగ్రత్తగా చదవాలి. విషయ సారాంశం ఇందులో ఉంటుంది.
* ఇవన్నీ పూర్తయ్యాక, కళ్ళు మూసుకుని మనం తెలుసుకున్న విషయాలను మననం చేసుకోవాలి. దీనివల్ల విషయంలోని ప్రధాన భావాలు స్పష్టమవుతాయి.
ఈ 'సర్వే' 4- 5 నిమిషాలు మించకూడదు.
ప్రశ్నించడం (Question)
చదివినదాని నుంచి ఫలితం సాధించాలంటే... ఆ చదివే విధానం క్రియాశీలం (active) గా ఉండాలి. అసలు ఎందుకు చదవాలి, ఏం తెలుసుకోవాలనేది స్పష్టం కావాలి. అందుకు ఉపకరించేది ప్రశ్న. 'ప్రశ్నలకు సమాధానం రాబట్టే విధానం'తో చదవడం వల్ల విషయం బాగా ఒంటబడుతుంది. అందుకు మనం తయారుచేసుకునే ప్రశ్నలనిధి (క్వశ్చన్ బ్యాంక్) దోహదం చేస్తుంది. పాఠం చివర ఇచ్చే ప్రశ్నలూ, అధ్యాపకుడు అడిగే ప్రశ్నలూ, పాత ప్రశ్నపత్రాల్లోని ప్రశ్నలూ ఈ 'నిధి'లో ఉండేట్టు చూసుకోవాలి. ఇంకా...
* ఉపశీర్షికలకు ప్రశ్నల రూపం: వ్యాసంలోని ఉపశీర్షికలను ప్రశ్నలుగా మార్చివేసి వాటిని నోట్సులో రాసుకోవాలి. ప్రశ్నకూ, ప్రశ్నకూ మధ్యలో జవాబులు రాసుకోవడానికి వీలుగా నాలుగైదు వాక్యాలు రాసుకునే జాగా వదిలివేయాలి.
* భావ స్పష్టత: ప్రతి రచయితా తన భావ ప్రకటన కోసం కొన్ని నిర్దిష్ట పదాలను వాడతాడు. ఆ పదాలకుండే అర్థాన్ని తెలుసుకుంటే తప్ప అతని భావం స్పష్టం కాదు. ఉదాహరణకు... లౌకికవాదం (సెక్యులరిజం) అనే పదం మన రాజ్యాంగంలో ఉంది. దానికి వివరణ లేకపోవటం వల్ల లౌకికవాదానికి ఎవరికి తోచిన అర్థం వారు తీసుకోవడంతో గందరగోళం నెలకొంది. అలాంటి పదమే సామాజిక న్యాయం. అందువల్ల నిర్దిష్ట పదాలను ప్రశ్నించుకోవాలి.
* విషయ యదార్థత: రచయిత చెప్పే విషయాలు యథార్థమైనవేనా అని ప్రశ్నించుకోవాలి. ప్రశ్నించడం వల్ల భావ స్పష్టత, విషయ యదార్థత అవగతమవుతాయి.
3 R:- READ, RECITE and REVIEW
చదవడం (READ)
3 R మొదటి R-READ - చదవడం.
* సమాచారంలో అప్రధాన భావాలనుంచి ప్రధాన భావాలను వేరు చేయాలి. ముఖ్యమైన భావాలను, కీలక పదాలను పట్టుకొని వాటి అర్థాన్ని స్పష్టంగా తెలుసుకోవాలి.
* రచనలో ఓ నిర్మాణం (Structure) ఉంటుంది. అందులో ఉపోద్ఘాతం, అసలు విషయం, ముగింపు ఉంటాయి. విషయంలో కొన్ని ముఖ్య భావాలు పరిణామ క్రమంలో ఉంటాయి. ఈ నిర్మాణాన్ని అర్థం చేసుకోగలిగితే రచయిత ఆంతర్యం అవగతమై, విషయం అర్థమవుతుంది; స్పష్టంగా గుర్తుంటుంది.
* వ్యాసంలో కొంత భాగాన్ని చదివాక, ఎంతవరకు మనం అర్థం చేసుకున్నామో సింహావలోకనం చేసుకోవాలి. దాన్ని మన సొంత మాటల్లో సమీక్షించుకోవాలి. జ్ఞాపకానికి రానివాటిని తిరిగి చూడాలి. ముఖ్యమైన భాగాలను అండర్లైన్ చేసుకోవాలి. మనకు స్ఫురించిన భావాలు మార్జిన్లో రాసుకోవాలి. ఇది విషయ అవగాహనకు ఎంతగానో దోహదపడుతుంది.
ఇప్పుడు మరో ప్రధానమైన పనిచేయాలి. ప్రశ్నలుగా మార్చుకున్న ఉపశీర్షికలకు తగిన జవాబులు ఈ చాప్టరులో ఉన్నాయో లేదో చూసుకోవాలి. నోట్సు పుస్తకంలో రాసుకున్న ప్రశ్నల కింద వదిలిన స్థలాల్లో ఇప్పుడు జవాబులు రాసుకోవాలి. జవాబులు లేనిపక్షంలో ఆ ప్రశ్నలను తీసివేయాలి. లేదా ఆ ప్రశ్నలకు జవాబులు మరో పుస్తకంలో దొరికితే వాటిని ఇక్కడ లిఖించుకోవాలి. ఇలా రాసుకోవడం వల్ల రచయిత ఏం చెప్పాడో, ఎంత చెప్పాడో తెలుస్తుంది. ఎక్కడెక్కడ జవాబులు పేలవంగా ఉన్నాయో, వాటి నాణ్యత పెంచడానికి ఏమేం పాయింట్లు చేర్చాలో విశదమవుతుంది.
వల్లెవేయడం (RECITE)
3 R లో రెండో R 'RECITE'. అంటే తిరిగి చెప్పటం/ వల్లె వేయటం. ప్రశ్నలకు రాసుకున్న సమాధానాలను చూడకుండా వల్లించగలగాలి. ఎవరైనా మిత్రుడికి చెప్పాలి లేదా తానే వల్లించుకోవాలి. ఇలా ఏది చేసినా అది రచయిత మాటల్లో కాకుండా సొంత మాటల్లో చెప్పాలి.
ఒకసారి చదివిన విషయాన్ని తిరిగి చదవకపోతే రెండు వారాల్లోపల దాదాపు 80 శాతం సమాచారాన్ని మర్చిపోతామనీ, అలాకాక చదివిన విషయాన్ని వెంటనే వల్లెవేయడం వల్ల 80 శాతం విషయాన్ని గుర్తుపెట్టుకోవచ్చనీ పరిశోధనలు తెలియజేస్తున్నాయి.
వల్లెవేయడం మౌఖికంగానే ఉండనక్కర్లేదు. చదివినదాన్ని రాయడం కూడా వల్లెవేయడమే. వీటితోపాటు- చదివినదాన్ని ఇతరులకు బోధించడం ద్వారా ఎక్కవ నేర్చుకోవచ్చని విద్యావేత్తలు వివరిస్తున్నారు. ప్రముఖ వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుడు స్టీవెన్ ఆర్ కవీ తన సెమినార్ ప్రారంభంలో ఈ పద్ధతి గురించి వివరించి దాన్ని అభ్యాసం చేయిస్తాడు. బోధించడం ద్వారా నేర్చుకోవడం (Learning through teaching)) అనేది శక్తిమంతమైన ప్రక్రియ అంటారాయన.
సమీక్షించుకోవడం (REVIEW)
3 R మూడోది 'రివ్యూ'. అంటే సమీక్షించుకోవడం. మనం తయారుచేసుకున్న ప్రశ్న జవాబుల్లో ఉండే స్టడీ గైడ్ను తరచూ చూసుకుంటూ అందులోని అంశాలను సమీక్షించుకుంటూ ఉండాలి. కొద్దిపాటి సమయం దొరికిన ప్రతిసారీ వాటిని చూస్తూఉండాలి. చూడడం అంటే పైపై చూడటం కాదు.
* విషయానికి లోతు (Depth)ఉంటుంది. ఒకే విషయానికి సంబంధించిన వేర్వేరు అంశాలను నిశితంగా తెలుసుకోవాలి. ఉదాహరణకు... చంద్రయాన్- ఈ గురించి మాట్లాడేటప్పుడు మన రాకెట్ల పరిజ్ఞానం గురించీ, ఇంతవరకు భారత్లో, ఇతరదేశాల్లో జరిగిన పరిశోధనల గురించీ, చంద్రమండలంపై జరగబోయే పరిశోధనల గురించీ, వాటివల్ల భారత్కూ, ప్రపంచానికీ లాభాల గురించీ, భవిష్యత్తులో జరగబోయే పరిశోధనలకు ఇది ఎంతవరకూ సహకరించగలతో ఆ వైనం గురించీ... ఇలా లోతుగా తెలుసుకోవాలి.
*విషయానికి విపులత (Width))ఉంటుంది. అనేక అంశాలకు చెందినవాటి గురించి తెలుసుకోవడమన్నమాట. ఉదాహరణకు... శాస్త్ర సంబంధమైన అంశాలనే కాకుండా చరిత్ర, సంగీతం, సాహిత్యం, మనో విజ్ఞానం, యాజమాన్య విద్య లాంటి అంశాల గురించి తెలుసుకోవడం, వాటి దృష్ట్యా విషయాన్ని విశ్లేషించడం.
ఈ విధంగా విషయం లోతునూ, దాన్ని విపులతనూ సమీక్షించగలిగితే దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం తేలిక. అంతే కాదు, దానివల్ల విషయ వ్యక్తీకరణలో నిండుదనం వస్తుంది.
పఠనంలో ఈ ఐదు అంశాలనూ విహంగవీక్షణం, ప్రశ్నించడం, చదవడం, వల్లెవేయడం, సమీక్షించుకోవడం చేయగలిగితే ప్రతి విద్యార్థీ ఓ సూపర్ విద్యార్థి కాగలుగుతాడు.
ఈ SQ3Rపాటు ఇటీవల ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందుతున్న మరొక విధానం- 'పవర్ రీడింగ్'. దీని పవర్ ఏమిటో చూద్దాం!
whysatyanarayana@yahoo.co.in
(ఈనాడు, చదువు , ౨౩:౦౨:౨౦౦౯)
_____________________________
'పవర్ రీడింగ్'
మెల్లగా చదివితే మేలా?
సత్య
కొందరిది మెల్లగా చదివే అలవాటు. మరికొందరు వేగంగా చదివేస్తుంటారు. వీటిలో ఏ పద్ధతి సరైనది? చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది కదా? చదువు కూడా అంతే! వేగం పెరిగేకొద్దీ, దాని పవర్ పెరుగుతుంది. పుస్తకాల్లోని విషయాన్ని వేగంగా గ్రహించడానికి విద్యావేత్తలు పరిశోధించి కనిపెట్టిన కొన్ని కిటుకులున్నాయి. వాటిని తెలుసుకుందామా?
సగటు విద్యార్థుల దృష్టిలో చదవటం అంటే ఓ సబ్జెక్టు గురించి తెలుసుకోవడం/దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం. ఉత్తమ విద్యార్థుల దృష్టిలో- వీటితోపాటు పుస్తకంలోని కీలక సమాచారాన్ని వేగంగా రాబట్టి ఒంటపట్టించుకోవడం కూడా. దీనికి వారు ఉపయోగించే పద్ధతే 'పవర్ రీడింగ్'. ఏం చదవాలో, ఎలా చదవాలో, ఎంత వేగంతో చదవాలో వివరించే ప్రక్రియ ఇది.
పవర్రీడింగ్ ప్రక్రియనూ, పదబంధాన్నీ ప్రాచుర్యంలోకి తెచ్చిన విద్యావేత్త రిక్ ఆస్ట్రోవ్. పఠనంపై జీవితకాలం పరిశోధించిన ఆస్ట్రోవ్ 1978లోనే పవర్ రీడింగ్ కోసం ఓ కోర్సును ప్రారంభించాడు. ఈయనతోపాటు 'ఏడమ్ కూ' అనే యువ విద్యావేత్త కూడా దీనిపై కొత్తకోణాలు ఆవిష్కరించాడు.
పవర్ రీడింగ్లో ఉన్న నాలుగు ప్రధాన అంశాలు పరిశీలిద్దాం.
1. కీలక సమాచారం సేకరించడం
ఓ పుస్తకంలో ఎన్ని పేజీలు చదివామనేది కాదు; దాన్నుంచి ఎంత విలువైన సమాచారాన్ని సేకరించామనేది ముఖ్యం. ఏ పుస్తకంలో అయినా కేవలం 20 శాతం మాటలే మొత్తం సమాచారాన్ని అందిస్తాయి. ఇవే కీలక పదాలు (కీ వర్డ్స్). వీటిలోనే విషయం- అసలైన పవర్ ఉంటుంది. మిగతా 80 శాతం అప్రధానమైన, శక్తిహీనమైన వ్యర్థపదాలే. కీలక పదాలనూ, కీలక భావాలనూ మిగతా అప్రధాన పదాల నుంచి వేరు చేసి ఒంట పట్టించుకోవడమే పవర్ రీడింగ్.
రాతలోని 20 శాతం పదాల్లోనే సారమంతా ఉంటే మిగతా 80 శాతం పదాలను రచయితలు ఎందుకు ఉపయోగిస్తారనే సందేహం వస్తుంది.
* మొట్టమొదటిసారి ఓ పుస్తకాన్ని చదివేటప్పుడు విషయం స్పష్టంగా అర్థం కావడానికీ, భావాల మధ్య సంబంధాన్ని తెలియజేయడానికీ ఈ అప్రధాన పదాలు అవసరమవుతాయి.
* కానీ రెండోసారీ, మూడోసారీ చదివేటప్పుడు ఈ వ్యర్థపదాలే 80 శాతం కాలాన్ని హరించివేస్తూ ఉంటాయి.
రైతు వరి చేను నుంచి ధానాన్ని వేరుచేసి, మిగతా గడ్డీగాదరను వదిలేసినట్టుగా పుస్తకంలోని కీలక పదాలను సేకరించి, మూలసారాన్ని గ్రహించి, పిప్పిని వదిలెయ్యాలి. ఇది పవర్ రీడింగ్కు ప్రాణం.
2. అర్థం చేసుకుంటూ చదవటం (comprehension)
పుస్తకంలోని ఒక్కో పదం ఒక్కో ఇటుక లాంటిది. వాటిని ఓ క్రమపద్ధతిలో పేర్చి తన భావాలకు వాహికగా తయారుచేస్తాడు రచయిత. పాఠకుడు వాటిని గ్రహించి, రచయిత భావాన్ని ఇటుక ఇటుకగా తన మనసులో పునర్నిర్మించుకోవాలి. దాన్ని సక్రమంగా నిర్మించుకుంటేనే రచయిత భావం పాఠకునిలో ఆవిష్కారమవుతుంది.
రచయిత ఒక్కోసారి కొత్త పదాలనూ, పదబంధాలనూ సృష్టిస్తుంటాడు. అదివరకే ఉన్న పదాలను కొత్త అర్థాల్లో వాడుతూ ఉంటాడు. అలాంటివాటిని స్పష్టంగా అర్థం చేసుకోవాలి.
చదవడం అడవిలో ప్రయాణం లాంటిది. పాఠకుడు సాఫీగా ప్రయాణించడానికి అడవిలో ఓ దారి ఏర్పాటు చేస్తాడు రచయిత. అయితే ఆ ప్రయాణంలో తారసిల్లే అనేక చెట్లలాంటి భావాల మధ్య దృష్టి చెదరి పాఠకుడు దారితప్పిపోయే ప్రమాదం ఉంటుంది. అలాంటి సందర్భాల్లో దారి తప్పిన ప్రయాణికుడు తెలిసిన దారి దగ్గరకు తిరిగి వచ్చి ప్రయాణం సాగించి, గమ్యం చేరతాడు. అలాగే పాఠకుడు కూడా తాను మరోమార్గంలో వెళ్తున్నట్టు గ్రహించగానే తెలిసిన విషయం దగ్గరకు చేరుకుని తిరిగి చదవడం ప్రారంభించాలి.
3. ఏకాగ్రత పాటించడం (concentration)
ఓ పని చేస్తున్నపుడు మూడు ప్రక్రియలు జరుగుతూ ఉంటాయి.
ఒకటి: చేస్తున్న పని.రెండు: దానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు.
మూడు: దానికి సంబంధం లేని ఆలోచనలు.
చేస్తున్న పనిలో పూర్తిగా నిమగ్నమైతే ఏ ఆలోచనలూ రావు. వచ్చినా పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలై ఉంటాయి. అప్పుడే పూర్తి ఏకాగ్రత కుదురుతుంది. అయితే అది అందరికీ సాధ్యం కాదు.
కొన్ని వాక్యాలు/పేరాగ్రాఫులు చదివాక అకస్మాత్తుగా మనసు చదువుతున్న విషయాన్ని విస్మరించి మరేవో విషయాలను తరుముకుంటూ పోతుంది. అలాంటప్పుడు ఏకాగ్రత భగ్నమై చదివే విషయం అర్థం కాకుండా పోతుంది. అందువల్ల చదివేటప్పుడు ధ్యాసంతా చదివే విషయంపైనే కేంద్రీకరించాలి.
పనిలో నిమగ్నం కావడం, పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలు చేయడం, పనికి ఆటంకం కలిగించే ఆలోచనలను విస్మరించడం కేవలం ఏకాగ్రతతోనే సాధ్యం.
4. పఠనంలో వేగం (speed reading)
చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది. అలాగే చదువు వేగం పెరిగేకొద్దీ, చదువు పవర్ పెరుగుతుంది. ఈ పోటీ ప్రపంచంలో నిలవాలంటే విషయాన్ని వేగంగా అందిపుచ్చుకోవడం తప్పనిసరి. అందుకు కొన్ని కొత్త అలవాట్లు నేర్చుకోవాలి. కొన్ని పాత అలవాట్లు మార్చుకోవాలి.
సగటు విద్యార్థి కన్ను ప్రతి పదాన్నీ పలకరిస్తుంది. పదం నుంచి అది మరో పదానికి వెళ్ళడానికి కనీసం అరసెకను కాలాన్ని కేటాయిస్తే నిమిషంలో 120 మాటలు మించి చదవడానికి వీలు కాదు. దీనివల్ల చదువు సాగదు.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఇది మధ్యస్థ విద్యార్థి చదివే వేగం.
అయితే ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
వేగంగా చదవడానికి ఈ కొత్త అలవాటుతో పాటు అంతవరకూ ఉన్న కొన్ని పాత అలవాట్లను మార్చుకోవాలి. అవి...
*పెదాలతో చదవడం (lip reading):కొందరు పైకి బిగ్గరగా చదువుతారు. కొందరు పైకి చదవకపోయినా పెదాలతో చదువుతారు. పెదాల కదలిక వేగాన్ని నియంత్రించి వేస్తుంది.
*అంతర్వాణి (sub-vocalisation):కొందరి పెదాలు కదలవు. కానీ లోపల ఓ అంతర్వాణి వాళ్ళకు చదివి వినిపిస్తూ ఉంటుంది. ఇది వేగాన్ని మందగిస్తుంది.
*చదువులో వూగిసలాట (regression):చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఓ అంచనా ప్రకారం ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి దాదాపు నలబైసార్లు ఈ ఊగిసలాట జరుగుతుంది. ఇది విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
ఈ విధంగా కీలక సమాచారాన్ని సేకరించడం, చదివినదాన్ని సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకోవడం, విషయంపై ధ్యాసపెట్టటం, వేగంగా చదవడం అనే అంశాలు కలిసిన పఠన విధానమే పవర్ రీడింగ్. అయితే ఈ అంశాలన్నీ వేటికవే కాకుండా పరస్పర ఆధారితంగా (synergistic approach) ఉన్నపుడే వీటినుంచి నిజమైన పవర్ ఉద్భవిస్తుంది.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి ఇలా దాదాపు నలబైసార్లు జరిగినా ఆశ్చర్యపోనవసరం లేదు. ఈ అలవాటు మన విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం...
ఒక విషయం అర్థం కావాలంటే దానిపై ధ్యాస పెట్టాలి. ధ్యాస నిలవాలంటే వేగం కావాలి. మెల్లగా చదివితే ధ్యాస నిలవదా అని సందేహం రావొచ్చు.
విద్యానిపుణుల పరిశోధనల ప్రకారం మెల్లగా చదివేవారి దృష్టి పక్కదారులు (divert)పడుతుంది. వేరే సంగతుల మీదికి షికార్లు పోతుంది. 'చూపు శివుడి మీద, చిత్తం చెప్పుల మీద' అన్నట్టు- చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం మాత్రం చిత్రవిచిత్ర విన్యాసాలు చేస్తుంటుంది. మనసు నిలకడగా ఒకచోట ఉండాలంటే వేగంగా చదివే అలవాటు నేర్చుకోవాలి.
గంటకు 10 కి.మీ. వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ, గంటకు వంద మైళ్ళ వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ తేడా ఏమిటి? 10 కి.మీ. వేగం నిజానికి వేగమే కాదు. ఆ మాత్రం వేగానికి రోడ్డు మీద ధ్యాస నిలవదు. చూపు చుట్టుపక్కల పెత్తనానికి పోతుంది. అందే వంద కిలోమీటర్ల వేగంతో వెళితే దారిమీద తప్ప వేరే దానిమీద ధ్యాసకు అవకాశమే ఉండదు. కాబట్టి వేగంగా చదివితే గానీ ధ్యాస కుదరదు. పైగా మన కన్ను, మనసు కూడా నిమిషానికి 20,000 మాటలకు పైగా చదివి, అర్థాన్ని గ్రహించగలిగే శక్తిమంతమైన సాధనాలు. 'పాల్ స్కీల్' ఫొటో రీడింగ్ పద్ధతి ద్వారా నిమిషానికి 25,000 మాటలు అర్థం చేసుకోవచ్చని నిరూపిస్తున్నారు.
అయితే... సగటు విద్యార్థి నిమిషానికి 200 మాటలే చదువుతాడు. అంటే తన శక్తిలో ఒక శాతం మాత్రమే వినియోగించుకుంటూ మిగతా 99 శాతాన్ని వ్యర్థం చేసుకుంటున్నాడు. దీన్ని మరోలా చెప్పాలంటే గంటకు 200 కి.మీ. వెళ్ళగల కారును గంటకు 2 కి.మీ. మందగమనానికే వినియోగించడం లాంటిది. దీనివల్ల ధ్యాస కుదరదు; ఆ చదివింది కూడా అర్థం కాదు.
వేగంగా చదవడం వల్ల విషయంపైనే దృష్టి కేంద్రీకృతమవుతుంది. దృష్టిని కేంద్రీకరించడం వల్ల విషయం లోతుగా అర్థమవుతుంది. అర్థమైన విషయమే ఎక్కువ కాలం గుర్తుంటుంది. కాబట్టి అర్థం చేసుకోవడం, ఏకాగ్రత, వేగంగా చదవడం పరస్పర ఆధారితాలు. ఇవి పవర్రీడింగ్కు ప్రాణాధారమైన అంశాలు.
(ఈనాడు, చదువు, ౦౨:౦౩:౨౦౦౯)
_______________________________
Labels: Self development, Self development/Telugu
సత్య
చదవడం అంటే కేవలం సమాచార సేకరణ మాత్రమే కాదు.
చదివినదాన్ని అర్థం చేసుకోవడం,
గుర్తుపెట్టుకోవడం,
వ్యక్తీకరించడం,
పునర్నిర్మించటం కూడా.
ప్రపంచ వ్యాప్తంగా టాపర్లు అనుసరిస్తున్న శాస్త్రీయమైన పఠన పద్ధతిని తెలుసుకుందాం!
పాఠ్యపుస్తకాలూ, వ్యాసాలూ, నివేదికలూ లాంటి ఎలాంటివాటినైనా క్రమపద్ధతిలో చదివి గుర్తుపెట్టుకోవడానికి విద్యావేత్తలు ఓ శాస్త్రీయ విధానం రూపొందించారు. అదే SQ3R.దేశవిదేశాల్లో విశేష ప్రాచుర్యం పొందిన ఈ పఠన పద్ధతికి రూపకల్పన చేసిన విద్యావేత్త ఫ్రాన్సిస్ రాబిన్సన్. 1941లో రూపొందిన ఈ పఠన పద్ధతి కాలానుగుణంగా అనేక రూపాంతరాలు పొంది, SQ4R,SQ7R విస్తృతితోపాటు SQRW సంక్షిప్త రూపం కూడా సంతరించుకుంది.
ఎన్ని రూపాంతరాలు వచ్చినా ఓ మంచి పఠన పద్ధతిగా కోట్లమంది సూపర్ విద్యార్థులు అనుసరిస్తున్న చదువు ఫార్ములా SQ3R.
ఆ ఫార్ములా మూల స్వభావాన్ని మార్చకుండా కొద్దిపాటి చేర్పులతో గరిష్ఠ లబ్ధి ఎలా పొందొచ్చో తెలుసుకుందాం.
విహంగ వీక్షణం (Survey)
SQ3R మొదటిది S- సర్వే. అంటే విహంగ వీక్షణం. వివరాల్లోకి పోకుండా విషయాన్ని తెలుసుకోవడం. దీనికి మరోపేరు క్విక్ రీడ్/ప్రీ రీడ్. ప్రముఖ విద్యావేత్త వై.సి. హాలన్ ఇది ఏడు దశల్లో ఉండొచ్చని సూచించాడు.
* వ్యాస సారాంశం ప్రతిఫలించేలా శీర్షిక ఉంటుంది. శీర్షికను చూడగానే దానికి సంబంధించి అదివరకే తెలిసిన విషయాలను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవాలి.
* మొదటి పేరాగ్రాఫ్ను చదవాలి. రచయిత తాను విశదం చేయబోయే విషయాన్ని ఇందులో ఆవిష్కరిస్తాడు.
* ఉప శీర్షికలను (Side headings) చూడాలి. ప్రధాన భావాలకు ఇవి టార్చిలైట్లుగా పనికొస్తాయి.
* పేరాల్లోని కీలక పదాలను (Key words)పట్టుకోవాలి. ఇవి ఇటాలిక్స్లో కానీ, ప్రత్యేక ఆకృతిలో కానీ ఉండవచ్చు.
* బొమ్మలు, రేఖాచిత్రాలు, టేబుల్స్ వంటివాటికి ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి. అసలు విషయం అర్థం కావడానికి ఇవి తోడ్పడతాయి.
* చివరి పేరాగ్రాఫ్ను జాగ్రత్తగా చదవాలి. విషయ సారాంశం ఇందులో ఉంటుంది.
* ఇవన్నీ పూర్తయ్యాక, కళ్ళు మూసుకుని మనం తెలుసుకున్న విషయాలను మననం చేసుకోవాలి. దీనివల్ల విషయంలోని ప్రధాన భావాలు స్పష్టమవుతాయి.
ఈ 'సర్వే' 4- 5 నిమిషాలు మించకూడదు.
ప్రశ్నించడం (Question)
చదివినదాని నుంచి ఫలితం సాధించాలంటే... ఆ చదివే విధానం క్రియాశీలం (active) గా ఉండాలి. అసలు ఎందుకు చదవాలి, ఏం తెలుసుకోవాలనేది స్పష్టం కావాలి. అందుకు ఉపకరించేది ప్రశ్న. 'ప్రశ్నలకు సమాధానం రాబట్టే విధానం'తో చదవడం వల్ల విషయం బాగా ఒంటబడుతుంది. అందుకు మనం తయారుచేసుకునే ప్రశ్నలనిధి (క్వశ్చన్ బ్యాంక్) దోహదం చేస్తుంది. పాఠం చివర ఇచ్చే ప్రశ్నలూ, అధ్యాపకుడు అడిగే ప్రశ్నలూ, పాత ప్రశ్నపత్రాల్లోని ప్రశ్నలూ ఈ 'నిధి'లో ఉండేట్టు చూసుకోవాలి. ఇంకా...
* ఉపశీర్షికలకు ప్రశ్నల రూపం: వ్యాసంలోని ఉపశీర్షికలను ప్రశ్నలుగా మార్చివేసి వాటిని నోట్సులో రాసుకోవాలి. ప్రశ్నకూ, ప్రశ్నకూ మధ్యలో జవాబులు రాసుకోవడానికి వీలుగా నాలుగైదు వాక్యాలు రాసుకునే జాగా వదిలివేయాలి.
* భావ స్పష్టత: ప్రతి రచయితా తన భావ ప్రకటన కోసం కొన్ని నిర్దిష్ట పదాలను వాడతాడు. ఆ పదాలకుండే అర్థాన్ని తెలుసుకుంటే తప్ప అతని భావం స్పష్టం కాదు. ఉదాహరణకు... లౌకికవాదం (సెక్యులరిజం) అనే పదం మన రాజ్యాంగంలో ఉంది. దానికి వివరణ లేకపోవటం వల్ల లౌకికవాదానికి ఎవరికి తోచిన అర్థం వారు తీసుకోవడంతో గందరగోళం నెలకొంది. అలాంటి పదమే సామాజిక న్యాయం. అందువల్ల నిర్దిష్ట పదాలను ప్రశ్నించుకోవాలి.
* విషయ యదార్థత: రచయిత చెప్పే విషయాలు యథార్థమైనవేనా అని ప్రశ్నించుకోవాలి. ప్రశ్నించడం వల్ల భావ స్పష్టత, విషయ యదార్థత అవగతమవుతాయి.
3 R:- READ, RECITE and REVIEW
చదవడం (READ)
3 R మొదటి R-READ - చదవడం.
* సమాచారంలో అప్రధాన భావాలనుంచి ప్రధాన భావాలను వేరు చేయాలి. ముఖ్యమైన భావాలను, కీలక పదాలను పట్టుకొని వాటి అర్థాన్ని స్పష్టంగా తెలుసుకోవాలి.
* రచనలో ఓ నిర్మాణం (Structure) ఉంటుంది. అందులో ఉపోద్ఘాతం, అసలు విషయం, ముగింపు ఉంటాయి. విషయంలో కొన్ని ముఖ్య భావాలు పరిణామ క్రమంలో ఉంటాయి. ఈ నిర్మాణాన్ని అర్థం చేసుకోగలిగితే రచయిత ఆంతర్యం అవగతమై, విషయం అర్థమవుతుంది; స్పష్టంగా గుర్తుంటుంది.
* వ్యాసంలో కొంత భాగాన్ని చదివాక, ఎంతవరకు మనం అర్థం చేసుకున్నామో సింహావలోకనం చేసుకోవాలి. దాన్ని మన సొంత మాటల్లో సమీక్షించుకోవాలి. జ్ఞాపకానికి రానివాటిని తిరిగి చూడాలి. ముఖ్యమైన భాగాలను అండర్లైన్ చేసుకోవాలి. మనకు స్ఫురించిన భావాలు మార్జిన్లో రాసుకోవాలి. ఇది విషయ అవగాహనకు ఎంతగానో దోహదపడుతుంది.
ఇప్పుడు మరో ప్రధానమైన పనిచేయాలి. ప్రశ్నలుగా మార్చుకున్న ఉపశీర్షికలకు తగిన జవాబులు ఈ చాప్టరులో ఉన్నాయో లేదో చూసుకోవాలి. నోట్సు పుస్తకంలో రాసుకున్న ప్రశ్నల కింద వదిలిన స్థలాల్లో ఇప్పుడు జవాబులు రాసుకోవాలి. జవాబులు లేనిపక్షంలో ఆ ప్రశ్నలను తీసివేయాలి. లేదా ఆ ప్రశ్నలకు జవాబులు మరో పుస్తకంలో దొరికితే వాటిని ఇక్కడ లిఖించుకోవాలి. ఇలా రాసుకోవడం వల్ల రచయిత ఏం చెప్పాడో, ఎంత చెప్పాడో తెలుస్తుంది. ఎక్కడెక్కడ జవాబులు పేలవంగా ఉన్నాయో, వాటి నాణ్యత పెంచడానికి ఏమేం పాయింట్లు చేర్చాలో విశదమవుతుంది.
వల్లెవేయడం (RECITE)
3 R లో రెండో R 'RECITE'. అంటే తిరిగి చెప్పటం/ వల్లె వేయటం. ప్రశ్నలకు రాసుకున్న సమాధానాలను చూడకుండా వల్లించగలగాలి. ఎవరైనా మిత్రుడికి చెప్పాలి లేదా తానే వల్లించుకోవాలి. ఇలా ఏది చేసినా అది రచయిత మాటల్లో కాకుండా సొంత మాటల్లో చెప్పాలి.
ఒకసారి చదివిన విషయాన్ని తిరిగి చదవకపోతే రెండు వారాల్లోపల దాదాపు 80 శాతం సమాచారాన్ని మర్చిపోతామనీ, అలాకాక చదివిన విషయాన్ని వెంటనే వల్లెవేయడం వల్ల 80 శాతం విషయాన్ని గుర్తుపెట్టుకోవచ్చనీ పరిశోధనలు తెలియజేస్తున్నాయి.
వల్లెవేయడం మౌఖికంగానే ఉండనక్కర్లేదు. చదివినదాన్ని రాయడం కూడా వల్లెవేయడమే. వీటితోపాటు- చదివినదాన్ని ఇతరులకు బోధించడం ద్వారా ఎక్కవ నేర్చుకోవచ్చని విద్యావేత్తలు వివరిస్తున్నారు. ప్రముఖ వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుడు స్టీవెన్ ఆర్ కవీ తన సెమినార్ ప్రారంభంలో ఈ పద్ధతి గురించి వివరించి దాన్ని అభ్యాసం చేయిస్తాడు. బోధించడం ద్వారా నేర్చుకోవడం (Learning through teaching)) అనేది శక్తిమంతమైన ప్రక్రియ అంటారాయన.
సమీక్షించుకోవడం (REVIEW)
3 R మూడోది 'రివ్యూ'. అంటే సమీక్షించుకోవడం. మనం తయారుచేసుకున్న ప్రశ్న జవాబుల్లో ఉండే స్టడీ గైడ్ను తరచూ చూసుకుంటూ అందులోని అంశాలను సమీక్షించుకుంటూ ఉండాలి. కొద్దిపాటి సమయం దొరికిన ప్రతిసారీ వాటిని చూస్తూఉండాలి. చూడడం అంటే పైపై చూడటం కాదు.
* విషయానికి లోతు (Depth)ఉంటుంది. ఒకే విషయానికి సంబంధించిన వేర్వేరు అంశాలను నిశితంగా తెలుసుకోవాలి. ఉదాహరణకు... చంద్రయాన్- ఈ గురించి మాట్లాడేటప్పుడు మన రాకెట్ల పరిజ్ఞానం గురించీ, ఇంతవరకు భారత్లో, ఇతరదేశాల్లో జరిగిన పరిశోధనల గురించీ, చంద్రమండలంపై జరగబోయే పరిశోధనల గురించీ, వాటివల్ల భారత్కూ, ప్రపంచానికీ లాభాల గురించీ, భవిష్యత్తులో జరగబోయే పరిశోధనలకు ఇది ఎంతవరకూ సహకరించగలతో ఆ వైనం గురించీ... ఇలా లోతుగా తెలుసుకోవాలి.
*విషయానికి విపులత (Width))ఉంటుంది. అనేక అంశాలకు చెందినవాటి గురించి తెలుసుకోవడమన్నమాట. ఉదాహరణకు... శాస్త్ర సంబంధమైన అంశాలనే కాకుండా చరిత్ర, సంగీతం, సాహిత్యం, మనో విజ్ఞానం, యాజమాన్య విద్య లాంటి అంశాల గురించి తెలుసుకోవడం, వాటి దృష్ట్యా విషయాన్ని విశ్లేషించడం.
ఈ విధంగా విషయం లోతునూ, దాన్ని విపులతనూ సమీక్షించగలిగితే దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం తేలిక. అంతే కాదు, దానివల్ల విషయ వ్యక్తీకరణలో నిండుదనం వస్తుంది.
పఠనంలో ఈ ఐదు అంశాలనూ విహంగవీక్షణం, ప్రశ్నించడం, చదవడం, వల్లెవేయడం, సమీక్షించుకోవడం చేయగలిగితే ప్రతి విద్యార్థీ ఓ సూపర్ విద్యార్థి కాగలుగుతాడు.
ఈ SQ3Rపాటు ఇటీవల ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందుతున్న మరొక విధానం- 'పవర్ రీడింగ్'. దీని పవర్ ఏమిటో చూద్దాం!
whysatyanarayana@yahoo.co.in
(ఈనాడు, చదువు , ౨౩:౦౨:౨౦౦౯)
_____________________________
'పవర్ రీడింగ్'
మెల్లగా చదివితే మేలా?
సత్య
కొందరిది మెల్లగా చదివే అలవాటు. మరికొందరు వేగంగా చదివేస్తుంటారు. వీటిలో ఏ పద్ధతి సరైనది? చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది కదా? చదువు కూడా అంతే! వేగం పెరిగేకొద్దీ, దాని పవర్ పెరుగుతుంది. పుస్తకాల్లోని విషయాన్ని వేగంగా గ్రహించడానికి విద్యావేత్తలు పరిశోధించి కనిపెట్టిన కొన్ని కిటుకులున్నాయి. వాటిని తెలుసుకుందామా?
సగటు విద్యార్థుల దృష్టిలో చదవటం అంటే ఓ సబ్జెక్టు గురించి తెలుసుకోవడం/దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం. ఉత్తమ విద్యార్థుల దృష్టిలో- వీటితోపాటు పుస్తకంలోని కీలక సమాచారాన్ని వేగంగా రాబట్టి ఒంటపట్టించుకోవడం కూడా. దీనికి వారు ఉపయోగించే పద్ధతే 'పవర్ రీడింగ్'. ఏం చదవాలో, ఎలా చదవాలో, ఎంత వేగంతో చదవాలో వివరించే ప్రక్రియ ఇది.
పవర్రీడింగ్ ప్రక్రియనూ, పదబంధాన్నీ ప్రాచుర్యంలోకి తెచ్చిన విద్యావేత్త రిక్ ఆస్ట్రోవ్. పఠనంపై జీవితకాలం పరిశోధించిన ఆస్ట్రోవ్ 1978లోనే పవర్ రీడింగ్ కోసం ఓ కోర్సును ప్రారంభించాడు. ఈయనతోపాటు 'ఏడమ్ కూ' అనే యువ విద్యావేత్త కూడా దీనిపై కొత్తకోణాలు ఆవిష్కరించాడు.
పవర్ రీడింగ్లో ఉన్న నాలుగు ప్రధాన అంశాలు పరిశీలిద్దాం.
1. కీలక సమాచారం సేకరించడం
ఓ పుస్తకంలో ఎన్ని పేజీలు చదివామనేది కాదు; దాన్నుంచి ఎంత విలువైన సమాచారాన్ని సేకరించామనేది ముఖ్యం. ఏ పుస్తకంలో అయినా కేవలం 20 శాతం మాటలే మొత్తం సమాచారాన్ని అందిస్తాయి. ఇవే కీలక పదాలు (కీ వర్డ్స్). వీటిలోనే విషయం- అసలైన పవర్ ఉంటుంది. మిగతా 80 శాతం అప్రధానమైన, శక్తిహీనమైన వ్యర్థపదాలే. కీలక పదాలనూ, కీలక భావాలనూ మిగతా అప్రధాన పదాల నుంచి వేరు చేసి ఒంట పట్టించుకోవడమే పవర్ రీడింగ్.
రాతలోని 20 శాతం పదాల్లోనే సారమంతా ఉంటే మిగతా 80 శాతం పదాలను రచయితలు ఎందుకు ఉపయోగిస్తారనే సందేహం వస్తుంది.
* మొట్టమొదటిసారి ఓ పుస్తకాన్ని చదివేటప్పుడు విషయం స్పష్టంగా అర్థం కావడానికీ, భావాల మధ్య సంబంధాన్ని తెలియజేయడానికీ ఈ అప్రధాన పదాలు అవసరమవుతాయి.
* కానీ రెండోసారీ, మూడోసారీ చదివేటప్పుడు ఈ వ్యర్థపదాలే 80 శాతం కాలాన్ని హరించివేస్తూ ఉంటాయి.
రైతు వరి చేను నుంచి ధానాన్ని వేరుచేసి, మిగతా గడ్డీగాదరను వదిలేసినట్టుగా పుస్తకంలోని కీలక పదాలను సేకరించి, మూలసారాన్ని గ్రహించి, పిప్పిని వదిలెయ్యాలి. ఇది పవర్ రీడింగ్కు ప్రాణం.
2. అర్థం చేసుకుంటూ చదవటం (comprehension)
పుస్తకంలోని ఒక్కో పదం ఒక్కో ఇటుక లాంటిది. వాటిని ఓ క్రమపద్ధతిలో పేర్చి తన భావాలకు వాహికగా తయారుచేస్తాడు రచయిత. పాఠకుడు వాటిని గ్రహించి, రచయిత భావాన్ని ఇటుక ఇటుకగా తన మనసులో పునర్నిర్మించుకోవాలి. దాన్ని సక్రమంగా నిర్మించుకుంటేనే రచయిత భావం పాఠకునిలో ఆవిష్కారమవుతుంది.
రచయిత ఒక్కోసారి కొత్త పదాలనూ, పదబంధాలనూ సృష్టిస్తుంటాడు. అదివరకే ఉన్న పదాలను కొత్త అర్థాల్లో వాడుతూ ఉంటాడు. అలాంటివాటిని స్పష్టంగా అర్థం చేసుకోవాలి.
చదవడం అడవిలో ప్రయాణం లాంటిది. పాఠకుడు సాఫీగా ప్రయాణించడానికి అడవిలో ఓ దారి ఏర్పాటు చేస్తాడు రచయిత. అయితే ఆ ప్రయాణంలో తారసిల్లే అనేక చెట్లలాంటి భావాల మధ్య దృష్టి చెదరి పాఠకుడు దారితప్పిపోయే ప్రమాదం ఉంటుంది. అలాంటి సందర్భాల్లో దారి తప్పిన ప్రయాణికుడు తెలిసిన దారి దగ్గరకు తిరిగి వచ్చి ప్రయాణం సాగించి, గమ్యం చేరతాడు. అలాగే పాఠకుడు కూడా తాను మరోమార్గంలో వెళ్తున్నట్టు గ్రహించగానే తెలిసిన విషయం దగ్గరకు చేరుకుని తిరిగి చదవడం ప్రారంభించాలి.
3. ఏకాగ్రత పాటించడం (concentration)
ఓ పని చేస్తున్నపుడు మూడు ప్రక్రియలు జరుగుతూ ఉంటాయి.
ఒకటి: చేస్తున్న పని.రెండు: దానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు.
మూడు: దానికి సంబంధం లేని ఆలోచనలు.
చేస్తున్న పనిలో పూర్తిగా నిమగ్నమైతే ఏ ఆలోచనలూ రావు. వచ్చినా పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలై ఉంటాయి. అప్పుడే పూర్తి ఏకాగ్రత కుదురుతుంది. అయితే అది అందరికీ సాధ్యం కాదు.
కొన్ని వాక్యాలు/పేరాగ్రాఫులు చదివాక అకస్మాత్తుగా మనసు చదువుతున్న విషయాన్ని విస్మరించి మరేవో విషయాలను తరుముకుంటూ పోతుంది. అలాంటప్పుడు ఏకాగ్రత భగ్నమై చదివే విషయం అర్థం కాకుండా పోతుంది. అందువల్ల చదివేటప్పుడు ధ్యాసంతా చదివే విషయంపైనే కేంద్రీకరించాలి.
పనిలో నిమగ్నం కావడం, పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలు చేయడం, పనికి ఆటంకం కలిగించే ఆలోచనలను విస్మరించడం కేవలం ఏకాగ్రతతోనే సాధ్యం.
4. పఠనంలో వేగం (speed reading)
చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది. అలాగే చదువు వేగం పెరిగేకొద్దీ, చదువు పవర్ పెరుగుతుంది. ఈ పోటీ ప్రపంచంలో నిలవాలంటే విషయాన్ని వేగంగా అందిపుచ్చుకోవడం తప్పనిసరి. అందుకు కొన్ని కొత్త అలవాట్లు నేర్చుకోవాలి. కొన్ని పాత అలవాట్లు మార్చుకోవాలి.
సగటు విద్యార్థి కన్ను ప్రతి పదాన్నీ పలకరిస్తుంది. పదం నుంచి అది మరో పదానికి వెళ్ళడానికి కనీసం అరసెకను కాలాన్ని కేటాయిస్తే నిమిషంలో 120 మాటలు మించి చదవడానికి వీలు కాదు. దీనివల్ల చదువు సాగదు.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఇది మధ్యస్థ విద్యార్థి చదివే వేగం.
అయితే ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
వేగంగా చదవడానికి ఈ కొత్త అలవాటుతో పాటు అంతవరకూ ఉన్న కొన్ని పాత అలవాట్లను మార్చుకోవాలి. అవి...
*పెదాలతో చదవడం (lip reading):కొందరు పైకి బిగ్గరగా చదువుతారు. కొందరు పైకి చదవకపోయినా పెదాలతో చదువుతారు. పెదాల కదలిక వేగాన్ని నియంత్రించి వేస్తుంది.
*అంతర్వాణి (sub-vocalisation):కొందరి పెదాలు కదలవు. కానీ లోపల ఓ అంతర్వాణి వాళ్ళకు చదివి వినిపిస్తూ ఉంటుంది. ఇది వేగాన్ని మందగిస్తుంది.
*చదువులో వూగిసలాట (regression):చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఓ అంచనా ప్రకారం ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి దాదాపు నలబైసార్లు ఈ ఊగిసలాట జరుగుతుంది. ఇది విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
ఈ విధంగా కీలక సమాచారాన్ని సేకరించడం, చదివినదాన్ని సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకోవడం, విషయంపై ధ్యాసపెట్టటం, వేగంగా చదవడం అనే అంశాలు కలిసిన పఠన విధానమే పవర్ రీడింగ్. అయితే ఈ అంశాలన్నీ వేటికవే కాకుండా పరస్పర ఆధారితంగా (synergistic approach) ఉన్నపుడే వీటినుంచి నిజమైన పవర్ ఉద్భవిస్తుంది.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి ఇలా దాదాపు నలబైసార్లు జరిగినా ఆశ్చర్యపోనవసరం లేదు. ఈ అలవాటు మన విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం...
ఒక విషయం అర్థం కావాలంటే దానిపై ధ్యాస పెట్టాలి. ధ్యాస నిలవాలంటే వేగం కావాలి. మెల్లగా చదివితే ధ్యాస నిలవదా అని సందేహం రావొచ్చు.
విద్యానిపుణుల పరిశోధనల ప్రకారం మెల్లగా చదివేవారి దృష్టి పక్కదారులు (divert)పడుతుంది. వేరే సంగతుల మీదికి షికార్లు పోతుంది. 'చూపు శివుడి మీద, చిత్తం చెప్పుల మీద' అన్నట్టు- చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం మాత్రం చిత్రవిచిత్ర విన్యాసాలు చేస్తుంటుంది. మనసు నిలకడగా ఒకచోట ఉండాలంటే వేగంగా చదివే అలవాటు నేర్చుకోవాలి.
గంటకు 10 కి.మీ. వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ, గంటకు వంద మైళ్ళ వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ తేడా ఏమిటి? 10 కి.మీ. వేగం నిజానికి వేగమే కాదు. ఆ మాత్రం వేగానికి రోడ్డు మీద ధ్యాస నిలవదు. చూపు చుట్టుపక్కల పెత్తనానికి పోతుంది. అందే వంద కిలోమీటర్ల వేగంతో వెళితే దారిమీద తప్ప వేరే దానిమీద ధ్యాసకు అవకాశమే ఉండదు. కాబట్టి వేగంగా చదివితే గానీ ధ్యాస కుదరదు. పైగా మన కన్ను, మనసు కూడా నిమిషానికి 20,000 మాటలకు పైగా చదివి, అర్థాన్ని గ్రహించగలిగే శక్తిమంతమైన సాధనాలు. 'పాల్ స్కీల్' ఫొటో రీడింగ్ పద్ధతి ద్వారా నిమిషానికి 25,000 మాటలు అర్థం చేసుకోవచ్చని నిరూపిస్తున్నారు.
అయితే... సగటు విద్యార్థి నిమిషానికి 200 మాటలే చదువుతాడు. అంటే తన శక్తిలో ఒక శాతం మాత్రమే వినియోగించుకుంటూ మిగతా 99 శాతాన్ని వ్యర్థం చేసుకుంటున్నాడు. దీన్ని మరోలా చెప్పాలంటే గంటకు 200 కి.మీ. వెళ్ళగల కారును గంటకు 2 కి.మీ. మందగమనానికే వినియోగించడం లాంటిది. దీనివల్ల ధ్యాస కుదరదు; ఆ చదివింది కూడా అర్థం కాదు.
వేగంగా చదవడం వల్ల విషయంపైనే దృష్టి కేంద్రీకృతమవుతుంది. దృష్టిని కేంద్రీకరించడం వల్ల విషయం లోతుగా అర్థమవుతుంది. అర్థమైన విషయమే ఎక్కువ కాలం గుర్తుంటుంది. కాబట్టి అర్థం చేసుకోవడం, ఏకాగ్రత, వేగంగా చదవడం పరస్పర ఆధారితాలు. ఇవి పవర్రీడింగ్కు ప్రాణాధారమైన అంశాలు.
(ఈనాడు, చదువు, ౦౨:౦౩:౨౦౦౯)
_______________________________
Labels: Self development, Self development/Telugu
టాపర్లు చదివే పద్ధతి ఇదే!
టాపర్లు చదివే పద్ధతి ఇదే!
సత్య
చదవడం అంటే కేవలం సమాచార సేకరణ మాత్రమే కాదు.
చదివినదాన్ని అర్థం చేసుకోవడం,
గుర్తుపెట్టుకోవడం,
వ్యక్తీకరించడం,
పునర్నిర్మించటం కూడా.
ప్రపంచ వ్యాప్తంగా టాపర్లు అనుసరిస్తున్న శాస్త్రీయమైన పఠన పద్ధతిని తెలుసుకుందాం!
పాఠ్యపుస్తకాలూ, వ్యాసాలూ, నివేదికలూ లాంటి ఎలాంటివాటినైనా క్రమపద్ధతిలో చదివి గుర్తుపెట్టుకోవడానికి విద్యావేత్తలు ఓ శాస్త్రీయ విధానం రూపొందించారు. అదే SQ3R.దేశవిదేశాల్లో విశేష ప్రాచుర్యం పొందిన ఈ పఠన పద్ధతికి రూపకల్పన చేసిన విద్యావేత్త ఫ్రాన్సిస్ రాబిన్సన్. 1941లో రూపొందిన ఈ పఠన పద్ధతి కాలానుగుణంగా అనేక రూపాంతరాలు పొంది, SQ4R,SQ7R విస్తృతితోపాటు SQRW సంక్షిప్త రూపం కూడా సంతరించుకుంది.
ఎన్ని రూపాంతరాలు వచ్చినా ఓ మంచి పఠన పద్ధతిగా కోట్లమంది సూపర్ విద్యార్థులు అనుసరిస్తున్న చదువు ఫార్ములా SQ3R.
ఆ ఫార్ములా మూల స్వభావాన్ని మార్చకుండా కొద్దిపాటి చేర్పులతో గరిష్ఠ లబ్ధి ఎలా పొందొచ్చో తెలుసుకుందాం.
విహంగ వీక్షణం (Survey)
SQ3R మొదటిది S- సర్వే. అంటే విహంగ వీక్షణం. వివరాల్లోకి పోకుండా విషయాన్ని తెలుసుకోవడం. దీనికి మరోపేరు క్విక్ రీడ్/ప్రీ రీడ్. ప్రముఖ విద్యావేత్త వై.సి. హాలన్ ఇది ఏడు దశల్లో ఉండొచ్చని సూచించాడు.
* వ్యాస సారాంశం ప్రతిఫలించేలా శీర్షిక ఉంటుంది. శీర్షికను చూడగానే దానికి సంబంధించి అదివరకే తెలిసిన విషయాలను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవాలి.
* మొదటి పేరాగ్రాఫ్ను చదవాలి. రచయిత తాను విశదం చేయబోయే విషయాన్ని ఇందులో ఆవిష్కరిస్తాడు.
* ఉప శీర్షికలను (Side headings) చూడాలి. ప్రధాన భావాలకు ఇవి టార్చిలైట్లుగా పనికొస్తాయి.
* పేరాల్లోని కీలక పదాలను (Key words)పట్టుకోవాలి. ఇవి ఇటాలిక్స్లో కానీ, ప్రత్యేక ఆకృతిలో కానీ ఉండవచ్చు.
* బొమ్మలు, రేఖాచిత్రాలు, టేబుల్స్ వంటివాటికి ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి. అసలు విషయం అర్థం కావడానికి ఇవి తోడ్పడతాయి.
* చివరి పేరాగ్రాఫ్ను జాగ్రత్తగా చదవాలి. విషయ సారాంశం ఇందులో ఉంటుంది.
* ఇవన్నీ పూర్తయ్యాక, కళ్ళు మూసుకుని మనం తెలుసుకున్న విషయాలను మననం చేసుకోవాలి. దీనివల్ల విషయంలోని ప్రధాన భావాలు స్పష్టమవుతాయి.
ఈ 'సర్వే' 4- 5 నిమిషాలు మించకూడదు.
ప్రశ్నించడం (Question)
చదివినదాని నుంచి ఫలితం సాధించాలంటే... ఆ చదివే విధానం క్రియాశీలం (active) గా ఉండాలి. అసలు ఎందుకు చదవాలి, ఏం తెలుసుకోవాలనేది స్పష్టం కావాలి. అందుకు ఉపకరించేది ప్రశ్న. 'ప్రశ్నలకు సమాధానం రాబట్టే విధానం'తో చదవడం వల్ల విషయం బాగా ఒంటబడుతుంది. అందుకు మనం తయారుచేసుకునే ప్రశ్నలనిధి (క్వశ్చన్ బ్యాంక్) దోహదం చేస్తుంది. పాఠం చివర ఇచ్చే ప్రశ్నలూ, అధ్యాపకుడు అడిగే ప్రశ్నలూ, పాత ప్రశ్నపత్రాల్లోని ప్రశ్నలూ ఈ 'నిధి'లో ఉండేట్టు చూసుకోవాలి. ఇంకా...
* ఉపశీర్షికలకు ప్రశ్నల రూపం: వ్యాసంలోని ఉపశీర్షికలను ప్రశ్నలుగా మార్చివేసి వాటిని నోట్సులో రాసుకోవాలి. ప్రశ్నకూ, ప్రశ్నకూ మధ్యలో జవాబులు రాసుకోవడానికి వీలుగా నాలుగైదు వాక్యాలు రాసుకునే జాగా వదిలివేయాలి.
* భావ స్పష్టత: ప్రతి రచయితా తన భావ ప్రకటన కోసం కొన్ని నిర్దిష్ట పదాలను వాడతాడు. ఆ పదాలకుండే అర్థాన్ని తెలుసుకుంటే తప్ప అతని భావం స్పష్టం కాదు. ఉదాహరణకు... లౌకికవాదం (సెక్యులరిజం) అనే పదం మన రాజ్యాంగంలో ఉంది. దానికి వివరణ లేకపోవటం వల్ల లౌకికవాదానికి ఎవరికి తోచిన అర్థం వారు తీసుకోవడంతో గందరగోళం నెలకొంది. అలాంటి పదమే సామాజిక న్యాయం. అందువల్ల నిర్దిష్ట పదాలను ప్రశ్నించుకోవాలి.
* విషయ యదార్థత: రచయిత చెప్పే విషయాలు యథార్థమైనవేనా అని ప్రశ్నించుకోవాలి. ప్రశ్నించడం వల్ల భావ స్పష్టత, విషయ యదార్థత అవగతమవుతాయి.
3 R:- READ, RECITE and REVIEW
చదవడం (READ)
3 R మొదటి R-READ - చదవడం.
* సమాచారంలో అప్రధాన భావాలనుంచి ప్రధాన భావాలను వేరు చేయాలి. ముఖ్యమైన భావాలను, కీలక పదాలను పట్టుకొని వాటి అర్థాన్ని స్పష్టంగా తెలుసుకోవాలి.
* రచనలో ఓ నిర్మాణం (Structure) ఉంటుంది. అందులో ఉపోద్ఘాతం, అసలు విషయం, ముగింపు ఉంటాయి. విషయంలో కొన్ని ముఖ్య భావాలు పరిణామ క్రమంలో ఉంటాయి. ఈ నిర్మాణాన్ని అర్థం చేసుకోగలిగితే రచయిత ఆంతర్యం అవగతమై, విషయం అర్థమవుతుంది; స్పష్టంగా గుర్తుంటుంది.
* వ్యాసంలో కొంత భాగాన్ని చదివాక, ఎంతవరకు మనం అర్థం చేసుకున్నామో సింహావలోకనం చేసుకోవాలి. దాన్ని మన సొంత మాటల్లో సమీక్షించుకోవాలి. జ్ఞాపకానికి రానివాటిని తిరిగి చూడాలి. ముఖ్యమైన భాగాలను అండర్లైన్ చేసుకోవాలి. మనకు స్ఫురించిన భావాలు మార్జిన్లో రాసుకోవాలి. ఇది విషయ అవగాహనకు ఎంతగానో దోహదపడుతుంది.
ఇప్పుడు మరో ప్రధానమైన పనిచేయాలి. ప్రశ్నలుగా మార్చుకున్న ఉపశీర్షికలకు తగిన జవాబులు ఈ చాప్టరులో ఉన్నాయో లేదో చూసుకోవాలి. నోట్సు పుస్తకంలో రాసుకున్న ప్రశ్నల కింద వదిలిన స్థలాల్లో ఇప్పుడు జవాబులు రాసుకోవాలి. జవాబులు లేనిపక్షంలో ఆ ప్రశ్నలను తీసివేయాలి. లేదా ఆ ప్రశ్నలకు జవాబులు మరో పుస్తకంలో దొరికితే వాటిని ఇక్కడ లిఖించుకోవాలి. ఇలా రాసుకోవడం వల్ల రచయిత ఏం చెప్పాడో, ఎంత చెప్పాడో తెలుస్తుంది. ఎక్కడెక్కడ జవాబులు పేలవంగా ఉన్నాయో, వాటి నాణ్యత పెంచడానికి ఏమేం పాయింట్లు చేర్చాలో విశదమవుతుంది.
వల్లెవేయడం (RECITE)
3 R లో రెండో R 'RECITE'. అంటే తిరిగి చెప్పటం/ వల్లె వేయటం. ప్రశ్నలకు రాసుకున్న సమాధానాలను చూడకుండా వల్లించగలగాలి. ఎవరైనా మిత్రుడికి చెప్పాలి లేదా తానే వల్లించుకోవాలి. ఇలా ఏది చేసినా అది రచయిత మాటల్లో కాకుండా సొంత మాటల్లో చెప్పాలి.
ఒకసారి చదివిన విషయాన్ని తిరిగి చదవకపోతే రెండు వారాల్లోపల దాదాపు 80 శాతం సమాచారాన్ని మర్చిపోతామనీ, అలాకాక చదివిన విషయాన్ని వెంటనే వల్లెవేయడం వల్ల 80 శాతం విషయాన్ని గుర్తుపెట్టుకోవచ్చనీ పరిశోధనలు తెలియజేస్తున్నాయి.
వల్లెవేయడం మౌఖికంగానే ఉండనక్కర్లేదు. చదివినదాన్ని రాయడం కూడా వల్లెవేయడమే. వీటితోపాటు- చదివినదాన్ని ఇతరులకు బోధించడం ద్వారా ఎక్కవ నేర్చుకోవచ్చని విద్యావేత్తలు వివరిస్తున్నారు. ప్రముఖ వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుడు స్టీవెన్ ఆర్ కవీ తన సెమినార్ ప్రారంభంలో ఈ పద్ధతి గురించి వివరించి దాన్ని అభ్యాసం చేయిస్తాడు. బోధించడం ద్వారా నేర్చుకోవడం (Learning through teaching)) అనేది శక్తిమంతమైన ప్రక్రియ అంటారాయన.
సమీక్షించుకోవడం (REVIEW)
3 R మూడోది 'రివ్యూ'. అంటే సమీక్షించుకోవడం. మనం తయారుచేసుకున్న ప్రశ్న జవాబుల్లో ఉండే స్టడీ గైడ్ను తరచూ చూసుకుంటూ అందులోని అంశాలను సమీక్షించుకుంటూ ఉండాలి. కొద్దిపాటి సమయం దొరికిన ప్రతిసారీ వాటిని చూస్తూఉండాలి. చూడడం అంటే పైపై చూడటం కాదు.
* విషయానికి లోతు (Depth)ఉంటుంది. ఒకే విషయానికి సంబంధించిన వేర్వేరు అంశాలను నిశితంగా తెలుసుకోవాలి. ఉదాహరణకు... చంద్రయాన్- ఈ గురించి మాట్లాడేటప్పుడు మన రాకెట్ల పరిజ్ఞానం గురించీ, ఇంతవరకు భారత్లో, ఇతరదేశాల్లో జరిగిన పరిశోధనల గురించీ, చంద్రమండలంపై జరగబోయే పరిశోధనల గురించీ, వాటివల్ల భారత్కూ, ప్రపంచానికీ లాభాల గురించీ, భవిష్యత్తులో జరగబోయే పరిశోధనలకు ఇది ఎంతవరకూ సహకరించగలతో ఆ వైనం గురించీ... ఇలా లోతుగా తెలుసుకోవాలి.
*విషయానికి విపులత (Width))ఉంటుంది. అనేక అంశాలకు చెందినవాటి గురించి తెలుసుకోవడమన్నమాట. ఉదాహరణకు... శాస్త్ర సంబంధమైన అంశాలనే కాకుండా చరిత్ర, సంగీతం, సాహిత్యం, మనో విజ్ఞానం, యాజమాన్య విద్య లాంటి అంశాల గురించి తెలుసుకోవడం, వాటి దృష్ట్యా విషయాన్ని విశ్లేషించడం.
ఈ విధంగా విషయం లోతునూ, దాన్ని విపులతనూ సమీక్షించగలిగితే దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం తేలిక. అంతే కాదు, దానివల్ల విషయ వ్యక్తీకరణలో నిండుదనం వస్తుంది.
పఠనంలో ఈ ఐదు అంశాలనూ విహంగవీక్షణం, ప్రశ్నించడం, చదవడం, వల్లెవేయడం, సమీక్షించుకోవడం చేయగలిగితే ప్రతి విద్యార్థీ ఓ సూపర్ విద్యార్థి కాగలుగుతాడు.
ఈ SQ3Rపాటు ఇటీవల ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందుతున్న మరొక విధానం- 'పవర్ రీడింగ్'. దీని పవర్ ఏమిటో చూద్దాం!
whysatyanarayana@yahoo.co.in
(ఈనాడు, చదువు , ౨౩:౦౨:౨౦౦౯)
_____________________________
'పవర్ రీడింగ్'
మెల్లగా చదివితే మేలా?
సత్య
కొందరిది మెల్లగా చదివే అలవాటు. మరికొందరు వేగంగా చదివేస్తుంటారు. వీటిలో ఏ పద్ధతి సరైనది? చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది కదా? చదువు కూడా అంతే! వేగం పెరిగేకొద్దీ, దాని పవర్ పెరుగుతుంది. పుస్తకాల్లోని విషయాన్ని వేగంగా గ్రహించడానికి విద్యావేత్తలు పరిశోధించి కనిపెట్టిన కొన్ని కిటుకులున్నాయి. వాటిని తెలుసుకుందామా?
సగటు విద్యార్థుల దృష్టిలో చదవటం అంటే ఓ సబ్జెక్టు గురించి తెలుసుకోవడం/దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం. ఉత్తమ విద్యార్థుల దృష్టిలో- వీటితోపాటు పుస్తకంలోని కీలక సమాచారాన్ని వేగంగా రాబట్టి ఒంటపట్టించుకోవడం కూడా. దీనికి వారు ఉపయోగించే పద్ధతే 'పవర్ రీడింగ్'. ఏం చదవాలో, ఎలా చదవాలో, ఎంత వేగంతో చదవాలో వివరించే ప్రక్రియ ఇది.
పవర్రీడింగ్ ప్రక్రియనూ, పదబంధాన్నీ ప్రాచుర్యంలోకి తెచ్చిన విద్యావేత్త రిక్ ఆస్ట్రోవ్. పఠనంపై జీవితకాలం పరిశోధించిన ఆస్ట్రోవ్ 1978లోనే పవర్ రీడింగ్ కోసం ఓ కోర్సును ప్రారంభించాడు. ఈయనతోపాటు 'ఏడమ్ కూ' అనే యువ విద్యావేత్త కూడా దీనిపై కొత్తకోణాలు ఆవిష్కరించాడు.
పవర్ రీడింగ్లో ఉన్న నాలుగు ప్రధాన అంశాలు పరిశీలిద్దాం.
1. కీలక సమాచారం సేకరించడం
ఓ పుస్తకంలో ఎన్ని పేజీలు చదివామనేది కాదు; దాన్నుంచి ఎంత విలువైన సమాచారాన్ని సేకరించామనేది ముఖ్యం. ఏ పుస్తకంలో అయినా కేవలం 20 శాతం మాటలే మొత్తం సమాచారాన్ని అందిస్తాయి. ఇవే కీలక పదాలు (కీ వర్డ్స్). వీటిలోనే విషయం- అసలైన పవర్ ఉంటుంది. మిగతా 80 శాతం అప్రధానమైన, శక్తిహీనమైన వ్యర్థపదాలే. కీలక పదాలనూ, కీలక భావాలనూ మిగతా అప్రధాన పదాల నుంచి వేరు చేసి ఒంట పట్టించుకోవడమే పవర్ రీడింగ్.
రాతలోని 20 శాతం పదాల్లోనే సారమంతా ఉంటే మిగతా 80 శాతం పదాలను రచయితలు ఎందుకు ఉపయోగిస్తారనే సందేహం వస్తుంది.
* మొట్టమొదటిసారి ఓ పుస్తకాన్ని చదివేటప్పుడు విషయం స్పష్టంగా అర్థం కావడానికీ, భావాల మధ్య సంబంధాన్ని తెలియజేయడానికీ ఈ అప్రధాన పదాలు అవసరమవుతాయి.
* కానీ రెండోసారీ, మూడోసారీ చదివేటప్పుడు ఈ వ్యర్థపదాలే 80 శాతం కాలాన్ని హరించివేస్తూ ఉంటాయి.
రైతు వరి చేను నుంచి ధానాన్ని వేరుచేసి, మిగతా గడ్డీగాదరను వదిలేసినట్టుగా పుస్తకంలోని కీలక పదాలను సేకరించి, మూలసారాన్ని గ్రహించి, పిప్పిని వదిలెయ్యాలి. ఇది పవర్ రీడింగ్కు ప్రాణం.
2. అర్థం చేసుకుంటూ చదవటం (comprehension)
పుస్తకంలోని ఒక్కో పదం ఒక్కో ఇటుక లాంటిది. వాటిని ఓ క్రమపద్ధతిలో పేర్చి తన భావాలకు వాహికగా తయారుచేస్తాడు రచయిత. పాఠకుడు వాటిని గ్రహించి, రచయిత భావాన్ని ఇటుక ఇటుకగా తన మనసులో పునర్నిర్మించుకోవాలి. దాన్ని సక్రమంగా నిర్మించుకుంటేనే రచయిత భావం పాఠకునిలో ఆవిష్కారమవుతుంది.
రచయిత ఒక్కోసారి కొత్త పదాలనూ, పదబంధాలనూ సృష్టిస్తుంటాడు. అదివరకే ఉన్న పదాలను కొత్త అర్థాల్లో వాడుతూ ఉంటాడు. అలాంటివాటిని స్పష్టంగా అర్థం చేసుకోవాలి.
చదవడం అడవిలో ప్రయాణం లాంటిది. పాఠకుడు సాఫీగా ప్రయాణించడానికి అడవిలో ఓ దారి ఏర్పాటు చేస్తాడు రచయిత. అయితే ఆ ప్రయాణంలో తారసిల్లే అనేక చెట్లలాంటి భావాల మధ్య దృష్టి చెదరి పాఠకుడు దారితప్పిపోయే ప్రమాదం ఉంటుంది. అలాంటి సందర్భాల్లో దారి తప్పిన ప్రయాణికుడు తెలిసిన దారి దగ్గరకు తిరిగి వచ్చి ప్రయాణం సాగించి, గమ్యం చేరతాడు. అలాగే పాఠకుడు కూడా తాను మరోమార్గంలో వెళ్తున్నట్టు గ్రహించగానే తెలిసిన విషయం దగ్గరకు చేరుకుని తిరిగి చదవడం ప్రారంభించాలి.
3. ఏకాగ్రత పాటించడం (concentration)
ఓ పని చేస్తున్నపుడు మూడు ప్రక్రియలు జరుగుతూ ఉంటాయి.
ఒకటి: చేస్తున్న పని.రెండు: దానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు.
మూడు: దానికి సంబంధం లేని ఆలోచనలు.
చేస్తున్న పనిలో పూర్తిగా నిమగ్నమైతే ఏ ఆలోచనలూ రావు. వచ్చినా పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలై ఉంటాయి. అప్పుడే పూర్తి ఏకాగ్రత కుదురుతుంది. అయితే అది అందరికీ సాధ్యం కాదు.
కొన్ని వాక్యాలు/పేరాగ్రాఫులు చదివాక అకస్మాత్తుగా మనసు చదువుతున్న విషయాన్ని విస్మరించి మరేవో విషయాలను తరుముకుంటూ పోతుంది. అలాంటప్పుడు ఏకాగ్రత భగ్నమై చదివే విషయం అర్థం కాకుండా పోతుంది. అందువల్ల చదివేటప్పుడు ధ్యాసంతా చదివే విషయంపైనే కేంద్రీకరించాలి.
పనిలో నిమగ్నం కావడం, పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలు చేయడం, పనికి ఆటంకం కలిగించే ఆలోచనలను విస్మరించడం కేవలం ఏకాగ్రతతోనే సాధ్యం.
4. పఠనంలో వేగం (speed reading)
చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది. అలాగే చదువు వేగం పెరిగేకొద్దీ, చదువు పవర్ పెరుగుతుంది. ఈ పోటీ ప్రపంచంలో నిలవాలంటే విషయాన్ని వేగంగా అందిపుచ్చుకోవడం తప్పనిసరి. అందుకు కొన్ని కొత్త అలవాట్లు నేర్చుకోవాలి. కొన్ని పాత అలవాట్లు మార్చుకోవాలి.
సగటు విద్యార్థి కన్ను ప్రతి పదాన్నీ పలకరిస్తుంది. పదం నుంచి అది మరో పదానికి వెళ్ళడానికి కనీసం అరసెకను కాలాన్ని కేటాయిస్తే నిమిషంలో 120 మాటలు మించి చదవడానికి వీలు కాదు. దీనివల్ల చదువు సాగదు.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఇది మధ్యస్థ విద్యార్థి చదివే వేగం.
అయితే ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
వేగంగా చదవడానికి ఈ కొత్త అలవాటుతో పాటు అంతవరకూ ఉన్న కొన్ని పాత అలవాట్లను మార్చుకోవాలి. అవి...
*పెదాలతో చదవడం (lip reading):కొందరు పైకి బిగ్గరగా చదువుతారు. కొందరు పైకి చదవకపోయినా పెదాలతో చదువుతారు. పెదాల కదలిక వేగాన్ని నియంత్రించి వేస్తుంది.
*అంతర్వాణి (sub-vocalisation):కొందరి పెదాలు కదలవు. కానీ లోపల ఓ అంతర్వాణి వాళ్ళకు చదివి వినిపిస్తూ ఉంటుంది. ఇది వేగాన్ని మందగిస్తుంది.
*చదువులో వూగిసలాట (regression):చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఓ అంచనా ప్రకారం ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి దాదాపు నలబైసార్లు ఈ ఊగిసలాట జరుగుతుంది. ఇది విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
ఈ విధంగా కీలక సమాచారాన్ని సేకరించడం, చదివినదాన్ని సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకోవడం, విషయంపై ధ్యాసపెట్టటం, వేగంగా చదవడం అనే అంశాలు కలిసిన పఠన విధానమే పవర్ రీడింగ్. అయితే ఈ అంశాలన్నీ వేటికవే కాకుండా పరస్పర ఆధారితంగా (synergistic approach) ఉన్నపుడే వీటినుంచి నిజమైన పవర్ ఉద్భవిస్తుంది.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి ఇలా దాదాపు నలబైసార్లు జరిగినా ఆశ్చర్యపోనవసరం లేదు. ఈ అలవాటు మన విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం...
ఒక విషయం అర్థం కావాలంటే దానిపై ధ్యాస పెట్టాలి. ధ్యాస నిలవాలంటే వేగం కావాలి. మెల్లగా చదివితే ధ్యాస నిలవదా అని సందేహం రావొచ్చు.
విద్యానిపుణుల పరిశోధనల ప్రకారం మెల్లగా చదివేవారి దృష్టి పక్కదారులు (divert)పడుతుంది. వేరే సంగతుల మీదికి షికార్లు పోతుంది. 'చూపు శివుడి మీద, చిత్తం చెప్పుల మీద' అన్నట్టు- చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం మాత్రం చిత్రవిచిత్ర విన్యాసాలు చేస్తుంటుంది. మనసు నిలకడగా ఒకచోట ఉండాలంటే వేగంగా చదివే అలవాటు నేర్చుకోవాలి.
గంటకు 10 కి.మీ. వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ, గంటకు వంద మైళ్ళ వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ తేడా ఏమిటి? 10 కి.మీ. వేగం నిజానికి వేగమే కాదు. ఆ మాత్రం వేగానికి రోడ్డు మీద ధ్యాస నిలవదు. చూపు చుట్టుపక్కల పెత్తనానికి పోతుంది. అందే వంద కిలోమీటర్ల వేగంతో వెళితే దారిమీద తప్ప వేరే దానిమీద ధ్యాసకు అవకాశమే ఉండదు. కాబట్టి వేగంగా చదివితే గానీ ధ్యాస కుదరదు. పైగా మన కన్ను, మనసు కూడా నిమిషానికి 20,000 మాటలకు పైగా చదివి, అర్థాన్ని గ్రహించగలిగే శక్తిమంతమైన సాధనాలు. 'పాల్ స్కీల్' ఫొటో రీడింగ్ పద్ధతి ద్వారా నిమిషానికి 25,000 మాటలు అర్థం చేసుకోవచ్చని నిరూపిస్తున్నారు.
అయితే... సగటు విద్యార్థి నిమిషానికి 200 మాటలే చదువుతాడు. అంటే తన శక్తిలో ఒక శాతం మాత్రమే వినియోగించుకుంటూ మిగతా 99 శాతాన్ని వ్యర్థం చేసుకుంటున్నాడు. దీన్ని మరోలా చెప్పాలంటే గంటకు 200 కి.మీ. వెళ్ళగల కారును గంటకు 2 కి.మీ. మందగమనానికే వినియోగించడం లాంటిది. దీనివల్ల ధ్యాస కుదరదు; ఆ చదివింది కూడా అర్థం కాదు.
వేగంగా చదవడం వల్ల విషయంపైనే దృష్టి కేంద్రీకృతమవుతుంది. దృష్టిని కేంద్రీకరించడం వల్ల విషయం లోతుగా అర్థమవుతుంది. అర్థమైన విషయమే ఎక్కువ కాలం గుర్తుంటుంది. కాబట్టి అర్థం చేసుకోవడం, ఏకాగ్రత, వేగంగా చదవడం పరస్పర ఆధారితాలు. ఇవి పవర్రీడింగ్కు ప్రాణాధారమైన అంశాలు.
(ఈనాడు, చదువు, ౦౨:౦౩:౨౦౦౯)
_______________________________
Labels: Self development, Self development/Telugu
సత్య
చదవడం అంటే కేవలం సమాచార సేకరణ మాత్రమే కాదు.
చదివినదాన్ని అర్థం చేసుకోవడం,
గుర్తుపెట్టుకోవడం,
వ్యక్తీకరించడం,
పునర్నిర్మించటం కూడా.
ప్రపంచ వ్యాప్తంగా టాపర్లు అనుసరిస్తున్న శాస్త్రీయమైన పఠన పద్ధతిని తెలుసుకుందాం!
పాఠ్యపుస్తకాలూ, వ్యాసాలూ, నివేదికలూ లాంటి ఎలాంటివాటినైనా క్రమపద్ధతిలో చదివి గుర్తుపెట్టుకోవడానికి విద్యావేత్తలు ఓ శాస్త్రీయ విధానం రూపొందించారు. అదే SQ3R.దేశవిదేశాల్లో విశేష ప్రాచుర్యం పొందిన ఈ పఠన పద్ధతికి రూపకల్పన చేసిన విద్యావేత్త ఫ్రాన్సిస్ రాబిన్సన్. 1941లో రూపొందిన ఈ పఠన పద్ధతి కాలానుగుణంగా అనేక రూపాంతరాలు పొంది, SQ4R,SQ7R విస్తృతితోపాటు SQRW సంక్షిప్త రూపం కూడా సంతరించుకుంది.
ఎన్ని రూపాంతరాలు వచ్చినా ఓ మంచి పఠన పద్ధతిగా కోట్లమంది సూపర్ విద్యార్థులు అనుసరిస్తున్న చదువు ఫార్ములా SQ3R.
ఆ ఫార్ములా మూల స్వభావాన్ని మార్చకుండా కొద్దిపాటి చేర్పులతో గరిష్ఠ లబ్ధి ఎలా పొందొచ్చో తెలుసుకుందాం.
విహంగ వీక్షణం (Survey)
SQ3R మొదటిది S- సర్వే. అంటే విహంగ వీక్షణం. వివరాల్లోకి పోకుండా విషయాన్ని తెలుసుకోవడం. దీనికి మరోపేరు క్విక్ రీడ్/ప్రీ రీడ్. ప్రముఖ విద్యావేత్త వై.సి. హాలన్ ఇది ఏడు దశల్లో ఉండొచ్చని సూచించాడు.
* వ్యాస సారాంశం ప్రతిఫలించేలా శీర్షిక ఉంటుంది. శీర్షికను చూడగానే దానికి సంబంధించి అదివరకే తెలిసిన విషయాలను జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవాలి.
* మొదటి పేరాగ్రాఫ్ను చదవాలి. రచయిత తాను విశదం చేయబోయే విషయాన్ని ఇందులో ఆవిష్కరిస్తాడు.
* ఉప శీర్షికలను (Side headings) చూడాలి. ప్రధాన భావాలకు ఇవి టార్చిలైట్లుగా పనికొస్తాయి.
* పేరాల్లోని కీలక పదాలను (Key words)పట్టుకోవాలి. ఇవి ఇటాలిక్స్లో కానీ, ప్రత్యేక ఆకృతిలో కానీ ఉండవచ్చు.
* బొమ్మలు, రేఖాచిత్రాలు, టేబుల్స్ వంటివాటికి ప్రాధాన్యం ఇవ్వాలి. అసలు విషయం అర్థం కావడానికి ఇవి తోడ్పడతాయి.
* చివరి పేరాగ్రాఫ్ను జాగ్రత్తగా చదవాలి. విషయ సారాంశం ఇందులో ఉంటుంది.
* ఇవన్నీ పూర్తయ్యాక, కళ్ళు మూసుకుని మనం తెలుసుకున్న విషయాలను మననం చేసుకోవాలి. దీనివల్ల విషయంలోని ప్రధాన భావాలు స్పష్టమవుతాయి.
ఈ 'సర్వే' 4- 5 నిమిషాలు మించకూడదు.
ప్రశ్నించడం (Question)
చదివినదాని నుంచి ఫలితం సాధించాలంటే... ఆ చదివే విధానం క్రియాశీలం (active) గా ఉండాలి. అసలు ఎందుకు చదవాలి, ఏం తెలుసుకోవాలనేది స్పష్టం కావాలి. అందుకు ఉపకరించేది ప్రశ్న. 'ప్రశ్నలకు సమాధానం రాబట్టే విధానం'తో చదవడం వల్ల విషయం బాగా ఒంటబడుతుంది. అందుకు మనం తయారుచేసుకునే ప్రశ్నలనిధి (క్వశ్చన్ బ్యాంక్) దోహదం చేస్తుంది. పాఠం చివర ఇచ్చే ప్రశ్నలూ, అధ్యాపకుడు అడిగే ప్రశ్నలూ, పాత ప్రశ్నపత్రాల్లోని ప్రశ్నలూ ఈ 'నిధి'లో ఉండేట్టు చూసుకోవాలి. ఇంకా...
* ఉపశీర్షికలకు ప్రశ్నల రూపం: వ్యాసంలోని ఉపశీర్షికలను ప్రశ్నలుగా మార్చివేసి వాటిని నోట్సులో రాసుకోవాలి. ప్రశ్నకూ, ప్రశ్నకూ మధ్యలో జవాబులు రాసుకోవడానికి వీలుగా నాలుగైదు వాక్యాలు రాసుకునే జాగా వదిలివేయాలి.
* భావ స్పష్టత: ప్రతి రచయితా తన భావ ప్రకటన కోసం కొన్ని నిర్దిష్ట పదాలను వాడతాడు. ఆ పదాలకుండే అర్థాన్ని తెలుసుకుంటే తప్ప అతని భావం స్పష్టం కాదు. ఉదాహరణకు... లౌకికవాదం (సెక్యులరిజం) అనే పదం మన రాజ్యాంగంలో ఉంది. దానికి వివరణ లేకపోవటం వల్ల లౌకికవాదానికి ఎవరికి తోచిన అర్థం వారు తీసుకోవడంతో గందరగోళం నెలకొంది. అలాంటి పదమే సామాజిక న్యాయం. అందువల్ల నిర్దిష్ట పదాలను ప్రశ్నించుకోవాలి.
* విషయ యదార్థత: రచయిత చెప్పే విషయాలు యథార్థమైనవేనా అని ప్రశ్నించుకోవాలి. ప్రశ్నించడం వల్ల భావ స్పష్టత, విషయ యదార్థత అవగతమవుతాయి.
3 R:- READ, RECITE and REVIEW
చదవడం (READ)
3 R మొదటి R-READ - చదవడం.
* సమాచారంలో అప్రధాన భావాలనుంచి ప్రధాన భావాలను వేరు చేయాలి. ముఖ్యమైన భావాలను, కీలక పదాలను పట్టుకొని వాటి అర్థాన్ని స్పష్టంగా తెలుసుకోవాలి.
* రచనలో ఓ నిర్మాణం (Structure) ఉంటుంది. అందులో ఉపోద్ఘాతం, అసలు విషయం, ముగింపు ఉంటాయి. విషయంలో కొన్ని ముఖ్య భావాలు పరిణామ క్రమంలో ఉంటాయి. ఈ నిర్మాణాన్ని అర్థం చేసుకోగలిగితే రచయిత ఆంతర్యం అవగతమై, విషయం అర్థమవుతుంది; స్పష్టంగా గుర్తుంటుంది.
* వ్యాసంలో కొంత భాగాన్ని చదివాక, ఎంతవరకు మనం అర్థం చేసుకున్నామో సింహావలోకనం చేసుకోవాలి. దాన్ని మన సొంత మాటల్లో సమీక్షించుకోవాలి. జ్ఞాపకానికి రానివాటిని తిరిగి చూడాలి. ముఖ్యమైన భాగాలను అండర్లైన్ చేసుకోవాలి. మనకు స్ఫురించిన భావాలు మార్జిన్లో రాసుకోవాలి. ఇది విషయ అవగాహనకు ఎంతగానో దోహదపడుతుంది.
ఇప్పుడు మరో ప్రధానమైన పనిచేయాలి. ప్రశ్నలుగా మార్చుకున్న ఉపశీర్షికలకు తగిన జవాబులు ఈ చాప్టరులో ఉన్నాయో లేదో చూసుకోవాలి. నోట్సు పుస్తకంలో రాసుకున్న ప్రశ్నల కింద వదిలిన స్థలాల్లో ఇప్పుడు జవాబులు రాసుకోవాలి. జవాబులు లేనిపక్షంలో ఆ ప్రశ్నలను తీసివేయాలి. లేదా ఆ ప్రశ్నలకు జవాబులు మరో పుస్తకంలో దొరికితే వాటిని ఇక్కడ లిఖించుకోవాలి. ఇలా రాసుకోవడం వల్ల రచయిత ఏం చెప్పాడో, ఎంత చెప్పాడో తెలుస్తుంది. ఎక్కడెక్కడ జవాబులు పేలవంగా ఉన్నాయో, వాటి నాణ్యత పెంచడానికి ఏమేం పాయింట్లు చేర్చాలో విశదమవుతుంది.
వల్లెవేయడం (RECITE)
3 R లో రెండో R 'RECITE'. అంటే తిరిగి చెప్పటం/ వల్లె వేయటం. ప్రశ్నలకు రాసుకున్న సమాధానాలను చూడకుండా వల్లించగలగాలి. ఎవరైనా మిత్రుడికి చెప్పాలి లేదా తానే వల్లించుకోవాలి. ఇలా ఏది చేసినా అది రచయిత మాటల్లో కాకుండా సొంత మాటల్లో చెప్పాలి.
ఒకసారి చదివిన విషయాన్ని తిరిగి చదవకపోతే రెండు వారాల్లోపల దాదాపు 80 శాతం సమాచారాన్ని మర్చిపోతామనీ, అలాకాక చదివిన విషయాన్ని వెంటనే వల్లెవేయడం వల్ల 80 శాతం విషయాన్ని గుర్తుపెట్టుకోవచ్చనీ పరిశోధనలు తెలియజేస్తున్నాయి.
వల్లెవేయడం మౌఖికంగానే ఉండనక్కర్లేదు. చదివినదాన్ని రాయడం కూడా వల్లెవేయడమే. వీటితోపాటు- చదివినదాన్ని ఇతరులకు బోధించడం ద్వారా ఎక్కవ నేర్చుకోవచ్చని విద్యావేత్తలు వివరిస్తున్నారు. ప్రముఖ వ్యక్తిత్వ వికాస నిపుణుడు స్టీవెన్ ఆర్ కవీ తన సెమినార్ ప్రారంభంలో ఈ పద్ధతి గురించి వివరించి దాన్ని అభ్యాసం చేయిస్తాడు. బోధించడం ద్వారా నేర్చుకోవడం (Learning through teaching)) అనేది శక్తిమంతమైన ప్రక్రియ అంటారాయన.
సమీక్షించుకోవడం (REVIEW)
3 R మూడోది 'రివ్యూ'. అంటే సమీక్షించుకోవడం. మనం తయారుచేసుకున్న ప్రశ్న జవాబుల్లో ఉండే స్టడీ గైడ్ను తరచూ చూసుకుంటూ అందులోని అంశాలను సమీక్షించుకుంటూ ఉండాలి. కొద్దిపాటి సమయం దొరికిన ప్రతిసారీ వాటిని చూస్తూఉండాలి. చూడడం అంటే పైపై చూడటం కాదు.
* విషయానికి లోతు (Depth)ఉంటుంది. ఒకే విషయానికి సంబంధించిన వేర్వేరు అంశాలను నిశితంగా తెలుసుకోవాలి. ఉదాహరణకు... చంద్రయాన్- ఈ గురించి మాట్లాడేటప్పుడు మన రాకెట్ల పరిజ్ఞానం గురించీ, ఇంతవరకు భారత్లో, ఇతరదేశాల్లో జరిగిన పరిశోధనల గురించీ, చంద్రమండలంపై జరగబోయే పరిశోధనల గురించీ, వాటివల్ల భారత్కూ, ప్రపంచానికీ లాభాల గురించీ, భవిష్యత్తులో జరగబోయే పరిశోధనలకు ఇది ఎంతవరకూ సహకరించగలతో ఆ వైనం గురించీ... ఇలా లోతుగా తెలుసుకోవాలి.
*విషయానికి విపులత (Width))ఉంటుంది. అనేక అంశాలకు చెందినవాటి గురించి తెలుసుకోవడమన్నమాట. ఉదాహరణకు... శాస్త్ర సంబంధమైన అంశాలనే కాకుండా చరిత్ర, సంగీతం, సాహిత్యం, మనో విజ్ఞానం, యాజమాన్య విద్య లాంటి అంశాల గురించి తెలుసుకోవడం, వాటి దృష్ట్యా విషయాన్ని విశ్లేషించడం.
ఈ విధంగా విషయం లోతునూ, దాన్ని విపులతనూ సమీక్షించగలిగితే దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం తేలిక. అంతే కాదు, దానివల్ల విషయ వ్యక్తీకరణలో నిండుదనం వస్తుంది.
పఠనంలో ఈ ఐదు అంశాలనూ విహంగవీక్షణం, ప్రశ్నించడం, చదవడం, వల్లెవేయడం, సమీక్షించుకోవడం చేయగలిగితే ప్రతి విద్యార్థీ ఓ సూపర్ విద్యార్థి కాగలుగుతాడు.
ఈ SQ3Rపాటు ఇటీవల ఎంతో ప్రాచుర్యం పొందుతున్న మరొక విధానం- 'పవర్ రీడింగ్'. దీని పవర్ ఏమిటో చూద్దాం!
whysatyanarayana@yahoo.co.in
(ఈనాడు, చదువు , ౨౩:౦౨:౨౦౦౯)
_____________________________
'పవర్ రీడింగ్'
మెల్లగా చదివితే మేలా?
సత్య
కొందరిది మెల్లగా చదివే అలవాటు. మరికొందరు వేగంగా చదివేస్తుంటారు. వీటిలో ఏ పద్ధతి సరైనది? చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది కదా? చదువు కూడా అంతే! వేగం పెరిగేకొద్దీ, దాని పవర్ పెరుగుతుంది. పుస్తకాల్లోని విషయాన్ని వేగంగా గ్రహించడానికి విద్యావేత్తలు పరిశోధించి కనిపెట్టిన కొన్ని కిటుకులున్నాయి. వాటిని తెలుసుకుందామా?
సగటు విద్యార్థుల దృష్టిలో చదవటం అంటే ఓ సబ్జెక్టు గురించి తెలుసుకోవడం/దాన్ని అర్థం చేసుకోవడం. ఉత్తమ విద్యార్థుల దృష్టిలో- వీటితోపాటు పుస్తకంలోని కీలక సమాచారాన్ని వేగంగా రాబట్టి ఒంటపట్టించుకోవడం కూడా. దీనికి వారు ఉపయోగించే పద్ధతే 'పవర్ రీడింగ్'. ఏం చదవాలో, ఎలా చదవాలో, ఎంత వేగంతో చదవాలో వివరించే ప్రక్రియ ఇది.
పవర్రీడింగ్ ప్రక్రియనూ, పదబంధాన్నీ ప్రాచుర్యంలోకి తెచ్చిన విద్యావేత్త రిక్ ఆస్ట్రోవ్. పఠనంపై జీవితకాలం పరిశోధించిన ఆస్ట్రోవ్ 1978లోనే పవర్ రీడింగ్ కోసం ఓ కోర్సును ప్రారంభించాడు. ఈయనతోపాటు 'ఏడమ్ కూ' అనే యువ విద్యావేత్త కూడా దీనిపై కొత్తకోణాలు ఆవిష్కరించాడు.
పవర్ రీడింగ్లో ఉన్న నాలుగు ప్రధాన అంశాలు పరిశీలిద్దాం.
1. కీలక సమాచారం సేకరించడం
ఓ పుస్తకంలో ఎన్ని పేజీలు చదివామనేది కాదు; దాన్నుంచి ఎంత విలువైన సమాచారాన్ని సేకరించామనేది ముఖ్యం. ఏ పుస్తకంలో అయినా కేవలం 20 శాతం మాటలే మొత్తం సమాచారాన్ని అందిస్తాయి. ఇవే కీలక పదాలు (కీ వర్డ్స్). వీటిలోనే విషయం- అసలైన పవర్ ఉంటుంది. మిగతా 80 శాతం అప్రధానమైన, శక్తిహీనమైన వ్యర్థపదాలే. కీలక పదాలనూ, కీలక భావాలనూ మిగతా అప్రధాన పదాల నుంచి వేరు చేసి ఒంట పట్టించుకోవడమే పవర్ రీడింగ్.
రాతలోని 20 శాతం పదాల్లోనే సారమంతా ఉంటే మిగతా 80 శాతం పదాలను రచయితలు ఎందుకు ఉపయోగిస్తారనే సందేహం వస్తుంది.
* మొట్టమొదటిసారి ఓ పుస్తకాన్ని చదివేటప్పుడు విషయం స్పష్టంగా అర్థం కావడానికీ, భావాల మధ్య సంబంధాన్ని తెలియజేయడానికీ ఈ అప్రధాన పదాలు అవసరమవుతాయి.
* కానీ రెండోసారీ, మూడోసారీ చదివేటప్పుడు ఈ వ్యర్థపదాలే 80 శాతం కాలాన్ని హరించివేస్తూ ఉంటాయి.
రైతు వరి చేను నుంచి ధానాన్ని వేరుచేసి, మిగతా గడ్డీగాదరను వదిలేసినట్టుగా పుస్తకంలోని కీలక పదాలను సేకరించి, మూలసారాన్ని గ్రహించి, పిప్పిని వదిలెయ్యాలి. ఇది పవర్ రీడింగ్కు ప్రాణం.
2. అర్థం చేసుకుంటూ చదవటం (comprehension)
పుస్తకంలోని ఒక్కో పదం ఒక్కో ఇటుక లాంటిది. వాటిని ఓ క్రమపద్ధతిలో పేర్చి తన భావాలకు వాహికగా తయారుచేస్తాడు రచయిత. పాఠకుడు వాటిని గ్రహించి, రచయిత భావాన్ని ఇటుక ఇటుకగా తన మనసులో పునర్నిర్మించుకోవాలి. దాన్ని సక్రమంగా నిర్మించుకుంటేనే రచయిత భావం పాఠకునిలో ఆవిష్కారమవుతుంది.
రచయిత ఒక్కోసారి కొత్త పదాలనూ, పదబంధాలనూ సృష్టిస్తుంటాడు. అదివరకే ఉన్న పదాలను కొత్త అర్థాల్లో వాడుతూ ఉంటాడు. అలాంటివాటిని స్పష్టంగా అర్థం చేసుకోవాలి.
చదవడం అడవిలో ప్రయాణం లాంటిది. పాఠకుడు సాఫీగా ప్రయాణించడానికి అడవిలో ఓ దారి ఏర్పాటు చేస్తాడు రచయిత. అయితే ఆ ప్రయాణంలో తారసిల్లే అనేక చెట్లలాంటి భావాల మధ్య దృష్టి చెదరి పాఠకుడు దారితప్పిపోయే ప్రమాదం ఉంటుంది. అలాంటి సందర్భాల్లో దారి తప్పిన ప్రయాణికుడు తెలిసిన దారి దగ్గరకు తిరిగి వచ్చి ప్రయాణం సాగించి, గమ్యం చేరతాడు. అలాగే పాఠకుడు కూడా తాను మరోమార్గంలో వెళ్తున్నట్టు గ్రహించగానే తెలిసిన విషయం దగ్గరకు చేరుకుని తిరిగి చదవడం ప్రారంభించాలి.
3. ఏకాగ్రత పాటించడం (concentration)
ఓ పని చేస్తున్నపుడు మూడు ప్రక్రియలు జరుగుతూ ఉంటాయి.
ఒకటి: చేస్తున్న పని.రెండు: దానికి సంబంధించిన ఆలోచనలు.
మూడు: దానికి సంబంధం లేని ఆలోచనలు.
చేస్తున్న పనిలో పూర్తిగా నిమగ్నమైతే ఏ ఆలోచనలూ రావు. వచ్చినా పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలై ఉంటాయి. అప్పుడే పూర్తి ఏకాగ్రత కుదురుతుంది. అయితే అది అందరికీ సాధ్యం కాదు.
కొన్ని వాక్యాలు/పేరాగ్రాఫులు చదివాక అకస్మాత్తుగా మనసు చదువుతున్న విషయాన్ని విస్మరించి మరేవో విషయాలను తరుముకుంటూ పోతుంది. అలాంటప్పుడు ఏకాగ్రత భగ్నమై చదివే విషయం అర్థం కాకుండా పోతుంది. అందువల్ల చదివేటప్పుడు ధ్యాసంతా చదివే విషయంపైనే కేంద్రీకరించాలి.
పనిలో నిమగ్నం కావడం, పనికి సంబంధించిన ఆలోచనలు చేయడం, పనికి ఆటంకం కలిగించే ఆలోచనలను విస్మరించడం కేవలం ఏకాగ్రతతోనే సాధ్యం.
4. పఠనంలో వేగం (speed reading)
చక్రానికి వేగం పెరిగేకొద్దీ దాని శక్తి పెరుగుతుంది. అలాగే చదువు వేగం పెరిగేకొద్దీ, చదువు పవర్ పెరుగుతుంది. ఈ పోటీ ప్రపంచంలో నిలవాలంటే విషయాన్ని వేగంగా అందిపుచ్చుకోవడం తప్పనిసరి. అందుకు కొన్ని కొత్త అలవాట్లు నేర్చుకోవాలి. కొన్ని పాత అలవాట్లు మార్చుకోవాలి.
సగటు విద్యార్థి కన్ను ప్రతి పదాన్నీ పలకరిస్తుంది. పదం నుంచి అది మరో పదానికి వెళ్ళడానికి కనీసం అరసెకను కాలాన్ని కేటాయిస్తే నిమిషంలో 120 మాటలు మించి చదవడానికి వీలు కాదు. దీనివల్ల చదువు సాగదు.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఇది మధ్యస్థ విద్యార్థి చదివే వేగం.
అయితే ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
వేగంగా చదవడానికి ఈ కొత్త అలవాటుతో పాటు అంతవరకూ ఉన్న కొన్ని పాత అలవాట్లను మార్చుకోవాలి. అవి...
*పెదాలతో చదవడం (lip reading):కొందరు పైకి బిగ్గరగా చదువుతారు. కొందరు పైకి చదవకపోయినా పెదాలతో చదువుతారు. పెదాల కదలిక వేగాన్ని నియంత్రించి వేస్తుంది.
*అంతర్వాణి (sub-vocalisation):కొందరి పెదాలు కదలవు. కానీ లోపల ఓ అంతర్వాణి వాళ్ళకు చదివి వినిపిస్తూ ఉంటుంది. ఇది వేగాన్ని మందగిస్తుంది.
*చదువులో వూగిసలాట (regression):చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఓ అంచనా ప్రకారం ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి దాదాపు నలబైసార్లు ఈ ఊగిసలాట జరుగుతుంది. ఇది విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
ఈ విధంగా కీలక సమాచారాన్ని సేకరించడం, చదివినదాన్ని సంపూర్ణంగా అర్థం చేసుకోవడం, విషయంపై ధ్యాసపెట్టటం, వేగంగా చదవడం అనే అంశాలు కలిసిన పఠన విధానమే పవర్ రీడింగ్. అయితే ఈ అంశాలన్నీ వేటికవే కాకుండా పరస్పర ఆధారితంగా (synergistic approach) ఉన్నపుడే వీటినుంచి నిజమైన పవర్ ఉద్భవిస్తుంది.
చదువులో వేగం పెరగాలంటే మన కన్ను చూడవలసింది ఒకసారి ఒక పదాన్ని కాదు; కనీసం రెండు మూడు పదాలను. అలా చేస్తే నిమిషంలో 240-360 పదాలను పూర్తిచేయవచ్చు. ఉత్తమ విద్యార్థి నిమిషానికి 600-840 మాటలను అవలీలగా పూర్తిచేస్తాడు. అతని కన్ను 5 నుంచి 7 పదాలను క్లిక్మన్పిస్తుంది. అంటే సగటు విద్యార్థి కంటే ఉత్తమ విద్యార్థి మూడు రెట్లు వేగంగా చదువుతాడు.
చాలామంది చదువుతూ తిరిగి వెనక్కివచ్చి చదివిందే చదువుతూ ఉంటారు. ఒక పేజీ పూర్తయ్యేసరికి ఇలా దాదాపు నలబైసార్లు జరిగినా ఆశ్చర్యపోనవసరం లేదు. ఈ అలవాటు మన విలువైన కాలాన్ని హరించివేస్తుంది.
చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం...
ఒక విషయం అర్థం కావాలంటే దానిపై ధ్యాస పెట్టాలి. ధ్యాస నిలవాలంటే వేగం కావాలి. మెల్లగా చదివితే ధ్యాస నిలవదా అని సందేహం రావొచ్చు.
విద్యానిపుణుల పరిశోధనల ప్రకారం మెల్లగా చదివేవారి దృష్టి పక్కదారులు (divert)పడుతుంది. వేరే సంగతుల మీదికి షికార్లు పోతుంది. 'చూపు శివుడి మీద, చిత్తం చెప్పుల మీద' అన్నట్టు- చూపు పుస్తకంపైన, చిత్తం మాత్రం చిత్రవిచిత్ర విన్యాసాలు చేస్తుంటుంది. మనసు నిలకడగా ఒకచోట ఉండాలంటే వేగంగా చదివే అలవాటు నేర్చుకోవాలి.
గంటకు 10 కి.మీ. వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ, గంటకు వంద మైళ్ళ వేగంతో కారు నడిపే వాడికీ తేడా ఏమిటి? 10 కి.మీ. వేగం నిజానికి వేగమే కాదు. ఆ మాత్రం వేగానికి రోడ్డు మీద ధ్యాస నిలవదు. చూపు చుట్టుపక్కల పెత్తనానికి పోతుంది. అందే వంద కిలోమీటర్ల వేగంతో వెళితే దారిమీద తప్ప వేరే దానిమీద ధ్యాసకు అవకాశమే ఉండదు. కాబట్టి వేగంగా చదివితే గానీ ధ్యాస కుదరదు. పైగా మన కన్ను, మనసు కూడా నిమిషానికి 20,000 మాటలకు పైగా చదివి, అర్థాన్ని గ్రహించగలిగే శక్తిమంతమైన సాధనాలు. 'పాల్ స్కీల్' ఫొటో రీడింగ్ పద్ధతి ద్వారా నిమిషానికి 25,000 మాటలు అర్థం చేసుకోవచ్చని నిరూపిస్తున్నారు.
అయితే... సగటు విద్యార్థి నిమిషానికి 200 మాటలే చదువుతాడు. అంటే తన శక్తిలో ఒక శాతం మాత్రమే వినియోగించుకుంటూ మిగతా 99 శాతాన్ని వ్యర్థం చేసుకుంటున్నాడు. దీన్ని మరోలా చెప్పాలంటే గంటకు 200 కి.మీ. వెళ్ళగల కారును గంటకు 2 కి.మీ. మందగమనానికే వినియోగించడం లాంటిది. దీనివల్ల ధ్యాస కుదరదు; ఆ చదివింది కూడా అర్థం కాదు.
వేగంగా చదవడం వల్ల విషయంపైనే దృష్టి కేంద్రీకృతమవుతుంది. దృష్టిని కేంద్రీకరించడం వల్ల విషయం లోతుగా అర్థమవుతుంది. అర్థమైన విషయమే ఎక్కువ కాలం గుర్తుంటుంది. కాబట్టి అర్థం చేసుకోవడం, ఏకాగ్రత, వేగంగా చదవడం పరస్పర ఆధారితాలు. ఇవి పవర్రీడింగ్కు ప్రాణాధారమైన అంశాలు.
(ఈనాడు, చదువు, ౦౨:౦౩:౨౦౦౯)
_______________________________
Labels: Self development, Self development/Telugu
Subscribe to:
Posts (Atom)
FREE BOSF UPDATES TO UR MOBILE
REECIVE FREE REGULAR UPDATES - CLICK ABOVE or Send "ON BOSFBIRDS" to 9870807070